Dr. Gelişimsel ve fiziksel engellerin tedavisinde öncü olan Margaret Giannini, 22 Kasım’da San Diego’daki evinde öldü. 100 yaşındaydı.
Oğlu Louis J. Salerno ölümü doğruladı.
Engellilerin bakımında uluslararası alanda tanınan bir uzman olan Dr. Giannini, şu anda New York şehrinin kuzeyinde, Valhalla, NY’de bulunan Westchester İnsani Gelişme Enstitüsü’nün arkasındaki katalizördü. engelliler.
New York Tıp Koleji’nde bir pediatrik onkolog olarak 1950’de bir gün bölüm başkanı Dr. Lawrence B. Slobody’nin ofisine çağrıldı. Onu, çocukları çeşitli engelleri olan birkaç ebeveynle tanıştırdı; New York’ta kendilerine genel tıbbi bakım sağlamaya istekli bir doktor bulamamışlardı.
Bariz ihtiyacı fark eden Dr. Giannini, sadece bu tür çocuklara odaklanacak bir klinik açmaya neredeyse anında karar verdi. O yıl, Yukarı Batı Yakası’nda, ülkede türünün ilk örneği olduğunu söylediği Zihinsel Gerilik Enstitüsü’nü kurdu. Bir bodrum katında çalıştı çünkü binadaki diğerleri, görünür sorunları olan çocukların lobiden gelmesini istemiyorlardı.
“Hayati bir ihtiyaç ve onu doldurmak için doğru olan iyi karşılandıysa,” diye yazdı Daily News 1970’de, “bu, Dr. Margaret Giannini’nin şahsında ve zihinsel gerilik alanındadır,” yaygın olarak kabul edilen terim o dönemin.
1971’de 7 dolardan fazla para topladı. Valhalla’da yeni bir bina kurmak için 5 milyon. Enstitü tanı, değerlendirme ve tedavi sağladı. Ayrıca psikoloji, sosyal hizmet, konuşma, odyoloji, beslenme ve rehabilitasyon alanlarında profesyoneller ve öğrenciler yetiştirmiştir.
The Daily News’e konuşan Dr. Giannini, kendisini “saygın hale gelmeden önce” engelli insanlara yardım etmeye adamıştı.
“Bu konuda bir umutsuzluk hissi vardı” dedi. “Bence birçok doktorun duygusu, ‘Bununla neden uğraşmak istiyorsun? Zaten hiçbir şey yapamazsınız – bu sadece zaman alıcı ve yorucudur. ‘”
Başkan John F. Kennedy’ye ve ailesine, özellikle kız kardeşi Eunice Kennedy Shriver’a, tutumları değiştirmeye yardımcı oldukları ve parayı araştırmaya yönlendirdikleri için teşekkür etti. Kennedy’ler, başka bir kız kardeş Rosemary’nin zihinsel engelli olarak doğduğunu ve bir lobotomi geçirdikten sonra hayatının çoğunu bir kurumda yaşadığını açıkladıktan sonra davayı aldı.
Dr. Giannini’nin enstitüsüne sevk edilen birçok kişiden biri, 1974’te Down sendromlu bir oğlu olan Jason’ı doğuran “Susam Sokağı” yazarı Emily Perl Kingsley’di. Kadın doğum uzmanı, o zamanlar yaygın bir yaklaşım olan, onu kurumsallaştırmanın iyi bir alternatifi olmadığını söyledi. Bayan Kingsley reddedince, doktor onu, Jason’ı gözetimi altına alan Dr. Giannini’ye yönlendirdi.
Bayan Kingsley’nin deneyimi, Ms. Kingsley tarafından yazılan ve Tyne Daly ile Richard Crenna’nın oynadığı, televizyon için yapılan “Kids Like These” (1987) filminin temelini oluşturdu.
Dr. Giannini filmde kendini canlandırdı. Oğlu, Screen Actors Guild’e katılmaktan heyecan duyduğunu ve kartını yıllarca beslediğini söyledi.
Margaret Joan Giannini, 27 Mayıs 1921’de Camden, N.J.’de dört kızın en küçüğü olarak doğdu. Philadelphia’nın önde gelen opera Giannini ailesinin bir üyesi olan babası Francisco Giannini, genç bir kızken ani bir hastalıktan öldü. Annesi Rose (Giordano) Giannini, buhran boyunca bir güzellik salonunda çalışarak ve sakız satmak gibi tuhaf işler yaparak aileyi tek başına büyütmek için mücadele etti.
Peg olarak bilinen Margaret, okuldan sonra yakındaki Campbell Soup fabrikasının hemşire ofisinde çalıştı. Tıbba olan ilgisini orada geliştirdi.
Üniversiteye Boston Üniversitesi’nde başladı ancak bir yıl sonra ekonomik sıkıntılar nedeniyle ayrıldı. Camden’e döndü ve Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’ne kaydoldu.
Üçüncü yılından sonra, Philadelphia’daki Hahnemann Tıp Koleji’nde tıp fakültesine gitmeyi planladı ve daha sonra Drexel Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin bir parçası oldu. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla birlikte, doktor olmak isteyen öğrencilere programları aracılığıyla ivme kazandırılıyordu.
Temple’dan hiç mezun olmadı ve Hahnemann’daki tıp öncesi gereksinimleri karşılamak için organik kimyada bir krediye daha ihtiyacı vardı. Yakınlarda yaz boyunca organik kimya sunan tek üniversite, o zamanlar sadece erkekleri kabul eden Villanova’ydı. Yine de kaydoldu, ancak bir hafta derse katıldıktan sonra yetkililer, gitmesi için ısrar etti. Profesörü ona özel ders vermeyi teklif etti ve sınavı geçerse ona ihtiyacı olan krediyi vereceğini söyledi. 1941 sonbaharında geçti ve tıp fakültesine başladı.
1945’te mezun oldu – sınıftaki üç kadından biri, Hahnemann’ın kadınları kabul eden ikincisi – ve stajını Valhalla’daki New York Tıp Koleji’nde yaptı. Oradaki bir arkadaşı, savaşın sonunda orduda binbaşı olarak hizmetten yeni dönmüş olan Dr. Louis J. Salerno ile onu kör bir randevuya ayarladı. 1948’de New York’taki St. Patrick Katedrali’nde evlendiler.
O dönemde oldukça sıra dışı olan kendi adını korudu. O ve kocası, New York Tıp Koleji’nde profesördü (pediatri dersleri verdi; kadın doğum ve jinekoloji dersleri verdi) ve herhangi bir karışıklığı en aza indirmek istedi.
Oğlu Louis’e ek olarak, diğer üç oğlu Robert, Justin ve Mark Salerno tarafından hayatta kaldı; beş torun; ve iki torun çocuğu. Kocası 1988’de öldü.
Giannini’nin 1950’den 1978’e kadar direktörlüğünü yaptığı Zihinsel Retardasyon Enstitüsü’ndeki çalışması, onu Ulusal Engellilik ve Rehabilitasyon Araştırmaları Enstitüsü’nün (şimdi Ulusal Engellilik Enstitüsü) ilk direktörü olarak atayan Başkan Jimmy Carter’ın dikkatini çekti. , Bağımsız Yaşam ve Rehabilitasyon Araştırması).
Bay Carter 1980 seçimlerini kaybettikten sonra Gazi İşleri Departmanına katıldı ve burada çalışmalarını travma sonrası stres bozukluğu, travmatik beyin hasarı, körlük, sağırlık ve diğer sorunlar dahil olmak üzere askerlik hizmetiyle ilgili fiziksel engelleri kapsayacak şekilde genişletti.
Başkan George W. Bush, ikinci başkanlık atamasında, onu Sağlık ve İnsan Hizmetleri Departmanında yaşlanmadan sorumlu sekreter yardımcısı olarak atadı. Orada, 2002 yılında bölümün engelliler dairesi müdürünü atayan bölüm sekreteri Tommy Thompson ile tanıştı.
Bir telefon görüşmesinde Bay Thompson, “Güçlü veya engelli kişilerin diğer herkesle aynı şansa sahip olduğundan emin olmak istedi” dedi. “Sürekli bir yapıcıydı, her zaman hareket halindeydi, her zaman başkası için bir şeyler yapıyordu. ”
2009’da 88 yaşında federal hizmetten emekli olmadan önce hayatı boyunca çok sayıda onur ve ödül aldı. Ama çalışmayı gerçekten hiç bırakmadı. Ölmeden bir hafta önce Kongre’ye engelliler için federal bir tatil ilan etmesi için baskı yapıyordu.
Oğlu Louis J. Salerno ölümü doğruladı.
Engellilerin bakımında uluslararası alanda tanınan bir uzman olan Dr. Giannini, şu anda New York şehrinin kuzeyinde, Valhalla, NY’de bulunan Westchester İnsani Gelişme Enstitüsü’nün arkasındaki katalizördü. engelliler.
New York Tıp Koleji’nde bir pediatrik onkolog olarak 1950’de bir gün bölüm başkanı Dr. Lawrence B. Slobody’nin ofisine çağrıldı. Onu, çocukları çeşitli engelleri olan birkaç ebeveynle tanıştırdı; New York’ta kendilerine genel tıbbi bakım sağlamaya istekli bir doktor bulamamışlardı.
Bariz ihtiyacı fark eden Dr. Giannini, sadece bu tür çocuklara odaklanacak bir klinik açmaya neredeyse anında karar verdi. O yıl, Yukarı Batı Yakası’nda, ülkede türünün ilk örneği olduğunu söylediği Zihinsel Gerilik Enstitüsü’nü kurdu. Bir bodrum katında çalıştı çünkü binadaki diğerleri, görünür sorunları olan çocukların lobiden gelmesini istemiyorlardı.
“Hayati bir ihtiyaç ve onu doldurmak için doğru olan iyi karşılandıysa,” diye yazdı Daily News 1970’de, “bu, Dr. Margaret Giannini’nin şahsında ve zihinsel gerilik alanındadır,” yaygın olarak kabul edilen terim o dönemin.
1971’de 7 dolardan fazla para topladı. Valhalla’da yeni bir bina kurmak için 5 milyon. Enstitü tanı, değerlendirme ve tedavi sağladı. Ayrıca psikoloji, sosyal hizmet, konuşma, odyoloji, beslenme ve rehabilitasyon alanlarında profesyoneller ve öğrenciler yetiştirmiştir.
The Daily News’e konuşan Dr. Giannini, kendisini “saygın hale gelmeden önce” engelli insanlara yardım etmeye adamıştı.
“Bu konuda bir umutsuzluk hissi vardı” dedi. “Bence birçok doktorun duygusu, ‘Bununla neden uğraşmak istiyorsun? Zaten hiçbir şey yapamazsınız – bu sadece zaman alıcı ve yorucudur. ‘”
Başkan John F. Kennedy’ye ve ailesine, özellikle kız kardeşi Eunice Kennedy Shriver’a, tutumları değiştirmeye yardımcı oldukları ve parayı araştırmaya yönlendirdikleri için teşekkür etti. Kennedy’ler, başka bir kız kardeş Rosemary’nin zihinsel engelli olarak doğduğunu ve bir lobotomi geçirdikten sonra hayatının çoğunu bir kurumda yaşadığını açıkladıktan sonra davayı aldı.
Dr. Giannini’nin enstitüsüne sevk edilen birçok kişiden biri, 1974’te Down sendromlu bir oğlu olan Jason’ı doğuran “Susam Sokağı” yazarı Emily Perl Kingsley’di. Kadın doğum uzmanı, o zamanlar yaygın bir yaklaşım olan, onu kurumsallaştırmanın iyi bir alternatifi olmadığını söyledi. Bayan Kingsley reddedince, doktor onu, Jason’ı gözetimi altına alan Dr. Giannini’ye yönlendirdi.
Bayan Kingsley’nin deneyimi, Ms. Kingsley tarafından yazılan ve Tyne Daly ile Richard Crenna’nın oynadığı, televizyon için yapılan “Kids Like These” (1987) filminin temelini oluşturdu.
Dr. Giannini filmde kendini canlandırdı. Oğlu, Screen Actors Guild’e katılmaktan heyecan duyduğunu ve kartını yıllarca beslediğini söyledi.
Margaret Joan Giannini, 27 Mayıs 1921’de Camden, N.J.’de dört kızın en küçüğü olarak doğdu. Philadelphia’nın önde gelen opera Giannini ailesinin bir üyesi olan babası Francisco Giannini, genç bir kızken ani bir hastalıktan öldü. Annesi Rose (Giordano) Giannini, buhran boyunca bir güzellik salonunda çalışarak ve sakız satmak gibi tuhaf işler yaparak aileyi tek başına büyütmek için mücadele etti.
Peg olarak bilinen Margaret, okuldan sonra yakındaki Campbell Soup fabrikasının hemşire ofisinde çalıştı. Tıbba olan ilgisini orada geliştirdi.
Üniversiteye Boston Üniversitesi’nde başladı ancak bir yıl sonra ekonomik sıkıntılar nedeniyle ayrıldı. Camden’e döndü ve Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’ne kaydoldu.
Üçüncü yılından sonra, Philadelphia’daki Hahnemann Tıp Koleji’nde tıp fakültesine gitmeyi planladı ve daha sonra Drexel Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin bir parçası oldu. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla birlikte, doktor olmak isteyen öğrencilere programları aracılığıyla ivme kazandırılıyordu.
Temple’dan hiç mezun olmadı ve Hahnemann’daki tıp öncesi gereksinimleri karşılamak için organik kimyada bir krediye daha ihtiyacı vardı. Yakınlarda yaz boyunca organik kimya sunan tek üniversite, o zamanlar sadece erkekleri kabul eden Villanova’ydı. Yine de kaydoldu, ancak bir hafta derse katıldıktan sonra yetkililer, gitmesi için ısrar etti. Profesörü ona özel ders vermeyi teklif etti ve sınavı geçerse ona ihtiyacı olan krediyi vereceğini söyledi. 1941 sonbaharında geçti ve tıp fakültesine başladı.
1945’te mezun oldu – sınıftaki üç kadından biri, Hahnemann’ın kadınları kabul eden ikincisi – ve stajını Valhalla’daki New York Tıp Koleji’nde yaptı. Oradaki bir arkadaşı, savaşın sonunda orduda binbaşı olarak hizmetten yeni dönmüş olan Dr. Louis J. Salerno ile onu kör bir randevuya ayarladı. 1948’de New York’taki St. Patrick Katedrali’nde evlendiler.
O dönemde oldukça sıra dışı olan kendi adını korudu. O ve kocası, New York Tıp Koleji’nde profesördü (pediatri dersleri verdi; kadın doğum ve jinekoloji dersleri verdi) ve herhangi bir karışıklığı en aza indirmek istedi.
Oğlu Louis’e ek olarak, diğer üç oğlu Robert, Justin ve Mark Salerno tarafından hayatta kaldı; beş torun; ve iki torun çocuğu. Kocası 1988’de öldü.
Giannini’nin 1950’den 1978’e kadar direktörlüğünü yaptığı Zihinsel Retardasyon Enstitüsü’ndeki çalışması, onu Ulusal Engellilik ve Rehabilitasyon Araştırmaları Enstitüsü’nün (şimdi Ulusal Engellilik Enstitüsü) ilk direktörü olarak atayan Başkan Jimmy Carter’ın dikkatini çekti. , Bağımsız Yaşam ve Rehabilitasyon Araştırması).
Bay Carter 1980 seçimlerini kaybettikten sonra Gazi İşleri Departmanına katıldı ve burada çalışmalarını travma sonrası stres bozukluğu, travmatik beyin hasarı, körlük, sağırlık ve diğer sorunlar dahil olmak üzere askerlik hizmetiyle ilgili fiziksel engelleri kapsayacak şekilde genişletti.
Başkan George W. Bush, ikinci başkanlık atamasında, onu Sağlık ve İnsan Hizmetleri Departmanında yaşlanmadan sorumlu sekreter yardımcısı olarak atadı. Orada, 2002 yılında bölümün engelliler dairesi müdürünü atayan bölüm sekreteri Tommy Thompson ile tanıştı.
Bir telefon görüşmesinde Bay Thompson, “Güçlü veya engelli kişilerin diğer herkesle aynı şansa sahip olduğundan emin olmak istedi” dedi. “Sürekli bir yapıcıydı, her zaman hareket halindeydi, her zaman başkası için bir şeyler yapıyordu. ”
2009’da 88 yaşında federal hizmetten emekli olmadan önce hayatı boyunca çok sayıda onur ve ödül aldı. Ama çalışmayı gerçekten hiç bırakmadı. Ölmeden bir hafta önce Kongre’ye engelliler için federal bir tatil ilan etmesi için baskı yapıyordu.