Ressam, kayıt sanatçısı, söz yazarı ve film yapımcısı olarak kimlik bilgilerine sahip olan ama aynı zamanda Bob Dylan’ın yakın çevresinin bir üyesi olarak ve Janis Joplin’in en bilinen şarkılarından iki tanesinin kanalı olarak da etkisi olan Bob Neuwirth, Çarşamba günü Noel Baba’da öldü. Monica, Kaliforniya. 82 yaşındaydı.
Ortağı Paula Batson, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bay Neuwirth’in mütevazı, eklektik bir dizi albümü vardı; 1974’te sadece “Bob Neuwirth” başlıklı ilk albümü, 1994’te John Cale ile “Last Day on Earth” adlı bir işbirliği ve 2000’de Kübalı besteci ve piyanist José María Vitier, “Havana Midnight.” Ama belki de Bay Dylan’dan başlayarak başkalarının kariyerlerinde oynadığı rollerle daha iyi biliniyordu.
Bay Neuwirth, Bay Dylan’la ilk kez 1961’de Connecticut’taki Indian Neck Folk Şenlik’te tanıştığını söyledi. Bay Dylan’ın hâlâ pek bilinmediğini, ancak yıllar sonra Bay Neuwirth’in söylediğine göre şarkıcı, “çünkü diğer tek kişi oydu” dedi. Boynunda armonika tutacağı olan adam.”
İkisi başarılı oldu ve Bay Neuwirth, ünü arttıkça Bay Dylan’ın etrafında birleşen çevrede merkezi bir figür haline geldi. Bay Dylan, 1960’ların başında Greenwich Köyü’ndeki Kettle of Fish barda mahkemeye çıktığında, Bay Neuwirth oradaydı. Bay Dylan 1965’te İngiltere’yi gezdiğinde, Bay Neuwirth de eşlik etti. On yıl sonra, Bay Dylan, Rolling Thunder Revue turuna başladığında, Bay Neuwirth, grubu bir araya getirmede etkili oldu.
Bay Dylan’ın çağdaşları ve biyografi yazarları, Bay Neuwirth’in rolünü çeşitli şekillerde tanımladılar.
O zamanlar aktif olan başka bir halk şarkıcısı Eric Von Schmidt, “Neuwirth fırtınanın gözü, merkez, katalizör, kışkırtıcıydı” dedi. “Nerede önemli bir şey oluyorsa, oradaydı ya da yoldaydı ya da eserlerde ne varsa onu etkileyecek kadar yakınlarda olduğu söyleniyordu.”
Soldan, Bob Dylan, Mick Ronson ve Bay Neuwirth, Bay Neuwirth’in grubu bir araya getirmede etkili olduğu Bay Dylan’ın Rolling Thunder Revue turunun bir parçası olarak 1975’te Toronto’da performans sergiliyor. Kredi… Getty Images aracılığıyla Frank Lennon/Toronto Yıldızı
Bay Dylan’ın uluslararası üne tırmanırken kendine özgü kişiliğini oluşturduğu için, belirli bir tavır ve yakıcı bir çizgi de dahil olmak üzere bazılarını Bay Neuwirth’ten ödünç aldığı sıklıkla öne sürülmüştür.
Bob Spitz, “Dylan: A Biography”de (1989) “Bütün hipster sallanıyordu – bu tam bir Neuwirth’ti” diye yazmıştı. “Ölümcül aşağılamalar, yok etme sırıtışları ve imalar da öyleydi. Neuwirth, Bob Dylan onları ünlü yapmadan ve fedakar bir zarafetle en iyi arkadaşına iletmeden çok önce bu küçük bükülmelerde ustalaşmıştı.
Bay Spitz, Bay Neuwirth’in aynı nitelikleri Dylanesque şöhretine taşıyabileceğini öne sürdü.
“Bobby Neuwirth, Başarılı Olması En Muhtemel Bob’du,” diye yazdı, “muazzam bir potansiyel kaynağı. Biri hariç tüm unsurlara sahipti – sinir. ”
Bay Dylan, “Günlükler: Birinci Cilt” (2004) adlı kitabında Bay Neuwirth’in kendi tanımına sahipti.
“Yolda”da Kerouac’ın Neal Cassady’yi ölümsüzleştirmesi gibi, biri Neuwirth’i ölümsüzleştirmeliydi” diye yazdı. “O böyle bir karakterdi. Tüm zekaları gitmiş gibi hissedene kadar herkesle konuşabilirdi. Diliyle yırtıyor, kesiyor ve herkesi rahatsız edebiliyor, ayrıca her şeyi konuşarak çözebiliyordu. Kimse ona ne yapacağını bilemedi.”
Bayan Joplin de Bay Neuwirth’in etkisinden yararlandı. Kitapları arasında “Janis: Hayatı ve Müziği” (2019) bulunan Holly George-Warren, Bay Neuwirth ve Bayan Joplin’in 1963’te tanıştıklarını ve yakın arkadaş olduklarını söyledi.
Bay Neuwirth, 1999’da Brooklyn’de sahne aldı. Kredi… Hiroyuki Ito/Getty Images
George-Warren, e-postayla, “1969’da Gordon Lightfoot’un o zamanlar bilinmeyen şarkıyı müdür Albert Grossman’ın ofisinde çaldığını duyduktan sonra ona Kris Kristofferson’ın ‘Me and Bobby McGee’sini öğretti” dedi. “Hızla öğrendi ve Chelsea Otel’deki Janis’e götürdü.”
Şarkının kaydı 1971’de 1 numaraya ulaştı, ancak Bayan Joplin başarının tadını çıkarmak için etrafta değildi; geçen yıl aşırı dozda uyuşturucudan ölmüştü.
Bay Neuwirth, 1971’de çıkardığı “Pearl” albümünde yer alan “Bobby McGee” gibi bir başka ünlü Joplin şarkısı olan “Mercedes Benz”de de yer aldı. Bayan Joplin, şair Michael McClure’un arkadaşlarıyla yapılan toplantılarda söyleyeceği bir şarkı üzerine riffler yapmaya başladığında, 1970 Ağustos’unda New York, Port Chester’daki Capitol Theatre’da yaptığı bir gösteriden önce onunla bir bardaydı. Bay Neuwirth, ikisinin bulduğu sözleri bir peçeteye yazmaya başladı.
O gece gösteride şarkıyı söyledi ve daha sonra bir a capella kaydetti. O, Bay McClure ve Bay Neuwirth, albümde iki dakikadan kısa süren şarkının yazarları olarak ortaklaşa kredilendirildi.
Bayan George-Warren, bu anekdotun aydınlatıcı olduğunu söyledi: Bay Neuwirth, Patti Smith de dahil olmak üzere hayran olduğu sanatçıların kariyerleri boyunca aklına gelen her şekilde dürttü.
“Bob, yaverlik yaptığı günlerden Dylan ve Janis’e kadar keskin zekasıyla ünlü olsa da, onunla 25 yıl önce tanıştığımda nezaket, akıl hocalığı ve merakın somut örneğiydi” dedi. “Bu Bob Neuwirth’in söylenmemiş hikayesi.”
Robert John Neuwirth, 20 Haziran 1939’da Ohio, Akron’da doğdu. Robert adlı babası bir mühendisti ve annesi Clara Irene (Fischer) Neuwirth, bir tasarım mühendisiydi.
Boston’daki School of the Museum of Fine Arts’ta arka okudu ve on yıllar boyunca resimle uğraştı; 2011’de Santa Monica’daki Track 16 galerisi “Overs & Unders: Paintings by Bob Neuwirth, 1964-2009”u sundu.
Arka okulda iki yıl okuduktan sonra, Boston bölgesine dönmeden önce Paris’te zaman geçirdi ve burada kahvehanelerde sahne almaya, şarkı söylemeye, banjo ve gitar çalmaya başladı.
DA Pennebaker’ın 1967 Dylan belgeseli “Dont Look Back”de ve daha sonra Bay Pennebaker tarafından çekilen ve daha sonra editörlüğünü Bay Dylan tarafından yapılan daha sonraki bir turnenin belgeseli “Eat the Document”da (1972) yer aldı. yönetmen olarak kabul edilir ve çoğu Rolling Thunder turnesi sırasında çekilmiş olan Bay Dylan’ın “Renaldo & Clara” (1978). Ayrıca 2019 Martin Scorsese sineması “Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story”de de yer aldı.
Bay Neuwirth, kısmen Bay Pennebaker’ın yönettiği ve Coen Kardeşler’in “O Brother, Where Arka You? ”
“İster şarkı yazmak, ister resim yapmak, ister sinema yapmak benim için hemen hemen aynı,” dedi. Hepsi sadece hikaye anlatımı.”
Santa Monica’da yaşayan Bay Neuwirth, Bayan Batson tarafından hayatta kaldı.
Bay Neuwirth kendi müzikal çabalarını küçümseyebilir. Kübalı piyanist Bay Vitier ile yaptığı işbirliğine “Cubilly müziği” adını verdi. Ancak müziği genellikle ciddiydi. Cale işbirliği bir tür şarkı döngüsüydü, Jon Pareles’in The New York Times’ta ikisi 1990’da konserde seçimleri gerçekleştirdiğinde yazdığı gibi, “yaklaşan kıyamet karşısında omuz silkmelerine neden oldu.”
Bay Pareles, çalışma hakkında şunları yazdı: “Göğüsleri dövmek ya da sadece espri yapmak yerine, kadercilik ve inkar arasında bir yerde duygusal bir bölge buldu – hala huzursuz ama tam olarak boyun eğmedi.”
Ortağı Paula Batson, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bay Neuwirth’in mütevazı, eklektik bir dizi albümü vardı; 1974’te sadece “Bob Neuwirth” başlıklı ilk albümü, 1994’te John Cale ile “Last Day on Earth” adlı bir işbirliği ve 2000’de Kübalı besteci ve piyanist José María Vitier, “Havana Midnight.” Ama belki de Bay Dylan’dan başlayarak başkalarının kariyerlerinde oynadığı rollerle daha iyi biliniyordu.
Bay Neuwirth, Bay Dylan’la ilk kez 1961’de Connecticut’taki Indian Neck Folk Şenlik’te tanıştığını söyledi. Bay Dylan’ın hâlâ pek bilinmediğini, ancak yıllar sonra Bay Neuwirth’in söylediğine göre şarkıcı, “çünkü diğer tek kişi oydu” dedi. Boynunda armonika tutacağı olan adam.”
İkisi başarılı oldu ve Bay Neuwirth, ünü arttıkça Bay Dylan’ın etrafında birleşen çevrede merkezi bir figür haline geldi. Bay Dylan, 1960’ların başında Greenwich Köyü’ndeki Kettle of Fish barda mahkemeye çıktığında, Bay Neuwirth oradaydı. Bay Dylan 1965’te İngiltere’yi gezdiğinde, Bay Neuwirth de eşlik etti. On yıl sonra, Bay Dylan, Rolling Thunder Revue turuna başladığında, Bay Neuwirth, grubu bir araya getirmede etkili oldu.
Bay Dylan’ın çağdaşları ve biyografi yazarları, Bay Neuwirth’in rolünü çeşitli şekillerde tanımladılar.
O zamanlar aktif olan başka bir halk şarkıcısı Eric Von Schmidt, “Neuwirth fırtınanın gözü, merkez, katalizör, kışkırtıcıydı” dedi. “Nerede önemli bir şey oluyorsa, oradaydı ya da yoldaydı ya da eserlerde ne varsa onu etkileyecek kadar yakınlarda olduğu söyleniyordu.”
Soldan, Bob Dylan, Mick Ronson ve Bay Neuwirth, Bay Neuwirth’in grubu bir araya getirmede etkili olduğu Bay Dylan’ın Rolling Thunder Revue turunun bir parçası olarak 1975’te Toronto’da performans sergiliyor. Kredi… Getty Images aracılığıyla Frank Lennon/Toronto Yıldızı
Bay Dylan’ın uluslararası üne tırmanırken kendine özgü kişiliğini oluşturduğu için, belirli bir tavır ve yakıcı bir çizgi de dahil olmak üzere bazılarını Bay Neuwirth’ten ödünç aldığı sıklıkla öne sürülmüştür.
Bob Spitz, “Dylan: A Biography”de (1989) “Bütün hipster sallanıyordu – bu tam bir Neuwirth’ti” diye yazmıştı. “Ölümcül aşağılamalar, yok etme sırıtışları ve imalar da öyleydi. Neuwirth, Bob Dylan onları ünlü yapmadan ve fedakar bir zarafetle en iyi arkadaşına iletmeden çok önce bu küçük bükülmelerde ustalaşmıştı.
Bay Spitz, Bay Neuwirth’in aynı nitelikleri Dylanesque şöhretine taşıyabileceğini öne sürdü.
“Bobby Neuwirth, Başarılı Olması En Muhtemel Bob’du,” diye yazdı, “muazzam bir potansiyel kaynağı. Biri hariç tüm unsurlara sahipti – sinir. ”
Bay Dylan, “Günlükler: Birinci Cilt” (2004) adlı kitabında Bay Neuwirth’in kendi tanımına sahipti.
“Yolda”da Kerouac’ın Neal Cassady’yi ölümsüzleştirmesi gibi, biri Neuwirth’i ölümsüzleştirmeliydi” diye yazdı. “O böyle bir karakterdi. Tüm zekaları gitmiş gibi hissedene kadar herkesle konuşabilirdi. Diliyle yırtıyor, kesiyor ve herkesi rahatsız edebiliyor, ayrıca her şeyi konuşarak çözebiliyordu. Kimse ona ne yapacağını bilemedi.”
Bayan Joplin de Bay Neuwirth’in etkisinden yararlandı. Kitapları arasında “Janis: Hayatı ve Müziği” (2019) bulunan Holly George-Warren, Bay Neuwirth ve Bayan Joplin’in 1963’te tanıştıklarını ve yakın arkadaş olduklarını söyledi.
Bay Neuwirth, 1999’da Brooklyn’de sahne aldı. Kredi… Hiroyuki Ito/Getty Images
George-Warren, e-postayla, “1969’da Gordon Lightfoot’un o zamanlar bilinmeyen şarkıyı müdür Albert Grossman’ın ofisinde çaldığını duyduktan sonra ona Kris Kristofferson’ın ‘Me and Bobby McGee’sini öğretti” dedi. “Hızla öğrendi ve Chelsea Otel’deki Janis’e götürdü.”
Şarkının kaydı 1971’de 1 numaraya ulaştı, ancak Bayan Joplin başarının tadını çıkarmak için etrafta değildi; geçen yıl aşırı dozda uyuşturucudan ölmüştü.
Bay Neuwirth, 1971’de çıkardığı “Pearl” albümünde yer alan “Bobby McGee” gibi bir başka ünlü Joplin şarkısı olan “Mercedes Benz”de de yer aldı. Bayan Joplin, şair Michael McClure’un arkadaşlarıyla yapılan toplantılarda söyleyeceği bir şarkı üzerine riffler yapmaya başladığında, 1970 Ağustos’unda New York, Port Chester’daki Capitol Theatre’da yaptığı bir gösteriden önce onunla bir bardaydı. Bay Neuwirth, ikisinin bulduğu sözleri bir peçeteye yazmaya başladı.
O gece gösteride şarkıyı söyledi ve daha sonra bir a capella kaydetti. O, Bay McClure ve Bay Neuwirth, albümde iki dakikadan kısa süren şarkının yazarları olarak ortaklaşa kredilendirildi.
Bayan George-Warren, bu anekdotun aydınlatıcı olduğunu söyledi: Bay Neuwirth, Patti Smith de dahil olmak üzere hayran olduğu sanatçıların kariyerleri boyunca aklına gelen her şekilde dürttü.
“Bob, yaverlik yaptığı günlerden Dylan ve Janis’e kadar keskin zekasıyla ünlü olsa da, onunla 25 yıl önce tanıştığımda nezaket, akıl hocalığı ve merakın somut örneğiydi” dedi. “Bu Bob Neuwirth’in söylenmemiş hikayesi.”
Robert John Neuwirth, 20 Haziran 1939’da Ohio, Akron’da doğdu. Robert adlı babası bir mühendisti ve annesi Clara Irene (Fischer) Neuwirth, bir tasarım mühendisiydi.
Boston’daki School of the Museum of Fine Arts’ta arka okudu ve on yıllar boyunca resimle uğraştı; 2011’de Santa Monica’daki Track 16 galerisi “Overs & Unders: Paintings by Bob Neuwirth, 1964-2009”u sundu.
Arka okulda iki yıl okuduktan sonra, Boston bölgesine dönmeden önce Paris’te zaman geçirdi ve burada kahvehanelerde sahne almaya, şarkı söylemeye, banjo ve gitar çalmaya başladı.
DA Pennebaker’ın 1967 Dylan belgeseli “Dont Look Back”de ve daha sonra Bay Pennebaker tarafından çekilen ve daha sonra editörlüğünü Bay Dylan tarafından yapılan daha sonraki bir turnenin belgeseli “Eat the Document”da (1972) yer aldı. yönetmen olarak kabul edilir ve çoğu Rolling Thunder turnesi sırasında çekilmiş olan Bay Dylan’ın “Renaldo & Clara” (1978). Ayrıca 2019 Martin Scorsese sineması “Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story”de de yer aldı.
Bay Neuwirth, kısmen Bay Pennebaker’ın yönettiği ve Coen Kardeşler’in “O Brother, Where Arka You? ”
“İster şarkı yazmak, ister resim yapmak, ister sinema yapmak benim için hemen hemen aynı,” dedi. Hepsi sadece hikaye anlatımı.”
Santa Monica’da yaşayan Bay Neuwirth, Bayan Batson tarafından hayatta kaldı.
Bay Neuwirth kendi müzikal çabalarını küçümseyebilir. Kübalı piyanist Bay Vitier ile yaptığı işbirliğine “Cubilly müziği” adını verdi. Ancak müziği genellikle ciddiydi. Cale işbirliği bir tür şarkı döngüsüydü, Jon Pareles’in The New York Times’ta ikisi 1990’da konserde seçimleri gerçekleştirdiğinde yazdığı gibi, “yaklaşan kıyamet karşısında omuz silkmelerine neden oldu.”
Bay Pareles, çalışma hakkında şunları yazdı: “Göğüsleri dövmek ya da sadece espri yapmak yerine, kadercilik ve inkar arasında bir yerde duygusal bir bölge buldu – hala huzursuz ama tam olarak boyun eğmedi.”