1970’lerde feminist yeraltı çizgi romanlarının öncüsü olan ve çizgi roman arkadaşı Aline Kominsky-Crumb ile ortak çalışması olan Twisted Sisters, nesiller boyu kadın karikatüristler için bir mihenk taşı olan Diane Noomin, 1 Eylül’de evinde öldü. Hadlyme, Conn’daki evi 75 yaşındaydı.
En iyi bilinen eseri Pinhead Zippy olan karikatürist kocası Bill Griffith, nedeninin rahim kanseri olduğunu söyledi.
Bayan Noomin’in en tanınmış eseri DiDi Glitz’di – kıvrımlı, büyük saçlı, leopar desenli, file çoraplı ve mini etekli, çok içki içen bekar bir anne. Dünyası kötü seks, kalitesiz erkekler, kokteyller ve abartılı dekorasyonlarla dolu olan DiDi, belirli bir tür banliyö stok karakterinin gönderisiydi, ancak hem şefkat hem de şefkatle canlandırıldı.
Bayan Noomin, 1970’lerin başında New York’tan San Francisco’ya geldiğinde karikatürist olarak bir kariyer planlamıyordu. Heykeller ve çizimler yapıyordu ve kısa ve mutsuz bir evliliği yeni bitirmişti. O ve Bayan Kominsky-Crumb (daha sonra Aline Kominsky) bir partide tanıştılar ve Bayan Noomin eskiz defterini gösterdiğinde – o zaten komik formu deniyordu – Bayan Kominksy-Crumb onu kadın sanatçıların bir toplantısına sürükledi. Wimmen’s Comix’in ilk sayısını bir araya getiriyorlardı.
Grup, radikal bir şey yapmaya çalışan feminist bir kolektifti: Robert Crumb, Mr. Griffith ve Arka Spiegelman’ın da yer aldığı, derinden erkek yeraltı türünde kendi çizgi romanlarını yapmak. Bayan Noomin’in daha sonra yazdığı gibi kolektif, “wimmen”in nasıl heceleneceğine karar verme aşamasındaydı ve “kelime ve resimleri çizgi roman biçiminde birleştirme fikri aklımı başımdan aldı (unutmayın 1972 idi). ”
Wimmen’s Comix 1972’den 1992’ye kadar 17 sayı yayınlayarak en uzun süredir devam eden yeraltı kadın çizgi romanı olmaya devam edecekti.
“Dirty Pictures”ın yazarı Brian Doherty, “Dirty Pictures”ın yazarı Brian Doherty, “Devrimci, etkileyici, kişisel ve feministti ve The New Yorker’da göreceğinizin ötesinde bir dizi deneyime açıktı” dedi. yıl. “Zamanının bir ürünüydü ve feminist bir bilinç yükseltme projesi gibi yürütülüyordu ve Diane ile Aline’i çılgına çeviren çok sayıda kız kardeş toplantısı vardı.”
Ayrıca, Bayan Noomin ve Bayan Kominsky-Crumb’ın düşmanla – daha sonra evlenecekleri zaten ünlü Bay Crumb ve Bay Griffith ile – çıkması kolektif üyelerini rahatsız ediyor gibiydi.
1976’da yayınlanan ve Bayan Kominsky-Crumb’ın ikinci kişiliği “The Bunch” ve Bayan Noomin’in DiDi’sini içeren 36 sayfalık bir mücevher olan Twisted Sisters Comics, Bayan Noomin’in Wimmen’s Comix’in katı feminizmine verdikleri yanıttı. sonraki yıllarda o yayına daha fazla katkıda bulunacak ve hatta onu düzenleyecekti).
Twisted Sisters iğrenç, günah çıkaran ve tamamen çekiciydi. Kapakta, klozetin üzerinde oturan ve bir el aynasına yüzünü buruşturan Bunch, ayak bileklerinin etrafında puantiyeli külotlarla beliriyor. DiDi, Bayan Noomin’in “Didi’nin Öncelikli Pastası” adlı bir pasta grafiğiyle süslediği arka kapakta yer almaktadır. (Köpük banyoları ve gösterişli iç tasarım planları en büyük dilimleri oluşturuyordu; seks ve kariyer sadece kıymıktı.)
DiDi Glitz ve öncelikleri, 1976’da Ms. Noomin ve Aline Kominksy-Crumb tarafından yayınlanan Twisted Sisters Comics’in arka kapağında sergilendi.
Bayan Noomin 2003 yılında bir konferansta şunları söyledi: “Wimmin’in Comix Collective’i, yıllar içinde birçok kadın veya politik kolektifin izlediği yolu aldı ve çekişmelerin ve güç oyunlarının yuvası haline geldi. Aline ve ben kendimizi bir güç oyununun bir tarafında bulduk. ”
Kendi çizgi romanlarını yapmaya karar verdiler, çünkü “temelde mizah türümüzün kendini küçümseyen ve ironik olduğunu hissettik ve feminizm ve politik doğruluk adına zorladıklarının bir tür kendi kendini yüceltme olduğunu hissettik” dedi. ve kadınların bir süper ırk olarak idealist görüşü. Biz kusurlarımıza sahip olmayı ve onları göstermeyi tercih ettik.”
Bayan Noomin ve Bayan Kominsky-Crumb, “kadınlığın gizemini açığa çıkaran sanatsal bir proje” yaptılar, diyor Northeastern Üniversitesi’nde profesör ve “Grafik Kadınlar: Yaşam Anlatıları ve Çağdaş Çizgi Romanlar” (2010) kitabının yazarı Hillary Chute.
The New York Times Book Review’a katkıda bulunan Profesör Chute bir telefon röportajında, “Çalışmaları farklı medyadaki bir nesil feminist yaratıcıları etkiledi” dedi. Lena Dunham ve Phoebe Waller-Bridges tarafından yaratılan televizyon şovları ‘Girls’ ve ‘Fleabag’de gördüğümüz bütün bu ‘iğrençliğe meyletme’ olayı. “Yaptıkları şey sadece çizgi romanlar için değil – bir kadın olarak bedenlenmenin ne anlama geldiği – aynı zamanda genel olarak feminist kültürel üretimler açısından da yeniydi.”
Bayan Noomin, 1977’de San Francisco’da. New York’tan buraya geldikten kısa bir süre sonra, radikal bir şey yapmaya çalışan feminist bir kolektife katıldı: derin erkek yeraltı türünde kendi çizgi romanlarını yapmak. Kredi… Bill Griffith
Bayan Noomin’in en şaşırtıcı ve dokunaklı parçalarından biri, kendi düşüklerini, rezillikleri ve tıp uzmanlarının ellerinde yaşadığı zulümleri yazdığı “Bebek Konuşması: 4 Düşükün Hikayesi” adlı 1994 hikayesiydi. gebe kalmaya çalışmaya devam etti.
Bayan Noomin’in hikayeye girmesi için birkaç panel gerekiyor. Önce kendisi ve Bay Griffith için Glenda ve Jimmy adındaki yedekleri çizer; sonra DiDi belirir ve onu çizgi romanın içine çeker: “Bu senin hikayen. … Bazı çizgi film yuppilerinin kayıp bebekleriniz için çizgi film gözyaşları dökmesine izin mi vereceksiniz?”
DiDi kendini ilk kez, Bayan Noomin’in belirttiği gibi, 1972’de bir partide giydiği bir Cadılar Bayramı kostümü şeklinde gösterdi. DiDi’nin peruğunun dolabında kilitli olduğunu ve ancak sıkı denetim altında dışarı çıkarılabileceği konusunda şaka yapardı.
Bay Griffith bir telefon görüşmesinde, “Diane, çizgi romanlarına bir tür şeytan çıkarma gibi davrandı,” dedi. “İçinde dışarı çıkması gereken şeyler vardı. DiDi, büyürken Canarsie’deki tüm ebeveynlerin, tüm ev kadınlarının bir karışımıydı, olabileceğinden korktuğu kişiydi, bu yüzden bununla başa çıkmak için kontrolü ele aldı.
“Çok karmaşık hale geldi,” diye devam etti. “O sadece bu karakteri kovmakla kalmadı, aynı zamanda onun içinde yaşadı. Bu yüzden DiDi çok güçlü bir karakter. Diane onunla dalga geçmekle ilgilenmiyordu; kim olduğunu derinlemesine araştırmak istedi.”
2012’de Fantagraphics Books, Bayan Noomin’in 40 yıllık kariyerini kapsayan bir çizgi film koleksiyonu yayınladı. Kredi… Fantagrafi Kitapları
Diane Robin Rosenblatt, 13 Mayıs 1947’de Brooklyn’in Canarsie semtinde doğdu. Babası Sam Rosenblatt’ın Manhattan’ın elmas bölgesinde mücevher cilalayan ve tamir eden kendi dükkanı vardı. Annesi Nessa (Gershater) Rosenblatt, Eğitim Kurulu ve Sosyal Güvenlik Kurumu için çalıştı.
Her ikisi de Komünist Parti üyesiydi, ancak faaliyetlerini genç yetişkinlere kadar gerçeği öğrenemeyen iki kızları Diane ve kız kardeşi Ronnie’den gizli tuttular. Sam, ‘Rosenberg’lerden çok daha kötüsünü yaptık’ dedi ama bunun ne olduğunu asla açıklamadı.”
Aile Brooklyn’den Long Island’daki Hempstead’e taşındı ve Diane 13 yaşındayken tekrar geri döndü. Ortaokulda çok iyi bir öğrenciydi, ancak “Canarsie’de Yaşın Gelişi” adlı bir karikatürde şunları yazdı: ders çalışmamış gibi yapmak, eteklerimi kıvırmak, beyaz ruj sürmek, bowling salonlarında takılmak ve hırsızlık yapmak.”
Diane, Müzik ve Arka Lisesi’ne (şimdi Fiorello H. LaGuardia Müzik ve Arka ve Sahne Sanatları Lisesi), ardından Brooklyn Koleji’ne ve heykel ve fotoğraf eğitimi aldığı Pratt Enstitüsü’ne katıldı. Bir fotoğrafçı olan Alan Newman ile kısa bir evlilikten sonra San Francisco’ya taşındı. Karikatür çizmeye başladığında, onlara takma adı olan Diane Noomin’i imzaladı.
O ve Bay Griffith, onları yemeğe davet eden Bay Spiegelman tarafından ayarlandı, ancak bunun nedenini hatırlamasa da – ve her halükarda, Yeni bir Maçta tekrar buluşana kadar maç “sürmedi”. Birkaç ay sonra yılın Meskene partisi (onun soğukkanlı olduğunu düşündü, çok güzel olduğunu ve liginin dışında olduğunu düşündü).
1973’te bir çift oldular, ancak 1980’de bir Elvis kilisesinde evlenme düşüncesiyle Las Vegas’a kaçtıklarında evlenmediler. Ancak Bay Griffith, “Nasıl olduğunu gördüğümüzde panikledik ve Belediye Binasına koştuk” diye hatırladı.
Bayan Noomin birçok çizgi film koleksiyonunun editörlüğünü yaptı ve katkıda bulundu. “Lemme Outa Here: Growing Up Inside the American Dream” (1978) için banliyöde büyümüş çizgi roman sanatçılarını hikayelerini paylaşmaya davet etti ve “genelde gerektirdiği tüm kısıtlamalar, beklentiler ve tüylü halılarla” dedi. ”
Kocasına ek olarak, Bayan Noomin, kız kardeşi Veronica Smith tarafından hayatta kaldı.
Bayan Noomin’in eşi ve karikatürist arkadaşı Bill Griffith, DiDi Glitz’in “güçlü bir karakter” olduğunu söyledi. “Diane onunla dalga geçmekle ilgilenmiyordu; kim olduğunu derinlemesine araştırmak istedi.” Kredi… Diane Noomin
Bayan Noomin, 1991 yılında kendisi ve Bayan Kominsky-Crumb da dahil olmak üzere kadın karikatüristlerden oluşan bir antoloji için “Twisted Sisters” adını canlandırdı. “Twisted Sisters: A Collection of Bad Girl Art” da Carol Tyler, Mary Fleener ve Phoebe Gloeckner’ın ve diğerlerinin eserlerine yer verdi. The Simpsons’ın yaratıcısı Matt Groening, “Pek çok karikatürist işlerini sonuna kadar zorluyor, ancak bu kadınlar çizgi filmlerini uçurumdan aşağı itiyor ve sizi gezintiye çıkarıyor” diye yazdı. 1994 yılında ikinci cildi yayınlandı.
Bayan Noomin için kişisel olan her zaman politikti, ancak #MeToo hareketine ve 2016 başkanlık seçimlerine kadar açık bir şekilde politik çalışma yapmak için harekete geçmedi. Noomin, “Çizim Gücü: Kadınların Cinsel Şiddet, Taciz ve Hayatta Kalma Hikayeleri” için farklı ırk, millet, cinsellik ve yaştan 60’tan fazla sanatçıyı katkıda bulunmaya davet etti. 2019 yılında yayınlanan kitap Anita Hill’e ithaf edilmiştir.
En iyi bilinen eseri Pinhead Zippy olan karikatürist kocası Bill Griffith, nedeninin rahim kanseri olduğunu söyledi.
Bayan Noomin’in en tanınmış eseri DiDi Glitz’di – kıvrımlı, büyük saçlı, leopar desenli, file çoraplı ve mini etekli, çok içki içen bekar bir anne. Dünyası kötü seks, kalitesiz erkekler, kokteyller ve abartılı dekorasyonlarla dolu olan DiDi, belirli bir tür banliyö stok karakterinin gönderisiydi, ancak hem şefkat hem de şefkatle canlandırıldı.
Bayan Noomin, 1970’lerin başında New York’tan San Francisco’ya geldiğinde karikatürist olarak bir kariyer planlamıyordu. Heykeller ve çizimler yapıyordu ve kısa ve mutsuz bir evliliği yeni bitirmişti. O ve Bayan Kominsky-Crumb (daha sonra Aline Kominsky) bir partide tanıştılar ve Bayan Noomin eskiz defterini gösterdiğinde – o zaten komik formu deniyordu – Bayan Kominksy-Crumb onu kadın sanatçıların bir toplantısına sürükledi. Wimmen’s Comix’in ilk sayısını bir araya getiriyorlardı.
Grup, radikal bir şey yapmaya çalışan feminist bir kolektifti: Robert Crumb, Mr. Griffith ve Arka Spiegelman’ın da yer aldığı, derinden erkek yeraltı türünde kendi çizgi romanlarını yapmak. Bayan Noomin’in daha sonra yazdığı gibi kolektif, “wimmen”in nasıl heceleneceğine karar verme aşamasındaydı ve “kelime ve resimleri çizgi roman biçiminde birleştirme fikri aklımı başımdan aldı (unutmayın 1972 idi). ”
Wimmen’s Comix 1972’den 1992’ye kadar 17 sayı yayınlayarak en uzun süredir devam eden yeraltı kadın çizgi romanı olmaya devam edecekti.
“Dirty Pictures”ın yazarı Brian Doherty, “Dirty Pictures”ın yazarı Brian Doherty, “Devrimci, etkileyici, kişisel ve feministti ve The New Yorker’da göreceğinizin ötesinde bir dizi deneyime açıktı” dedi. yıl. “Zamanının bir ürünüydü ve feminist bir bilinç yükseltme projesi gibi yürütülüyordu ve Diane ile Aline’i çılgına çeviren çok sayıda kız kardeş toplantısı vardı.”
Ayrıca, Bayan Noomin ve Bayan Kominsky-Crumb’ın düşmanla – daha sonra evlenecekleri zaten ünlü Bay Crumb ve Bay Griffith ile – çıkması kolektif üyelerini rahatsız ediyor gibiydi.
1976’da yayınlanan ve Bayan Kominsky-Crumb’ın ikinci kişiliği “The Bunch” ve Bayan Noomin’in DiDi’sini içeren 36 sayfalık bir mücevher olan Twisted Sisters Comics, Bayan Noomin’in Wimmen’s Comix’in katı feminizmine verdikleri yanıttı. sonraki yıllarda o yayına daha fazla katkıda bulunacak ve hatta onu düzenleyecekti).
Twisted Sisters iğrenç, günah çıkaran ve tamamen çekiciydi. Kapakta, klozetin üzerinde oturan ve bir el aynasına yüzünü buruşturan Bunch, ayak bileklerinin etrafında puantiyeli külotlarla beliriyor. DiDi, Bayan Noomin’in “Didi’nin Öncelikli Pastası” adlı bir pasta grafiğiyle süslediği arka kapakta yer almaktadır. (Köpük banyoları ve gösterişli iç tasarım planları en büyük dilimleri oluşturuyordu; seks ve kariyer sadece kıymıktı.)
DiDi Glitz ve öncelikleri, 1976’da Ms. Noomin ve Aline Kominksy-Crumb tarafından yayınlanan Twisted Sisters Comics’in arka kapağında sergilendi.
Bayan Noomin 2003 yılında bir konferansta şunları söyledi: “Wimmin’in Comix Collective’i, yıllar içinde birçok kadın veya politik kolektifin izlediği yolu aldı ve çekişmelerin ve güç oyunlarının yuvası haline geldi. Aline ve ben kendimizi bir güç oyununun bir tarafında bulduk. ”
Kendi çizgi romanlarını yapmaya karar verdiler, çünkü “temelde mizah türümüzün kendini küçümseyen ve ironik olduğunu hissettik ve feminizm ve politik doğruluk adına zorladıklarının bir tür kendi kendini yüceltme olduğunu hissettik” dedi. ve kadınların bir süper ırk olarak idealist görüşü. Biz kusurlarımıza sahip olmayı ve onları göstermeyi tercih ettik.”
Bayan Noomin ve Bayan Kominsky-Crumb, “kadınlığın gizemini açığa çıkaran sanatsal bir proje” yaptılar, diyor Northeastern Üniversitesi’nde profesör ve “Grafik Kadınlar: Yaşam Anlatıları ve Çağdaş Çizgi Romanlar” (2010) kitabının yazarı Hillary Chute.
The New York Times Book Review’a katkıda bulunan Profesör Chute bir telefon röportajında, “Çalışmaları farklı medyadaki bir nesil feminist yaratıcıları etkiledi” dedi. Lena Dunham ve Phoebe Waller-Bridges tarafından yaratılan televizyon şovları ‘Girls’ ve ‘Fleabag’de gördüğümüz bütün bu ‘iğrençliğe meyletme’ olayı. “Yaptıkları şey sadece çizgi romanlar için değil – bir kadın olarak bedenlenmenin ne anlama geldiği – aynı zamanda genel olarak feminist kültürel üretimler açısından da yeniydi.”
Bayan Noomin, 1977’de San Francisco’da. New York’tan buraya geldikten kısa bir süre sonra, radikal bir şey yapmaya çalışan feminist bir kolektife katıldı: derin erkek yeraltı türünde kendi çizgi romanlarını yapmak. Kredi… Bill Griffith
Bayan Noomin’in en şaşırtıcı ve dokunaklı parçalarından biri, kendi düşüklerini, rezillikleri ve tıp uzmanlarının ellerinde yaşadığı zulümleri yazdığı “Bebek Konuşması: 4 Düşükün Hikayesi” adlı 1994 hikayesiydi. gebe kalmaya çalışmaya devam etti.
Bayan Noomin’in hikayeye girmesi için birkaç panel gerekiyor. Önce kendisi ve Bay Griffith için Glenda ve Jimmy adındaki yedekleri çizer; sonra DiDi belirir ve onu çizgi romanın içine çeker: “Bu senin hikayen. … Bazı çizgi film yuppilerinin kayıp bebekleriniz için çizgi film gözyaşları dökmesine izin mi vereceksiniz?”
DiDi kendini ilk kez, Bayan Noomin’in belirttiği gibi, 1972’de bir partide giydiği bir Cadılar Bayramı kostümü şeklinde gösterdi. DiDi’nin peruğunun dolabında kilitli olduğunu ve ancak sıkı denetim altında dışarı çıkarılabileceği konusunda şaka yapardı.
Bay Griffith bir telefon görüşmesinde, “Diane, çizgi romanlarına bir tür şeytan çıkarma gibi davrandı,” dedi. “İçinde dışarı çıkması gereken şeyler vardı. DiDi, büyürken Canarsie’deki tüm ebeveynlerin, tüm ev kadınlarının bir karışımıydı, olabileceğinden korktuğu kişiydi, bu yüzden bununla başa çıkmak için kontrolü ele aldı.
“Çok karmaşık hale geldi,” diye devam etti. “O sadece bu karakteri kovmakla kalmadı, aynı zamanda onun içinde yaşadı. Bu yüzden DiDi çok güçlü bir karakter. Diane onunla dalga geçmekle ilgilenmiyordu; kim olduğunu derinlemesine araştırmak istedi.”
2012’de Fantagraphics Books, Bayan Noomin’in 40 yıllık kariyerini kapsayan bir çizgi film koleksiyonu yayınladı. Kredi… Fantagrafi Kitapları
Diane Robin Rosenblatt, 13 Mayıs 1947’de Brooklyn’in Canarsie semtinde doğdu. Babası Sam Rosenblatt’ın Manhattan’ın elmas bölgesinde mücevher cilalayan ve tamir eden kendi dükkanı vardı. Annesi Nessa (Gershater) Rosenblatt, Eğitim Kurulu ve Sosyal Güvenlik Kurumu için çalıştı.
Her ikisi de Komünist Parti üyesiydi, ancak faaliyetlerini genç yetişkinlere kadar gerçeği öğrenemeyen iki kızları Diane ve kız kardeşi Ronnie’den gizli tuttular. Sam, ‘Rosenberg’lerden çok daha kötüsünü yaptık’ dedi ama bunun ne olduğunu asla açıklamadı.”
Aile Brooklyn’den Long Island’daki Hempstead’e taşındı ve Diane 13 yaşındayken tekrar geri döndü. Ortaokulda çok iyi bir öğrenciydi, ancak “Canarsie’de Yaşın Gelişi” adlı bir karikatürde şunları yazdı: ders çalışmamış gibi yapmak, eteklerimi kıvırmak, beyaz ruj sürmek, bowling salonlarında takılmak ve hırsızlık yapmak.”
Diane, Müzik ve Arka Lisesi’ne (şimdi Fiorello H. LaGuardia Müzik ve Arka ve Sahne Sanatları Lisesi), ardından Brooklyn Koleji’ne ve heykel ve fotoğraf eğitimi aldığı Pratt Enstitüsü’ne katıldı. Bir fotoğrafçı olan Alan Newman ile kısa bir evlilikten sonra San Francisco’ya taşındı. Karikatür çizmeye başladığında, onlara takma adı olan Diane Noomin’i imzaladı.
O ve Bay Griffith, onları yemeğe davet eden Bay Spiegelman tarafından ayarlandı, ancak bunun nedenini hatırlamasa da – ve her halükarda, Yeni bir Maçta tekrar buluşana kadar maç “sürmedi”. Birkaç ay sonra yılın Meskene partisi (onun soğukkanlı olduğunu düşündü, çok güzel olduğunu ve liginin dışında olduğunu düşündü).
1973’te bir çift oldular, ancak 1980’de bir Elvis kilisesinde evlenme düşüncesiyle Las Vegas’a kaçtıklarında evlenmediler. Ancak Bay Griffith, “Nasıl olduğunu gördüğümüzde panikledik ve Belediye Binasına koştuk” diye hatırladı.
Bayan Noomin birçok çizgi film koleksiyonunun editörlüğünü yaptı ve katkıda bulundu. “Lemme Outa Here: Growing Up Inside the American Dream” (1978) için banliyöde büyümüş çizgi roman sanatçılarını hikayelerini paylaşmaya davet etti ve “genelde gerektirdiği tüm kısıtlamalar, beklentiler ve tüylü halılarla” dedi. ”
Kocasına ek olarak, Bayan Noomin, kız kardeşi Veronica Smith tarafından hayatta kaldı.
Bayan Noomin’in eşi ve karikatürist arkadaşı Bill Griffith, DiDi Glitz’in “güçlü bir karakter” olduğunu söyledi. “Diane onunla dalga geçmekle ilgilenmiyordu; kim olduğunu derinlemesine araştırmak istedi.” Kredi… Diane Noomin
Bayan Noomin, 1991 yılında kendisi ve Bayan Kominsky-Crumb da dahil olmak üzere kadın karikatüristlerden oluşan bir antoloji için “Twisted Sisters” adını canlandırdı. “Twisted Sisters: A Collection of Bad Girl Art” da Carol Tyler, Mary Fleener ve Phoebe Gloeckner’ın ve diğerlerinin eserlerine yer verdi. The Simpsons’ın yaratıcısı Matt Groening, “Pek çok karikatürist işlerini sonuna kadar zorluyor, ancak bu kadınlar çizgi filmlerini uçurumdan aşağı itiyor ve sizi gezintiye çıkarıyor” diye yazdı. 1994 yılında ikinci cildi yayınlandı.
Bayan Noomin için kişisel olan her zaman politikti, ancak #MeToo hareketine ve 2016 başkanlık seçimlerine kadar açık bir şekilde politik çalışma yapmak için harekete geçmedi. Noomin, “Çizim Gücü: Kadınların Cinsel Şiddet, Taciz ve Hayatta Kalma Hikayeleri” için farklı ırk, millet, cinsellik ve yaştan 60’tan fazla sanatçıyı katkıda bulunmaya davet etti. 2019 yılında yayınlanan kitap Anita Hill’e ithaf edilmiştir.