Dört New York belediye başkanına, burada on milyonlarca doları ve orada daha fazlasını bir araya getirerek, yaklaşan açıkları nasıl kapatacakları konusunda tavsiyelerde bulunan güvenilir birinci bütçe müdür yardımcısı Bernard Rosen, 22 Ekim’de Queens’te öldü. 91 yaşındaydı.
Tek sağ kalan oğlu Eric, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Rudolph W. Giuliani’nin bütçe direktörü ve belediye başkan yardımcısı olan Joseph J. Lhota, bir telefon görüşmesinde “Son 50 yılda Bernie’ye güvenmeyen bir bütçe direktörü yoktu” dedi.
Bay Rosen, 28’i Yönetim ve Bütçe Ofisi’nde olmak üzere yaklaşık 36 yıl şehir için çalıştı. Bundan önce, Belediye Başkanı John V. Lindsay yönetimindeki İtfaiye Departmanı’nın bütçe şefiydi.
Bay Rosen’in rolü çok önemliydi.
Son dakikada, hayati belediye hizmetlerini sürdürmek ve şehir işçilerinin işlerini kurtarmak için gizli para kaplarını nerede bulacağını biliyordu, çünkü bu yedekleri tam da bu tür beklenmedik durumlar için sincap etmişti. Hangi vergilerin ne kadar kazandıracağını ve hangi bütçe kesintilerinin en az acıyı çekeceğini biliyordu çünkü bütçe uzmanı olarak geçirdiği kırk yılda bunların çoğuyla karşılaşmıştı.
Kaslı belediye sendikası lideri Victor Gotbaum ve daha sonra Belediye Başkanı David N. Dinkins’in bütçe direktörü olarak çalışırken onu tanıyan Carol O’Cleireacain, Bay Rosen’i bir e-postada “önemli bütçe değişikliklerini kapsayan kurumsal hafıza” olarak tanımladı. NYC’de.”
Bayan O’Cleireacain, “Bernie iyi kalpli biriydi, bu yüzden aptalca politikalar veya kötü bütçe çağrılarından kaynaklanabilecek insani zararı anladı” dedi. “Kime ne söyleyeceğini, soğukkanlılığını ne zaman kaybedip kaybetmeyeceğini ve rasyonel veya istenen bir sonuca ulaşmak için nasıl bir açıklama yapacağını veya bir dizi seçeneği nasıl sunacağını bilecek kadar politik olarak zekiydi.”
1996’da bir Ocak gecesi geç saatlerde, belediye yetkilileri, belediye başkanının resmi konutu olan Gracie Mansion’ın bodrum katında toplandılar ve emlak vergisi geliri hayaletinin daha önceki tahminlerin gerisinde kalmasıyla ortaya çıkan bir bütçe açığıyla boğuştular. Bay Lhota’nın konuşmayı hatırladığı gibi, birisi vergi oranını değil de mülklerin ekspertiz değerini yükseltmeyi önerdiğinde, Bay Rosen başını salladı. Bay Giuliani ona “Neden?” diye sordu.
“John bunu denedi ve bu iyi bir fikir değil,” diye yanıtladı Bay Rosen.
“John kim?” Bay Giuliani sordu.
“Belediye Başkanı Lindsay, efendim,” diye yanıtladı Bay Rosen, yalnızca kendisinin hatırlayacağı 30 yıllık bir dersi vererek.
Bay Rosen, 1975’te, belediye bütçesini gözden geçirmek için New York’taki diğer yetkililerle toplanıyor. 1970’lerin mali krizi sırasında hızla yükseldi. Kredi… Don Hogan Charles/The New York Times
Bernard Rosen, 6 Kasım 1930’da Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda Max ve Clara Rosen’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Essex Caddesi’ndeki bir meyve tezgahından domates sattı. Annesi ev hanımıydı.
Bernard, Aşağı Manhattan’daki Seward Park Lisesi’nden mezun oldu ve New York City Üniversitesi Baruch Koleji’nden kamu yönetimi alanında lisans ve yüksek lisans dereceleri aldı.
Kore Savaşı sırasında orduda görev yaptıktan sonra, bir muhasebeci için New York City memurluk sınavını geçti ve İtfaiye tarafından yılda 5.150 dolar maaşla işe alındı (bugün yaklaşık 57.500 dolara eşdeğer). Orada bütçe direktörlüğüne yükselmesinin ilk adımıydı.
Bay Rosen, Yönetim ve Bütçe Ofisine 1968’de kıdemli bir bütçe denetçisi olarak katıldı ve şehrin 1970’lerin ortasındaki felç edici mali krizi sırasında Belediye Başkanı Abraham D. Beame’in yönetiminde hızla ilerledi.
Bay Rosen 1981’de kamu hizmeti gazetesi The Chief-Leader’a verdiği demeçte, “Genç bir insan için muazzam bir fırsattı, çünkü mali acil durum vurduğunda pek çok kıdemli insan emekli oldu” dedi.
Bay Beame’in halefi Edward I. Koch’un ilk yardımcısı olan Stanley Brezenoff, bir e-postada “şehir bütçesinin 70’lerin mali krizi sırasında ve hemen sonrasında bir tıkaç noktası olduğunu” hatırlattı.
Bay Brezenoff, “Bernie, bilgisi, dürüstlüğü, şehir gelirleri konusundaki rakipsiz güvenilir uzmanlığı ve içerdiği güvenilirlik, bu algıyı tersine çevirmede önemli bir faktör oldu” dedi.
Bay Rosen, 1990 yılında Bay Dinkins’in ilk bütçe müdür yardımcısı olarak atandı.
Eşi Marlene ile Rego Park, Queens’de yaşıyordu. 1999 yılında öldü.
Bay Rosen, 1991 yılında belediye başkanının konutu olan Gracie Malikanesi’nde yapılan bir bütçe toplantısında Belediye Başkanı David N. Dinkins’in karşısına oturdu. Kırk yılı aşkın bir süredir, Bay Dinkins’e ek olarak Belediye Başkanları Abraham D. Beame, Edward I. Koch ve Rudolf W. Giuliani’ye danışmanlık yaptı. Kredi… Chester Higgins Jr./The New York Times
1981’de New York Şehri Fonu, Sloan Kamu Hizmeti Ödülünü Bay Rosen’a verdi.
Bay Lhota’dan önce Bay Giuliani yönetimindeki Marc V. Shaw şöyle hatırladı: “Bernie bize kamu hizmetinin onurlu bir meslek olduğunu ve personel olarak görevimizin şehrimizi ve çalıştığımız müdürleri temsil etmek olduğunu öğretti.”
Bay Rosen, 1 Ekim 1995’te, 65 yaşına girdiğinde resmen emekli oldu, ancak Bay Lhota’nın bir sonraki belediye bütçesini hazırlamasına yardımcı olmak için bir süre orada kaldı.
Bay Rosen bu süre zarfında herhangi bir maaş almayı reddetti, çünkü emeklilik tarihinden bir gün sonra bile maaş çeki toplamış olsaydı, emekli maaşı yüzde 5 veya yılda birkaç bin dolar artacaktı – bu artışın olmayacağını hissetti. Bir tam yıl daha çalışmayı planlamadığı için haklı çıkmadı.
Bay Koch önce, Bay Lackman’ın Bay Giuliani’nin ilk bütçe direktörü olduğu 1996’da The Times’a konuşan Abraham M. Lackman ile yaptığı konuşmada Bay Rosen’in bütçe müzakerelerindeki önemli rolünü özetledi:
Bana ‘Bütçe sürecinin sonuna geleceksin ve 100 milyon eksik kalacaksın ve geçen hafta Bernie’ye gidip tamam, nerede Bernie? Ve onu bulacak.’
“Geçen hafta buna ulaştım,” diye devam etti Bay Lackman, “200 milyon eksiğim vardı ve Bernie’ye Koch’un her zaman 200 milyon bulabileceğini söylediğini söyledim. ‘Asla 200 milyon değil, sadece 100 milyon’ dedi bana. Bir yüz milyon daha kesmem gerekti ve o yüz milyon buldu.”
Bay Lackman şunları ekledi: “Bernie bu tür bilgileri her zaman bütçe direktörlerinden uzak tutardı. Çok erken görseydik, harcardık.”
Tek sağ kalan oğlu Eric, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Rudolph W. Giuliani’nin bütçe direktörü ve belediye başkan yardımcısı olan Joseph J. Lhota, bir telefon görüşmesinde “Son 50 yılda Bernie’ye güvenmeyen bir bütçe direktörü yoktu” dedi.
Bay Rosen, 28’i Yönetim ve Bütçe Ofisi’nde olmak üzere yaklaşık 36 yıl şehir için çalıştı. Bundan önce, Belediye Başkanı John V. Lindsay yönetimindeki İtfaiye Departmanı’nın bütçe şefiydi.
Bay Rosen’in rolü çok önemliydi.
Son dakikada, hayati belediye hizmetlerini sürdürmek ve şehir işçilerinin işlerini kurtarmak için gizli para kaplarını nerede bulacağını biliyordu, çünkü bu yedekleri tam da bu tür beklenmedik durumlar için sincap etmişti. Hangi vergilerin ne kadar kazandıracağını ve hangi bütçe kesintilerinin en az acıyı çekeceğini biliyordu çünkü bütçe uzmanı olarak geçirdiği kırk yılda bunların çoğuyla karşılaşmıştı.
Kaslı belediye sendikası lideri Victor Gotbaum ve daha sonra Belediye Başkanı David N. Dinkins’in bütçe direktörü olarak çalışırken onu tanıyan Carol O’Cleireacain, Bay Rosen’i bir e-postada “önemli bütçe değişikliklerini kapsayan kurumsal hafıza” olarak tanımladı. NYC’de.”
Bayan O’Cleireacain, “Bernie iyi kalpli biriydi, bu yüzden aptalca politikalar veya kötü bütçe çağrılarından kaynaklanabilecek insani zararı anladı” dedi. “Kime ne söyleyeceğini, soğukkanlılığını ne zaman kaybedip kaybetmeyeceğini ve rasyonel veya istenen bir sonuca ulaşmak için nasıl bir açıklama yapacağını veya bir dizi seçeneği nasıl sunacağını bilecek kadar politik olarak zekiydi.”
1996’da bir Ocak gecesi geç saatlerde, belediye yetkilileri, belediye başkanının resmi konutu olan Gracie Mansion’ın bodrum katında toplandılar ve emlak vergisi geliri hayaletinin daha önceki tahminlerin gerisinde kalmasıyla ortaya çıkan bir bütçe açığıyla boğuştular. Bay Lhota’nın konuşmayı hatırladığı gibi, birisi vergi oranını değil de mülklerin ekspertiz değerini yükseltmeyi önerdiğinde, Bay Rosen başını salladı. Bay Giuliani ona “Neden?” diye sordu.
“John bunu denedi ve bu iyi bir fikir değil,” diye yanıtladı Bay Rosen.
“John kim?” Bay Giuliani sordu.
“Belediye Başkanı Lindsay, efendim,” diye yanıtladı Bay Rosen, yalnızca kendisinin hatırlayacağı 30 yıllık bir dersi vererek.
Bay Rosen, 1975’te, belediye bütçesini gözden geçirmek için New York’taki diğer yetkililerle toplanıyor. 1970’lerin mali krizi sırasında hızla yükseldi. Kredi… Don Hogan Charles/The New York Times
Bernard Rosen, 6 Kasım 1930’da Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda Max ve Clara Rosen’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Essex Caddesi’ndeki bir meyve tezgahından domates sattı. Annesi ev hanımıydı.
Bernard, Aşağı Manhattan’daki Seward Park Lisesi’nden mezun oldu ve New York City Üniversitesi Baruch Koleji’nden kamu yönetimi alanında lisans ve yüksek lisans dereceleri aldı.
Kore Savaşı sırasında orduda görev yaptıktan sonra, bir muhasebeci için New York City memurluk sınavını geçti ve İtfaiye tarafından yılda 5.150 dolar maaşla işe alındı (bugün yaklaşık 57.500 dolara eşdeğer). Orada bütçe direktörlüğüne yükselmesinin ilk adımıydı.
Bay Rosen, Yönetim ve Bütçe Ofisine 1968’de kıdemli bir bütçe denetçisi olarak katıldı ve şehrin 1970’lerin ortasındaki felç edici mali krizi sırasında Belediye Başkanı Abraham D. Beame’in yönetiminde hızla ilerledi.
Bay Rosen 1981’de kamu hizmeti gazetesi The Chief-Leader’a verdiği demeçte, “Genç bir insan için muazzam bir fırsattı, çünkü mali acil durum vurduğunda pek çok kıdemli insan emekli oldu” dedi.
Bay Beame’in halefi Edward I. Koch’un ilk yardımcısı olan Stanley Brezenoff, bir e-postada “şehir bütçesinin 70’lerin mali krizi sırasında ve hemen sonrasında bir tıkaç noktası olduğunu” hatırlattı.
Bay Brezenoff, “Bernie, bilgisi, dürüstlüğü, şehir gelirleri konusundaki rakipsiz güvenilir uzmanlığı ve içerdiği güvenilirlik, bu algıyı tersine çevirmede önemli bir faktör oldu” dedi.
Bay Rosen, 1990 yılında Bay Dinkins’in ilk bütçe müdür yardımcısı olarak atandı.
Eşi Marlene ile Rego Park, Queens’de yaşıyordu. 1999 yılında öldü.
Bay Rosen, 1991 yılında belediye başkanının konutu olan Gracie Malikanesi’nde yapılan bir bütçe toplantısında Belediye Başkanı David N. Dinkins’in karşısına oturdu. Kırk yılı aşkın bir süredir, Bay Dinkins’e ek olarak Belediye Başkanları Abraham D. Beame, Edward I. Koch ve Rudolf W. Giuliani’ye danışmanlık yaptı. Kredi… Chester Higgins Jr./The New York Times
1981’de New York Şehri Fonu, Sloan Kamu Hizmeti Ödülünü Bay Rosen’a verdi.
Bay Lhota’dan önce Bay Giuliani yönetimindeki Marc V. Shaw şöyle hatırladı: “Bernie bize kamu hizmetinin onurlu bir meslek olduğunu ve personel olarak görevimizin şehrimizi ve çalıştığımız müdürleri temsil etmek olduğunu öğretti.”
Bay Rosen, 1 Ekim 1995’te, 65 yaşına girdiğinde resmen emekli oldu, ancak Bay Lhota’nın bir sonraki belediye bütçesini hazırlamasına yardımcı olmak için bir süre orada kaldı.
Bay Rosen bu süre zarfında herhangi bir maaş almayı reddetti, çünkü emeklilik tarihinden bir gün sonra bile maaş çeki toplamış olsaydı, emekli maaşı yüzde 5 veya yılda birkaç bin dolar artacaktı – bu artışın olmayacağını hissetti. Bir tam yıl daha çalışmayı planlamadığı için haklı çıkmadı.
Bay Koch önce, Bay Lackman’ın Bay Giuliani’nin ilk bütçe direktörü olduğu 1996’da The Times’a konuşan Abraham M. Lackman ile yaptığı konuşmada Bay Rosen’in bütçe müzakerelerindeki önemli rolünü özetledi:
Bana ‘Bütçe sürecinin sonuna geleceksin ve 100 milyon eksik kalacaksın ve geçen hafta Bernie’ye gidip tamam, nerede Bernie? Ve onu bulacak.’
“Geçen hafta buna ulaştım,” diye devam etti Bay Lackman, “200 milyon eksiğim vardı ve Bernie’ye Koch’un her zaman 200 milyon bulabileceğini söylediğini söyledim. ‘Asla 200 milyon değil, sadece 100 milyon’ dedi bana. Bir yüz milyon daha kesmem gerekti ve o yüz milyon buldu.”
Bay Lackman şunları ekledi: “Bernie bu tür bilgileri her zaman bütçe direktörlerinden uzak tutardı. Çok erken görseydik, harcardık.”