Zorlayıcı, yüksek enerjili davulları Rascals’ı 1960’ların sonlarında “Good Lovin'”, “Groovin'” ve “People Got to Be Free” de dahil olmak üzere bir dizi hit parçaya ulaştıran Dino Danelli. Perşembe günü Manhattan’da öldü. 78 yaşındaydı.
Yakın bir arkadaş ve grubun tarihçisi Joe Russo, bir rehabilitasyon merkezinde ölümü doğruladı. Bay Danelli’nin sağlığının birkaç yıldır kötüye gittiğini söyledi.
Rascals (ilk üç albümlerinde Young Rascals olarak faturalandırıldı), 1964’teki sözde İngiliz İstilası’na yanıt olarak ortaya çıkan ilk Amerikan grupları arasındaydı.
1965’te New Jersey’de kurulan ve org ve vokalde Felix Cavaliere, vokalde Eddie Brigati, gitarda Tekrar Cornish ve davulda Mr. Danelli’den oluşan dörtlü, doo-wop, caz ve soul gibi bir dizi etkiden yararlandı.
Büyük caz davulcuları Buddy Rich ve Yeniden Krupa’nın koruyucusu olan Bay Danelli, vurmalı virtüözlüğü rock duyarlılığıyla birleştirdi. Beatles’tan Ringo Starr gibi, rock davulcusu arketipinin şablonunu belirledi: disiplinli ve kesin, ancak kalabalığın dikkatini çeken bir yetenekle. Amigo olan kız kardeşinden öğrendiği bir numara olan sopalarını döndürür ve ritmi düşürmeden yakalamadan önce havaya fırlatırdı.
Grubun ilk büyük hitinden Bay Danelli sorumluydu. Belirsiz ruh kayıtlarının hayranıydı ve bir gün Harlem’deki bir plak dükkanında Olimpiyatlardan bir single buldu, Rudy Clark ve Arthur Resnick tarafından yazılan ve Billboard Hot’da 81 numaraya ulaşan “Good Lovin”. 1965’te 100.
Davulcu Liberty DeVitto ile 2008 yılında yaptığı bir röportajda “‘Hadi deneyelim, yeni bir versiyonunu koyalım’ dedik” dedi. “Sadece şanslı bir keşifti.”
The Rascals, şarkıyı 1966’da “The Ed Sullivan Show” programında çaldı. Kısa süre sonra listelerde zirveye ulaştı ve – açılış “Bir, iki, üç!” – on yılın en bilinen şarkılarından biri oldu.
Sahnede, grup 1960’ların ortalarındaki diğer birkaç beyaz oyuncunun tercih ettiği türden züppe kıyafetler giymişti: diz boyu çoraplar, kısa kravatlar, sarkık yakalar. Ancak Ray Charles’ın evi Atlantic Records tarafından imzalanan ilk beyaz gruptu ve Siyah kalabalıklar tarafından kabul edilen birkaç Amerikan rock grubu arasındaydı.
Üyeler, sözleşmelerine, yalnızca faturada bir Siyah eylemi varsa performans göstereceklerini belirten bir madde eklediler – bu, Güney’in büyük alanlarının yasak kaldığı anlamına gelen bir gerçek.
Rascals geliştikçe sesleri yumuşadı ve 1967’de 1 numaraya yükselen “Groovin'” ve 1968’de 3. sıraya yükselen “A Beautiful Morning” gibi yaz havası klasikleri ortaya çıktı. Rahip Dr. Martin Luther King Jr. ve New York Senatörü Robert F. Kennedy’nin öldürülmesiyle, önceki iki şarkı gibi Bay tarafından yazılmış, ırksal uyuma bir övgü niteliğindeki “People Got to Be Free” şarkısını yayınladılar. Cavaliere ve Bay Brigati. Ayrıca 1 numaraya ulaştı.
Rascals 1970’lerin başında dağıldı; Bay Brigati 1970’te ayrıldı ve Bay Cornish bir yıl sonra. Bay Cavaliere ve Bay Danelli, grup dağılmadan önce iki albüm daha kaldı.
Bay Danelli, 1970’ler boyunca bir dizi grupta çaldı ve 1980’de, Disciples of Soul adlı bir yan projede Bruce Springsteen’in E Street Band baş gitaristi Steven Van Zandt’a katıldı.
Bay Van Zandt, sıkı bir Rascals hayranı olarak büyümüştü. 1997’de grubu Rock & Roll Hall of Fame’e sokan konuşmayı yaptı ve Bay Danelli’yi “tüm zamanların en büyük rock davulcusu” olarak nitelendirdi.
O zamanlar Genç Ahlaksızlar olarak bilinen Ahlaksızlar, Mart 1966’da “The Ed Sullivan Show”da boy gösteriyor. Soldan: Bay Danelli, Eddie Brigati, Ed Sullivan, Yeniden Cornish ve Felix Cavaliere. Kredi… CBS, Getty Images aracılığıyla
Dino Danelli, 23 Temmuz 1944’te Jersey City, NJ’de Robert Danelli ve Teresa Bottinelli’nin oğlu olarak dünyaya geldi.
Kız kardeşi Diane Severino tarafından yaşatılmıştır.
Küçük yaşta davul çalmaya başladı ve liseyi bıraktıktan sonra müzik kariyerine devam etme niyetiyle Manhattan’a taşındı. Greenwich Village’daki caz kulüplerinde konserler aldı, Times Meydanı’ndaki Metropole Hotel’de bir oda buldu ve her ikisi de onu kanatları altına alan Bay Rich ve Bay Krupa ile tanıştı.
New York’a dönmeden önce caz vibrafonisti Lionel Hampton ile çalışmak da dahil olmak üzere iş için California, Las Vegas ve New Orleans’a gitti. Gelecekteki grup arkadaşlarıyla Garfield, NJ’de Choo Choo Club adlı bir mekanda tanıştı ve başka bir grupta birlikte çaldıktan sonra Young Rascals’ı kurdular.
Grup, 1980’lerde birkaç yeniden birleşme şovu için yeniden bir araya geldi ve ardından 1990’larda eksi Bay Brigati, New Rascals adı altında sahne aldı. Bay Van Zandt’ın teşvikiyle, dört orijinal üye birlikte 2010 yılında bir yardım programı düzenlediler ve 2012’de Bay Van Zandt, “The Rascals: Evvel Upon a Dream” adlı bir “biyokonser” yazdı ve yapımcılığını üstlendi. 1960’ların en parlak döneminden grup ve klipler.
Broadway’de 15 gösteri için koştu, ardından birkaç ay boyunca ülkeyi gezdi.
Yakın bir arkadaş ve grubun tarihçisi Joe Russo, bir rehabilitasyon merkezinde ölümü doğruladı. Bay Danelli’nin sağlığının birkaç yıldır kötüye gittiğini söyledi.
Rascals (ilk üç albümlerinde Young Rascals olarak faturalandırıldı), 1964’teki sözde İngiliz İstilası’na yanıt olarak ortaya çıkan ilk Amerikan grupları arasındaydı.
1965’te New Jersey’de kurulan ve org ve vokalde Felix Cavaliere, vokalde Eddie Brigati, gitarda Tekrar Cornish ve davulda Mr. Danelli’den oluşan dörtlü, doo-wop, caz ve soul gibi bir dizi etkiden yararlandı.
Büyük caz davulcuları Buddy Rich ve Yeniden Krupa’nın koruyucusu olan Bay Danelli, vurmalı virtüözlüğü rock duyarlılığıyla birleştirdi. Beatles’tan Ringo Starr gibi, rock davulcusu arketipinin şablonunu belirledi: disiplinli ve kesin, ancak kalabalığın dikkatini çeken bir yetenekle. Amigo olan kız kardeşinden öğrendiği bir numara olan sopalarını döndürür ve ritmi düşürmeden yakalamadan önce havaya fırlatırdı.
Grubun ilk büyük hitinden Bay Danelli sorumluydu. Belirsiz ruh kayıtlarının hayranıydı ve bir gün Harlem’deki bir plak dükkanında Olimpiyatlardan bir single buldu, Rudy Clark ve Arthur Resnick tarafından yazılan ve Billboard Hot’da 81 numaraya ulaşan “Good Lovin”. 1965’te 100.
Davulcu Liberty DeVitto ile 2008 yılında yaptığı bir röportajda “‘Hadi deneyelim, yeni bir versiyonunu koyalım’ dedik” dedi. “Sadece şanslı bir keşifti.”
The Rascals, şarkıyı 1966’da “The Ed Sullivan Show” programında çaldı. Kısa süre sonra listelerde zirveye ulaştı ve – açılış “Bir, iki, üç!” – on yılın en bilinen şarkılarından biri oldu.
Sahnede, grup 1960’ların ortalarındaki diğer birkaç beyaz oyuncunun tercih ettiği türden züppe kıyafetler giymişti: diz boyu çoraplar, kısa kravatlar, sarkık yakalar. Ancak Ray Charles’ın evi Atlantic Records tarafından imzalanan ilk beyaz gruptu ve Siyah kalabalıklar tarafından kabul edilen birkaç Amerikan rock grubu arasındaydı.
Üyeler, sözleşmelerine, yalnızca faturada bir Siyah eylemi varsa performans göstereceklerini belirten bir madde eklediler – bu, Güney’in büyük alanlarının yasak kaldığı anlamına gelen bir gerçek.
Rascals geliştikçe sesleri yumuşadı ve 1967’de 1 numaraya yükselen “Groovin'” ve 1968’de 3. sıraya yükselen “A Beautiful Morning” gibi yaz havası klasikleri ortaya çıktı. Rahip Dr. Martin Luther King Jr. ve New York Senatörü Robert F. Kennedy’nin öldürülmesiyle, önceki iki şarkı gibi Bay tarafından yazılmış, ırksal uyuma bir övgü niteliğindeki “People Got to Be Free” şarkısını yayınladılar. Cavaliere ve Bay Brigati. Ayrıca 1 numaraya ulaştı.
Rascals 1970’lerin başında dağıldı; Bay Brigati 1970’te ayrıldı ve Bay Cornish bir yıl sonra. Bay Cavaliere ve Bay Danelli, grup dağılmadan önce iki albüm daha kaldı.
Bay Danelli, 1970’ler boyunca bir dizi grupta çaldı ve 1980’de, Disciples of Soul adlı bir yan projede Bruce Springsteen’in E Street Band baş gitaristi Steven Van Zandt’a katıldı.
Bay Van Zandt, sıkı bir Rascals hayranı olarak büyümüştü. 1997’de grubu Rock & Roll Hall of Fame’e sokan konuşmayı yaptı ve Bay Danelli’yi “tüm zamanların en büyük rock davulcusu” olarak nitelendirdi.
O zamanlar Genç Ahlaksızlar olarak bilinen Ahlaksızlar, Mart 1966’da “The Ed Sullivan Show”da boy gösteriyor. Soldan: Bay Danelli, Eddie Brigati, Ed Sullivan, Yeniden Cornish ve Felix Cavaliere. Kredi… CBS, Getty Images aracılığıyla
Dino Danelli, 23 Temmuz 1944’te Jersey City, NJ’de Robert Danelli ve Teresa Bottinelli’nin oğlu olarak dünyaya geldi.
Kız kardeşi Diane Severino tarafından yaşatılmıştır.
Küçük yaşta davul çalmaya başladı ve liseyi bıraktıktan sonra müzik kariyerine devam etme niyetiyle Manhattan’a taşındı. Greenwich Village’daki caz kulüplerinde konserler aldı, Times Meydanı’ndaki Metropole Hotel’de bir oda buldu ve her ikisi de onu kanatları altına alan Bay Rich ve Bay Krupa ile tanıştı.
New York’a dönmeden önce caz vibrafonisti Lionel Hampton ile çalışmak da dahil olmak üzere iş için California, Las Vegas ve New Orleans’a gitti. Gelecekteki grup arkadaşlarıyla Garfield, NJ’de Choo Choo Club adlı bir mekanda tanıştı ve başka bir grupta birlikte çaldıktan sonra Young Rascals’ı kurdular.
Grup, 1980’lerde birkaç yeniden birleşme şovu için yeniden bir araya geldi ve ardından 1990’larda eksi Bay Brigati, New Rascals adı altında sahne aldı. Bay Van Zandt’ın teşvikiyle, dört orijinal üye birlikte 2010 yılında bir yardım programı düzenlediler ve 2012’de Bay Van Zandt, “The Rascals: Evvel Upon a Dream” adlı bir “biyokonser” yazdı ve yapımcılığını üstlendi. 1960’ların en parlak döneminden grup ve klipler.
Broadway’de 15 gösteri için koştu, ardından birkaç ay boyunca ülkeyi gezdi.