Sharon J. Wohlmuth, yazar Carol Saline ile birlikte 1994’te ünlü ve pek ünlü olmayan fotoğraf setlerini gösteren bir metin ve fotoğraf kitabı olan “Sisters” ile altın yayınlamaya başlayan bir foto muhabiri. kardeşler ve kaçak en çok satan oldu, 12 Şubat’ta Philadelphia’daki evinde öldü. 75 yaşındaydı.
Yeğeni Zachary Joslow ölümü doğruladı ancak bir neden belirtmedi.
Bayan Wohlmuth, Philadelphia dergisinin kıdemli yazarlarından Bayan Saline ile birlikte “Kızkardeşler”e dönüşen fikri geliştirdiğinde Philadelphia Inquirer’da kıdemli bir fotoğrafçıydı: Bayan Saline çeşitli fotoğraf setlerinin profillerini yazardı. kız kardeşler ve Bayan Wohlmuth konuları fotoğraflardı.
Seçtikleri üç düzine kız kardeş grubu arasında, başta ablası Edythe Scott Bagley ile birlikte olan Coretta Scott King gibi tanınmış şahsiyetler ve ayrıca 80’lerinde Philadelphia’lı kardeşler Bernetta ve Margaret Crommarty gibi insanlar vardı. sağlık sorunlarıyla boğuşuyordu. Bazı hikayeler canlandırıcıydı; diğerleri kişisel zorluklardan veya gergin ilişkilerden bahsetti.
Hiçbir büyük yayıncı ilgilenmedi. Birçoğu daha sonra kendilerini tekmeledi. “Sisters” en sonunda Bayan Wohlmuth’un kocası Larry Teacher ve erkek kardeşi Buz tarafından kurulmuş olan küçük bir şirket olan Running Press tarafından yayınlandı. Aralık 1994’ün sonlarında kitap, The New York Times’ın kurgusal olmayan en çok satanlar listesine girdi. Bir yıldan fazla bir süre sonra hala oradaydı.
Solda Coretta Scott King ve “Sisters”dan kız kardeşi Edythe Scott Bagley. (Bayan King 2006’da öldü; Eğitimci Bayan Bagley 2011’de.)
“Kız kardeşler” kaldı 63 hafta boyunca The New York Times’ın en çok satanlar listesinde yer aldı ve bir milyondan fazla sattı.
“Kızkardeşler” sonuçta 63 hafta boyunca olağanüstü bir listede kaldı, bir milyondan fazla kopya sattı ve taklitçileri ortaya çıkardı. Ayrıca Bayan Wohlmuth ve Bayan Saline’e Doubleday’den “Mothers & Daughters” (1997) ve “En İyi Arkadaşlar” (1998) adlı iki kitap için yedi haneli bir sözleşme getirdi. Her ikisi de The Times’ın en çok satanlar listesine girdi.
Bayan Wohlmuth, kimisi neşeli, kimisi dingin, kimisi yürek parçalayıcı, anımsatıcı fotoğraflarıyla, Bayan Saline’in sözlerini tamamlamaya ve güçlendirmeye çalıştı.
“Ben bir foto muhabiri olduğum için, her zaman bir adım geri çekiliyorum ve o anın gerçekleşmesini izliyorum,” dedi Bayan Wohlmuth, haftalık Yahudi Exponent gazetesine 1997’de. “Bu resmi bir portre gibi değil. Orada başka bir şey olmalı.”
Sabır demekti. Kitabın 10. yıl dönümü olan 2004’te CBS’nin “The Early Show” programında “Sisters” hakkında konuşurken, fotoğrafçı Henri Cartier-Bresson’un teorilerine başvurdu.
“Sessiz olmalısın,” dedi. “Ve ne oluyor biliyor musun? Kardeş oluyorlar ve işte o an — Cartier-Bresson belirleyici andan bahsediyor.”
“Bana kim olduklarını kardeş olarak göstermelerini istiyorum” diye ekledi.
Nancy, sol ve Rhea Lemmerman, “Sisters” kitabından. Rhea, 1954’te çocuk felcine yakalandığında, hemşirelik okulundan yeni mezun olmuştu ve belden aşağısı felç oldu. Kitapta “Kız kardeşim benim cankurtaranım oldu” dedi. “Üniversitede olduğu her zaman, bana ayda bir hafta sonu verdi. Özel donanımlı bir araba kullanmayı öğrenmiştim ve onu alırdım ve hafta sonu için New York’a giderdik. Her gösteriyi gördük, akşam yemeği için her yere gittik, Broadway’de ve Village’da bir aşağı bir yukarı dolaştık. Ve yılda bir kez büyük bir yolculuk yapardık.”
Sharon Barbara Josolowitz 25 Eylül 1946’da Bristol, Conn’da doğdu. Babası Philip bir tüccardı; annesi Rebecca (Dressler) Josolowitz bir ev hanımıydı.
1966’da Edward Wohlmuth ile evlendi; 1974’te boşandılar. O zamana kadar Philadelphia’daki Moore College of Art & Design’da fotoğrafçılık okuyordu. 1975’te mezun olduktan kısa bir süre sonra The Inquirer’da çalışıyordu.
“Sharon ve ben 1970’lerin sonlarında Philadelphia Inquirer’da çalışan ilk ve tek kadın fotoğrafçılardık,” diye anımsıyor, şimdi The Times için bir fotoğrafçı olan Sara Krulwich. “Foto muhabirliğinin teknik yanıyla pek ilgilenmiyordu ama bunun bir önemi yoktu. Yeteneği, denekleriyle rahatlayacakları ve hayatlarını ona açacakları gerçek bir şekilde bağlantı kurma yeteneğiydi.
“Inquirer’ın gizli silahı oldu,” diye devam etti Bayan Krulwich. “Bir kapı herkese kapalı olsaydı, Sharon her zaman içeri girip harika fotoğraflar çekmeyi başarırdı.”
Gazeteye verdiği görevler, yerel siyasi ve kültürel olaylardan uluslararası öneme sahip hikayelere kadar çok çeşitli konuları kapsıyordu. Harrisburg, PA yakınlarındaki Three Mile Island’daki nükleer santral 1979’da neredeyse bir erime yaşadığında, bölgeye gönderilen üç fotoğrafçıdan biriydi. Inquirer’ın çalışanları bu haber için Pulitzer Ödülü kazandı. İki yıl sonra, çatışmaların parçaladığı Somali’de mülteci kamplarını fotoğraflıyordu.
Yeşil kız kardeşler: Bloomie, Dotty ve Minnie. Üçü, yedi kız kardeşten oluşan bir aile içinde özel bir birim oluşturdu. Aralarında asla 10 dakikadan fazla yaşamadılar ve 1970’de Dotty’nin kocası Florida’ya emekli olmak istediğinde, kız kardeşleri onu takip etmeye söz verene kadar taşınmayı reddetti.
Ms. Wohlmuth ve Bayan Saline, bir brunch’ta kardeşlik bağları hakkında sohbet etmeye başladıklarında sıradan tanıdıklardı. Bayan Saline’e doğum günü için ablası tarafından sonsuza kadar arkadaş olmak hakkında bir şeyler söyleyen bir iğne oyası verilmişti ve Bayan Wohlmuth, fotoğrafçının gözünde kız kardeşlerin özel bir görsel hava yaydığını uzun zamandır fark etmişti. Running Press onlara kitap fikrini sürdürmeleri için küçük bir avans verdi.
“Avansımızın her kuruşunu ülkeyi dolaşarak, seçtiğimiz kız kardeşlerle fotoğraf çekmek ve röportaj yapmak için harcadık,” dedi Bayan Saline, “en ucuz motellerde kalarak ve akşam yemeği için pizza sipariş ederek.”
Ruth Bader Ginsburg ve kızı Jane Ginsburg, Bayan Wohlmuth’un “Anneler ve Kızları” (1997) kitabından.
Seçim süreci kısmen araştırma, kısmen tesadüf. Bayan Wohlmuth, 1995 yılında Newsday ile yaptığı bir röportajda, araba radyosunda Kate ve Anna McGarrigle’ın bir şarkısını duyduğunu ve sözlere vurulduğunu ve ardından en yakın telefona yöneldiğini hatırladı.
“Ertesi gün McGarrigles’ı ayarladım,” diye hatırladı – Anna, Kate ve kız kardeşleri Jane.
Bayan Wohlmuth, 1991’de Bay Teacher ile evlendi. O, 2014’te öldü. O, bir erkek kardeşi Gary Joslow tarafından hayatta kaldı; bir kız kardeş, Beth Josolowitz; bir üvey kızı, Rachael Teacher; ve üvey torunu.
“Sisters”ın başarısı, Bayan Saline ve Bayan Wohlmuth’u Oprah Winfrey’in programına ve diğer talk show’lara çıkardı. Bayan Wohlmuth, kitabın başarısının en sevindirici yönlerinden birinin, kendisinin ve Bayan Saline’in okuyuculardan duyduklarının olduğunu söyledi.
Bayan Wohlmuth, Yahudi Üssü’ne “Kız kardeşler kitabı birbirlerine zeytin dalı gibi verirler” dedi. “Ve aldığımız mektuplar – ‘Kitap beni ve kız kardeşimi tekrar bir araya getirdi’ yazan teşekkür mektupları.”
Yeğeni Zachary Joslow ölümü doğruladı ancak bir neden belirtmedi.
Bayan Wohlmuth, Philadelphia dergisinin kıdemli yazarlarından Bayan Saline ile birlikte “Kızkardeşler”e dönüşen fikri geliştirdiğinde Philadelphia Inquirer’da kıdemli bir fotoğrafçıydı: Bayan Saline çeşitli fotoğraf setlerinin profillerini yazardı. kız kardeşler ve Bayan Wohlmuth konuları fotoğraflardı.
Seçtikleri üç düzine kız kardeş grubu arasında, başta ablası Edythe Scott Bagley ile birlikte olan Coretta Scott King gibi tanınmış şahsiyetler ve ayrıca 80’lerinde Philadelphia’lı kardeşler Bernetta ve Margaret Crommarty gibi insanlar vardı. sağlık sorunlarıyla boğuşuyordu. Bazı hikayeler canlandırıcıydı; diğerleri kişisel zorluklardan veya gergin ilişkilerden bahsetti.
Hiçbir büyük yayıncı ilgilenmedi. Birçoğu daha sonra kendilerini tekmeledi. “Sisters” en sonunda Bayan Wohlmuth’un kocası Larry Teacher ve erkek kardeşi Buz tarafından kurulmuş olan küçük bir şirket olan Running Press tarafından yayınlandı. Aralık 1994’ün sonlarında kitap, The New York Times’ın kurgusal olmayan en çok satanlar listesine girdi. Bir yıldan fazla bir süre sonra hala oradaydı.
Solda Coretta Scott King ve “Sisters”dan kız kardeşi Edythe Scott Bagley. (Bayan King 2006’da öldü; Eğitimci Bayan Bagley 2011’de.)
“Kız kardeşler” kaldı 63 hafta boyunca The New York Times’ın en çok satanlar listesinde yer aldı ve bir milyondan fazla sattı.
“Kızkardeşler” sonuçta 63 hafta boyunca olağanüstü bir listede kaldı, bir milyondan fazla kopya sattı ve taklitçileri ortaya çıkardı. Ayrıca Bayan Wohlmuth ve Bayan Saline’e Doubleday’den “Mothers & Daughters” (1997) ve “En İyi Arkadaşlar” (1998) adlı iki kitap için yedi haneli bir sözleşme getirdi. Her ikisi de The Times’ın en çok satanlar listesine girdi.
Bayan Wohlmuth, kimisi neşeli, kimisi dingin, kimisi yürek parçalayıcı, anımsatıcı fotoğraflarıyla, Bayan Saline’in sözlerini tamamlamaya ve güçlendirmeye çalıştı.
“Ben bir foto muhabiri olduğum için, her zaman bir adım geri çekiliyorum ve o anın gerçekleşmesini izliyorum,” dedi Bayan Wohlmuth, haftalık Yahudi Exponent gazetesine 1997’de. “Bu resmi bir portre gibi değil. Orada başka bir şey olmalı.”
Sabır demekti. Kitabın 10. yıl dönümü olan 2004’te CBS’nin “The Early Show” programında “Sisters” hakkında konuşurken, fotoğrafçı Henri Cartier-Bresson’un teorilerine başvurdu.
“Sessiz olmalısın,” dedi. “Ve ne oluyor biliyor musun? Kardeş oluyorlar ve işte o an — Cartier-Bresson belirleyici andan bahsediyor.”
“Bana kim olduklarını kardeş olarak göstermelerini istiyorum” diye ekledi.
Nancy, sol ve Rhea Lemmerman, “Sisters” kitabından. Rhea, 1954’te çocuk felcine yakalandığında, hemşirelik okulundan yeni mezun olmuştu ve belden aşağısı felç oldu. Kitapta “Kız kardeşim benim cankurtaranım oldu” dedi. “Üniversitede olduğu her zaman, bana ayda bir hafta sonu verdi. Özel donanımlı bir araba kullanmayı öğrenmiştim ve onu alırdım ve hafta sonu için New York’a giderdik. Her gösteriyi gördük, akşam yemeği için her yere gittik, Broadway’de ve Village’da bir aşağı bir yukarı dolaştık. Ve yılda bir kez büyük bir yolculuk yapardık.”
Sharon Barbara Josolowitz 25 Eylül 1946’da Bristol, Conn’da doğdu. Babası Philip bir tüccardı; annesi Rebecca (Dressler) Josolowitz bir ev hanımıydı.
1966’da Edward Wohlmuth ile evlendi; 1974’te boşandılar. O zamana kadar Philadelphia’daki Moore College of Art & Design’da fotoğrafçılık okuyordu. 1975’te mezun olduktan kısa bir süre sonra The Inquirer’da çalışıyordu.
“Sharon ve ben 1970’lerin sonlarında Philadelphia Inquirer’da çalışan ilk ve tek kadın fotoğrafçılardık,” diye anımsıyor, şimdi The Times için bir fotoğrafçı olan Sara Krulwich. “Foto muhabirliğinin teknik yanıyla pek ilgilenmiyordu ama bunun bir önemi yoktu. Yeteneği, denekleriyle rahatlayacakları ve hayatlarını ona açacakları gerçek bir şekilde bağlantı kurma yeteneğiydi.
“Inquirer’ın gizli silahı oldu,” diye devam etti Bayan Krulwich. “Bir kapı herkese kapalı olsaydı, Sharon her zaman içeri girip harika fotoğraflar çekmeyi başarırdı.”
Gazeteye verdiği görevler, yerel siyasi ve kültürel olaylardan uluslararası öneme sahip hikayelere kadar çok çeşitli konuları kapsıyordu. Harrisburg, PA yakınlarındaki Three Mile Island’daki nükleer santral 1979’da neredeyse bir erime yaşadığında, bölgeye gönderilen üç fotoğrafçıdan biriydi. Inquirer’ın çalışanları bu haber için Pulitzer Ödülü kazandı. İki yıl sonra, çatışmaların parçaladığı Somali’de mülteci kamplarını fotoğraflıyordu.
Yeşil kız kardeşler: Bloomie, Dotty ve Minnie. Üçü, yedi kız kardeşten oluşan bir aile içinde özel bir birim oluşturdu. Aralarında asla 10 dakikadan fazla yaşamadılar ve 1970’de Dotty’nin kocası Florida’ya emekli olmak istediğinde, kız kardeşleri onu takip etmeye söz verene kadar taşınmayı reddetti.
Ms. Wohlmuth ve Bayan Saline, bir brunch’ta kardeşlik bağları hakkında sohbet etmeye başladıklarında sıradan tanıdıklardı. Bayan Saline’e doğum günü için ablası tarafından sonsuza kadar arkadaş olmak hakkında bir şeyler söyleyen bir iğne oyası verilmişti ve Bayan Wohlmuth, fotoğrafçının gözünde kız kardeşlerin özel bir görsel hava yaydığını uzun zamandır fark etmişti. Running Press onlara kitap fikrini sürdürmeleri için küçük bir avans verdi.
“Avansımızın her kuruşunu ülkeyi dolaşarak, seçtiğimiz kız kardeşlerle fotoğraf çekmek ve röportaj yapmak için harcadık,” dedi Bayan Saline, “en ucuz motellerde kalarak ve akşam yemeği için pizza sipariş ederek.”
Ruth Bader Ginsburg ve kızı Jane Ginsburg, Bayan Wohlmuth’un “Anneler ve Kızları” (1997) kitabından.
Seçim süreci kısmen araştırma, kısmen tesadüf. Bayan Wohlmuth, 1995 yılında Newsday ile yaptığı bir röportajda, araba radyosunda Kate ve Anna McGarrigle’ın bir şarkısını duyduğunu ve sözlere vurulduğunu ve ardından en yakın telefona yöneldiğini hatırladı.
“Ertesi gün McGarrigles’ı ayarladım,” diye hatırladı – Anna, Kate ve kız kardeşleri Jane.
Bayan Wohlmuth, 1991’de Bay Teacher ile evlendi. O, 2014’te öldü. O, bir erkek kardeşi Gary Joslow tarafından hayatta kaldı; bir kız kardeş, Beth Josolowitz; bir üvey kızı, Rachael Teacher; ve üvey torunu.
“Sisters”ın başarısı, Bayan Saline ve Bayan Wohlmuth’u Oprah Winfrey’in programına ve diğer talk show’lara çıkardı. Bayan Wohlmuth, kitabın başarısının en sevindirici yönlerinden birinin, kendisinin ve Bayan Saline’in okuyuculardan duyduklarının olduğunu söyledi.
Bayan Wohlmuth, Yahudi Üssü’ne “Kız kardeşler kitabı birbirlerine zeytin dalı gibi verirler” dedi. “Ve aldığımız mektuplar – ‘Kitap beni ve kız kardeşimi tekrar bir araya getirdi’ yazan teşekkür mektupları.”