Ünlü bir caz piyanisti olarak statüsü, kariyerini inşa ettiği yer – country müziğin evi Nashville – için daha da dikkate değer olan Beegie Adair, 23 Ocak’ta Franklin, Tenn’deki evinde öldü. 84.
Menajeri ve sık sık vokal partneri olan Monica Ramey ölümü doğruladı. Bir neden belirtmedi, ancak Bayan Adair’in sağlığının bozulduğunu söyledi.
Nashville’de yaşıyorsanız ve kendinizi Porter Waggoner’dan daha çok Cole Porter hayranı bulduysanız, muhtemelen Bayan Adair’in altı yıllık kariyerinin bir noktasında karşılaşmışsınızdır. 1960’ların başlarından itibaren, haftada en az bir kez şehir merkezindeki bir gece kulübü olan Carousel’de veya daha sonra Green Hills semtindeki bir restoran olan F. Scott’s’ta oynarken bulunabilirdi.
Nashville’de caz müzisyeni olmak, Las Vegas’ta sörfçü olmak gibi bir şey ve bunu yapanların esnekliğe ve koşuşturmaya ihtiyacı var – Bayan Adair’in fazlasıyla sahip olduğu nitelikler.
Otel lobilerinde ve huzurevlerinde oynadı. O ve kocası Billy Adair, televizyon reklamları için jingle yazdılar. Dolly Parton, Henry Mancini ve Mama Cass Elliot dahil olmak üzere çok çeşitli sanatçıların 100’den fazla albümünde yer alan bir oturum müzisyeni olarak sürekli talep görüyordu.
Beegie Adair Trio’da bas çalan Roger Spencer bir röportajda “Her yerdeydi” dedi. “Oynamak için bir fırsat varsa, o oradaydı. ”
Bayan Adair, ölçülü, rahat bir teknikle çoğunlukla Amerikan şarkı kitabı standartlarını çalardı. Mekana uyum sağladı: Eğer bir restoransa arka plana çekildi; bir kulüpte, odaya hükmedebilirdi.
Nashville’in kıdemli caz trompetçisi George Tidwell bir röportajda, “Onunla yıllar boyunca Nashville’de çalabileceğiniz hemen hemen her tür müzik ortamında çaldım” dedi. “Ve onun bunu yapmak için doğru kişi olduğunu düşünmediğim hiçbir şeyi oynamadım. ”
1991’de ilk albümü “Escape to New York”u çıkardı. Birkaç yıl sonra basta Mr. Spencer ve davulda Chris Brown’dan oluşan üçlüyü kurdu. Tokyo ve Londra gezileri de dahil olmak üzere sık sık gezdiler. 2011’den itibaren Midtown Manhattan’daki Birdland’da yıllık konserler verdiler ve daha sonra yine Midtown’da Feinstein’s/54 Below’da düzenli gösteriler eklediler. 35 albüm kaydettiler ve Bayan Ramey’e göre, son kırk yılda yaklaşık iki milyon kopya sattılar.
Eve döndüğünüzde, Bayan Adair, özellikle 1970’lerde ve 80’lerde mekanların kapalı ve konserlerin az olduğu zorlu bir dönemde, Nashville caz sahnesinin fiili lideriydi. Devam etmesini sağlayan şey, dışarıdan gözlemciye her zaman aşikar olmayan, müzisyenlerin para için country, kendileri için caz çaldığı sahnenin göründüğünden daha büyük olduğu bilgisiydi.
1997’de The Nashville Banner’a şöyle demişti: “Sürekli stüdyo işi yaptıkları için burada pek duyulmayan birçok harika caz oyuncusu var” dedi. “Stüdyoda çalışan her korno sanatçısı muhtemelen bir cazdır derisinin altındaki oyuncu. ”
Sürekli bir caz piyanisti olarak çalışmanın yanı sıra, Bayan Adair, bir seans müzisyeni olarak sürekli talep görüyordu. Kredi. . . Adair Müzik Grubu aracılığıyla
Bobbe Gorin Long, 11 Aralık 1937’de Cave City, Ky.’da, Nashville ve Louisville arasında yaklaşık yarı yolda küçük bir kasabada doğdu. 5 yaşında piyano dersleri almaya başladı ve gençlik yıllarında Tennessee ve Kentucky’deki kulüplerde çalıyordu.
Ebeveynleri Bobbe (Martin) Long ve Arthur Long, genç Bobbe’nin piyano çalmadığı zamanlarda da çalıştığı bir benzin istasyonu işletiyordu. Onu annesinden ayırmak için babası ona “B. G. ”, ilk iki harfinden sonra ve takma ad takıldı.
Bayan Adair, 1958’de Western Kentucky Üniversitesi’nden müzik eğitimi bölümünden mezun oldu. Owensboro, Ky.’da üç yıl müzik öğretmenliği yaptıktan sonra, şimdi Vanderbilt Üniversitesi’nin bir parçası olan Peabody College’da eğitim alanında yüksek lisans çalışmaları için Nashville’e taşındı.
Ama o şimdiden şehrin şehir merkezindeki kulüplerde, özellikle de o zamanlar ve şimdi Nashville gece hayatının bir merkezi olan Printers Alley boyunca bir müzisyen olarak bir kariyer inşa ediyordu. 1963’te tam zamanlı müzik yapmak için Peabody’den ayrıldı.
Bayan Adair, Carousel’de yerleşik bir müzisyen olan saksofoncu Boots Randolph’un kanatları altına girdi, en çok 1963 yılındaki hiti “Yakety Sax” ile tanındı. Konserlerini aldı ve onu, çoğunlukla country ve rock ‘n’ roll kaydetmelerine rağmen, her zaman yetenekli, güvenilir müzisyenler arayan şehrin birçok yapımcısı ve stüdyo yöneticisiyle tanıştırdı.
Bir başka yerel müzik uzmanı, gitarist ve yapımcı Chet Atkins, onu kayıt seanslarına düzenli olarak getiren ilk kişiydi ve onun tavsiyeleri ona stüdyonun içinde ve dışında sürekli bir iş akışı sağladı. “The Johnny Cash Show” için ev grubunda ve yerel TV sunucusu Ralph Emery (o da bu ay öldü) için çaldı.
1974’te Bay Adair ile evlendi. O, 2014’te öldü. Hiçbir yakın aile üyesi hayatta kalmadı.
Bay Adair kendi başına üretken bir müzisyendi ve eğitmen olarak bir kariyer inşa etti ve sonunda Vanderbilt’in Blair Müzik Okulu’nda profesör oldu. 1995 yılında çift, Nashville Caz Atölyesi’ni başlatmak için Bay Spencer ve eşi Lori Mechem’e katıldı.
Atölye, Nashville’de yeni nesil caz müzisyenlerini eğitti ve son yıllarda, eski öğrencilerin ulusal tanınırlık kazanmaya başlamasıyla, sahne geri dönüş yapmaya başladı. 2016 yılında, Bayan Adair ve üçlüsü, New York’taki Carnegie Hall’da Weill Resital Salonu’nu çalmaya davet edildi.
Gösteriden birkaç gün sonra 2016’da The Nashville Scene’e “Bizim için en iyi şey, Nashville’den çok sayıda hayranımızın katılımıydı” dedi. “Görünüşümüzün, ülkenin dört bir yanındaki insanların burada harika caz müzisyenleri olduğunu ve müzik için bir izleyici kitlesi olduğunu kabul ettiğinin başka bir göstergesi olduğunu düşünüyorum. ”
Menajeri ve sık sık vokal partneri olan Monica Ramey ölümü doğruladı. Bir neden belirtmedi, ancak Bayan Adair’in sağlığının bozulduğunu söyledi.
Nashville’de yaşıyorsanız ve kendinizi Porter Waggoner’dan daha çok Cole Porter hayranı bulduysanız, muhtemelen Bayan Adair’in altı yıllık kariyerinin bir noktasında karşılaşmışsınızdır. 1960’ların başlarından itibaren, haftada en az bir kez şehir merkezindeki bir gece kulübü olan Carousel’de veya daha sonra Green Hills semtindeki bir restoran olan F. Scott’s’ta oynarken bulunabilirdi.
Nashville’de caz müzisyeni olmak, Las Vegas’ta sörfçü olmak gibi bir şey ve bunu yapanların esnekliğe ve koşuşturmaya ihtiyacı var – Bayan Adair’in fazlasıyla sahip olduğu nitelikler.
Otel lobilerinde ve huzurevlerinde oynadı. O ve kocası Billy Adair, televizyon reklamları için jingle yazdılar. Dolly Parton, Henry Mancini ve Mama Cass Elliot dahil olmak üzere çok çeşitli sanatçıların 100’den fazla albümünde yer alan bir oturum müzisyeni olarak sürekli talep görüyordu.
Beegie Adair Trio’da bas çalan Roger Spencer bir röportajda “Her yerdeydi” dedi. “Oynamak için bir fırsat varsa, o oradaydı. ”
Bayan Adair, ölçülü, rahat bir teknikle çoğunlukla Amerikan şarkı kitabı standartlarını çalardı. Mekana uyum sağladı: Eğer bir restoransa arka plana çekildi; bir kulüpte, odaya hükmedebilirdi.
Nashville’in kıdemli caz trompetçisi George Tidwell bir röportajda, “Onunla yıllar boyunca Nashville’de çalabileceğiniz hemen hemen her tür müzik ortamında çaldım” dedi. “Ve onun bunu yapmak için doğru kişi olduğunu düşünmediğim hiçbir şeyi oynamadım. ”
1991’de ilk albümü “Escape to New York”u çıkardı. Birkaç yıl sonra basta Mr. Spencer ve davulda Chris Brown’dan oluşan üçlüyü kurdu. Tokyo ve Londra gezileri de dahil olmak üzere sık sık gezdiler. 2011’den itibaren Midtown Manhattan’daki Birdland’da yıllık konserler verdiler ve daha sonra yine Midtown’da Feinstein’s/54 Below’da düzenli gösteriler eklediler. 35 albüm kaydettiler ve Bayan Ramey’e göre, son kırk yılda yaklaşık iki milyon kopya sattılar.
Eve döndüğünüzde, Bayan Adair, özellikle 1970’lerde ve 80’lerde mekanların kapalı ve konserlerin az olduğu zorlu bir dönemde, Nashville caz sahnesinin fiili lideriydi. Devam etmesini sağlayan şey, dışarıdan gözlemciye her zaman aşikar olmayan, müzisyenlerin para için country, kendileri için caz çaldığı sahnenin göründüğünden daha büyük olduğu bilgisiydi.
1997’de The Nashville Banner’a şöyle demişti: “Sürekli stüdyo işi yaptıkları için burada pek duyulmayan birçok harika caz oyuncusu var” dedi. “Stüdyoda çalışan her korno sanatçısı muhtemelen bir cazdır derisinin altındaki oyuncu. ”
Sürekli bir caz piyanisti olarak çalışmanın yanı sıra, Bayan Adair, bir seans müzisyeni olarak sürekli talep görüyordu. Kredi. . . Adair Müzik Grubu aracılığıyla
Bobbe Gorin Long, 11 Aralık 1937’de Cave City, Ky.’da, Nashville ve Louisville arasında yaklaşık yarı yolda küçük bir kasabada doğdu. 5 yaşında piyano dersleri almaya başladı ve gençlik yıllarında Tennessee ve Kentucky’deki kulüplerde çalıyordu.
Ebeveynleri Bobbe (Martin) Long ve Arthur Long, genç Bobbe’nin piyano çalmadığı zamanlarda da çalıştığı bir benzin istasyonu işletiyordu. Onu annesinden ayırmak için babası ona “B. G. ”, ilk iki harfinden sonra ve takma ad takıldı.
Bayan Adair, 1958’de Western Kentucky Üniversitesi’nden müzik eğitimi bölümünden mezun oldu. Owensboro, Ky.’da üç yıl müzik öğretmenliği yaptıktan sonra, şimdi Vanderbilt Üniversitesi’nin bir parçası olan Peabody College’da eğitim alanında yüksek lisans çalışmaları için Nashville’e taşındı.
Ama o şimdiden şehrin şehir merkezindeki kulüplerde, özellikle de o zamanlar ve şimdi Nashville gece hayatının bir merkezi olan Printers Alley boyunca bir müzisyen olarak bir kariyer inşa ediyordu. 1963’te tam zamanlı müzik yapmak için Peabody’den ayrıldı.
Bayan Adair, Carousel’de yerleşik bir müzisyen olan saksofoncu Boots Randolph’un kanatları altına girdi, en çok 1963 yılındaki hiti “Yakety Sax” ile tanındı. Konserlerini aldı ve onu, çoğunlukla country ve rock ‘n’ roll kaydetmelerine rağmen, her zaman yetenekli, güvenilir müzisyenler arayan şehrin birçok yapımcısı ve stüdyo yöneticisiyle tanıştırdı.
Bir başka yerel müzik uzmanı, gitarist ve yapımcı Chet Atkins, onu kayıt seanslarına düzenli olarak getiren ilk kişiydi ve onun tavsiyeleri ona stüdyonun içinde ve dışında sürekli bir iş akışı sağladı. “The Johnny Cash Show” için ev grubunda ve yerel TV sunucusu Ralph Emery (o da bu ay öldü) için çaldı.
1974’te Bay Adair ile evlendi. O, 2014’te öldü. Hiçbir yakın aile üyesi hayatta kalmadı.
Bay Adair kendi başına üretken bir müzisyendi ve eğitmen olarak bir kariyer inşa etti ve sonunda Vanderbilt’in Blair Müzik Okulu’nda profesör oldu. 1995 yılında çift, Nashville Caz Atölyesi’ni başlatmak için Bay Spencer ve eşi Lori Mechem’e katıldı.
Atölye, Nashville’de yeni nesil caz müzisyenlerini eğitti ve son yıllarda, eski öğrencilerin ulusal tanınırlık kazanmaya başlamasıyla, sahne geri dönüş yapmaya başladı. 2016 yılında, Bayan Adair ve üçlüsü, New York’taki Carnegie Hall’da Weill Resital Salonu’nu çalmaya davet edildi.
Gösteriden birkaç gün sonra 2016’da The Nashville Scene’e “Bizim için en iyi şey, Nashville’den çok sayıda hayranımızın katılımıydı” dedi. “Görünüşümüzün, ülkenin dört bir yanındaki insanların burada harika caz müzisyenleri olduğunu ve müzik için bir izleyici kitlesi olduğunu kabul ettiğinin başka bir göstergesi olduğunu düşünüyorum. ”