İlk olarak 1973 yazında ikinci el bir bas davulu tribünlere taşıyan ve neredeyse yarım yüzyıl boyunca kesin bir şekilde vurarak taraftarları toparlamaya devam eden Cleveland Kızılderililerinin iç saha maçlarının çoğunda demirbaş olan John Adams, Pazartesi günü Cleveland’da öldü. 71 yaşındaydı.
2021 sezonunun ardından adını Guardians olarak değiştiren ekip, ölümünü açıklamış ancak bir sebep belirtmemişti. Son birkaç yılda, Bay Adams kalp ameliyatı geçirmiş ve 2019 sezonundan sonra Progressive Field’da davul çalmasını engelleyen kaburga kırıkları, kalça kırıkları ve diğer rahatsızlıklar yaşamıştı.
2016’da Fox Sports’a “Tanrı bana sahada oynamam için gereken refleksleri vermedi” dedi.
Bay Adams’ın davul sesi, önce Cleveland Belediye Stadyumu’nda ve ardından 1994’ten başlayarak Jacobs Field’da (şimdi Progressive Field) olmak üzere 3.700’den fazla iç saha maçında duyuldu. Tribünlerin derinliklerine yerleşmiş, davuluna iki tokmakla ritmik bir şekilde vurarak takımı istikrarlı bir şekilde teşvik etti.
Bay Adams, 1983’te The Akron Beacon Journal’a uzun süredir devam eden stadyum konserini anlatırken, “Futbolun kendi grupları ve amigoları vardır ve hepsi oyunun ruhuna girmeye yardımcı olur” dedi. “Beyzbolda hiçbir şey yok, bu yüzden Kızılderililer için savaş davulu olayını düşündüm.”
Ekip, 2006’da bir ev oyununda bir davul ve hareketli kollarla onun bobblehead figürlerini verdiğinde bir süper hayran statüsü kabul edildi. Altı yıl sonra Great Lakes Brewing, onun onuruna Rally Drum Red Ale’i tanıttı.
Ve geçen yıl, Bay Adams’ın bir oyundaki ilk performansının 49. yıldönümünde, üniformasız katkıda bulunan biri olarak Guardians’ın Seçkin Onur Listesi’ne alındı. Bu grup aynı zamanda takımın eski sahiplerinden ikisi olan Bill Veeck ve Richard E. Jacobs’u da içeriyor.
Bir heykeltıraş, davulun bronz bir kopyasını yarattı ve bu, Bay Adams’ın tribün sırasına yapıştırıldı ve takımın Progressive Field’daki orta sahanın ötesindeki iki seviyeli Onur Listesi alanına yerleştirildi.
Tek başına çalışan Bay Adams’ın aksine, Oakland Coliseum’daki düzinelerce davulcu koltuklarından hem sol hem de sağ alanda A’ları teşvik ediyor. Citi Field’da, Eddie Boison adlı ölümsüz bir Met hayranı kritik anlarda çıngırak çalıyor. Yankee Stadyumu’nda Freddie Sez olarak bilinen emekli bir kamyon şoförü, 1988’den 2010’a kadar 1.500’den fazla maçta kaşığı bir tavaya vurarak hayranlarını teşvik etti.
Belki de en tanınmış basketbol sahası müzisyenleri, 1930’ların sonlarından 1957’ye kadar Brooklyn Dodgers için Ebbets Field’da çaldılar – “Sym-Phony” (“sahte” vurgusu) adlı bir grup, amatör davulculardan, trompetçilerden oluşan bir ayak takımı grubu. tromboncular ve çamaşır tahtası oyuncuları.
John Joseph Adams, 9 Ekim 1951’de Cleveland’da John ve Eva (Friedman) Adams’ın oğlu olarak dünyaya geldi.
İlk Kızılderililer maçına 1954’te katıldı ve 9 yaşında davul çalmaya başladı. Lisede bando ve orkestrada performans sergiledi ve tezahürat yaptı; 1975 yılında Cleveland Eyalet Üniversitesi’nden İngilizce lisans derecesi ile mezun oldu.
24 Ağustos 1973’te Bay Adams, davulunu Belediye Stadyumu’na getirmek için Kızılderililerden izin istedi. Garip bir şekilde, davul çalmasıyla kimseyi rahatsız etmemesi söylendi.
The Beacon Journal’a verdiği demeçte, “İlk seferinde çok fazla bakış aldım ve ‘O şeyi oynamayacaksın, değil mi?’ dedi ki: “O davula vuracak mısın? Peki, o zaman vurmaya başla.
O yaptı.
“Birdenbire insanların ritme göre alkışladığını gördüm,” diye hatırladı. “Maç bittiğinde insanlar beni stadyumun dışında durdurdu. Bana rakip atıcıyı o kadar rahatsız ettiğimi söylediler ki diğer takımdaki adamlar her yerde beni arıyorlardı. Kızılderililer o gün Texas Rangers’ı 11-5 yendi.
Bay Adams, 2016’ya kadar 40 yıl boyunca AT&T’de sistem analisti ve kalite müdürü de dahil olmak üzere çeşitli pozisyonlarda çalışırken – eski Belediye Stadyumu’nda kaybettiği birçok sezonda ve Progressive Field’da çoğunlukla daha iyi zamanlarda – davul çalmaya devam etti.
Bay Adams, Renee Dilley adında bir kız kardeş tarafından hayatta kaldı. 1978 yılında Belediye Stadyumu tribünlerinde tanıştığı Kathleen Murray ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı.
Pandeminin yanı sıra tıbbi sorunları, Bay Adams’ı son yıllarda sahadan uzak tuttu. Geçen yıl Guardians’ın iç saha açılışından önce, geri dönüş için yeterince güç toplamaya çalıştığını söyledi.
Mlb.com’a “Beyzbol sahasında olmak gibisi yok” dedi. “Çünkü bu oyundan daha fazlası; çevrenizdeki tüm insanlar ve gördüğünüz tüm insanlar. Bir beyzbol maçı deneyimini evde oturmanın çok ötesine taşıyor.”
2021 sezonunun ardından adını Guardians olarak değiştiren ekip, ölümünü açıklamış ancak bir sebep belirtmemişti. Son birkaç yılda, Bay Adams kalp ameliyatı geçirmiş ve 2019 sezonundan sonra Progressive Field’da davul çalmasını engelleyen kaburga kırıkları, kalça kırıkları ve diğer rahatsızlıklar yaşamıştı.
2016’da Fox Sports’a “Tanrı bana sahada oynamam için gereken refleksleri vermedi” dedi.
Bay Adams’ın davul sesi, önce Cleveland Belediye Stadyumu’nda ve ardından 1994’ten başlayarak Jacobs Field’da (şimdi Progressive Field) olmak üzere 3.700’den fazla iç saha maçında duyuldu. Tribünlerin derinliklerine yerleşmiş, davuluna iki tokmakla ritmik bir şekilde vurarak takımı istikrarlı bir şekilde teşvik etti.
Bay Adams, 1983’te The Akron Beacon Journal’a uzun süredir devam eden stadyum konserini anlatırken, “Futbolun kendi grupları ve amigoları vardır ve hepsi oyunun ruhuna girmeye yardımcı olur” dedi. “Beyzbolda hiçbir şey yok, bu yüzden Kızılderililer için savaş davulu olayını düşündüm.”
Ekip, 2006’da bir ev oyununda bir davul ve hareketli kollarla onun bobblehead figürlerini verdiğinde bir süper hayran statüsü kabul edildi. Altı yıl sonra Great Lakes Brewing, onun onuruna Rally Drum Red Ale’i tanıttı.
Ve geçen yıl, Bay Adams’ın bir oyundaki ilk performansının 49. yıldönümünde, üniformasız katkıda bulunan biri olarak Guardians’ın Seçkin Onur Listesi’ne alındı. Bu grup aynı zamanda takımın eski sahiplerinden ikisi olan Bill Veeck ve Richard E. Jacobs’u da içeriyor.
Bir heykeltıraş, davulun bronz bir kopyasını yarattı ve bu, Bay Adams’ın tribün sırasına yapıştırıldı ve takımın Progressive Field’daki orta sahanın ötesindeki iki seviyeli Onur Listesi alanına yerleştirildi.
Tek başına çalışan Bay Adams’ın aksine, Oakland Coliseum’daki düzinelerce davulcu koltuklarından hem sol hem de sağ alanda A’ları teşvik ediyor. Citi Field’da, Eddie Boison adlı ölümsüz bir Met hayranı kritik anlarda çıngırak çalıyor. Yankee Stadyumu’nda Freddie Sez olarak bilinen emekli bir kamyon şoförü, 1988’den 2010’a kadar 1.500’den fazla maçta kaşığı bir tavaya vurarak hayranlarını teşvik etti.
Belki de en tanınmış basketbol sahası müzisyenleri, 1930’ların sonlarından 1957’ye kadar Brooklyn Dodgers için Ebbets Field’da çaldılar – “Sym-Phony” (“sahte” vurgusu) adlı bir grup, amatör davulculardan, trompetçilerden oluşan bir ayak takımı grubu. tromboncular ve çamaşır tahtası oyuncuları.
John Joseph Adams, 9 Ekim 1951’de Cleveland’da John ve Eva (Friedman) Adams’ın oğlu olarak dünyaya geldi.
İlk Kızılderililer maçına 1954’te katıldı ve 9 yaşında davul çalmaya başladı. Lisede bando ve orkestrada performans sergiledi ve tezahürat yaptı; 1975 yılında Cleveland Eyalet Üniversitesi’nden İngilizce lisans derecesi ile mezun oldu.
24 Ağustos 1973’te Bay Adams, davulunu Belediye Stadyumu’na getirmek için Kızılderililerden izin istedi. Garip bir şekilde, davul çalmasıyla kimseyi rahatsız etmemesi söylendi.
The Beacon Journal’a verdiği demeçte, “İlk seferinde çok fazla bakış aldım ve ‘O şeyi oynamayacaksın, değil mi?’ dedi ki: “O davula vuracak mısın? Peki, o zaman vurmaya başla.
O yaptı.
“Birdenbire insanların ritme göre alkışladığını gördüm,” diye hatırladı. “Maç bittiğinde insanlar beni stadyumun dışında durdurdu. Bana rakip atıcıyı o kadar rahatsız ettiğimi söylediler ki diğer takımdaki adamlar her yerde beni arıyorlardı. Kızılderililer o gün Texas Rangers’ı 11-5 yendi.
Bay Adams, 2016’ya kadar 40 yıl boyunca AT&T’de sistem analisti ve kalite müdürü de dahil olmak üzere çeşitli pozisyonlarda çalışırken – eski Belediye Stadyumu’nda kaybettiği birçok sezonda ve Progressive Field’da çoğunlukla daha iyi zamanlarda – davul çalmaya devam etti.
Bay Adams, Renee Dilley adında bir kız kardeş tarafından hayatta kaldı. 1978 yılında Belediye Stadyumu tribünlerinde tanıştığı Kathleen Murray ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı.
Pandeminin yanı sıra tıbbi sorunları, Bay Adams’ı son yıllarda sahadan uzak tuttu. Geçen yıl Guardians’ın iç saha açılışından önce, geri dönüş için yeterince güç toplamaya çalıştığını söyledi.
Mlb.com’a “Beyzbol sahasında olmak gibisi yok” dedi. “Çünkü bu oyundan daha fazlası; çevrenizdeki tüm insanlar ve gördüğünüz tüm insanlar. Bir beyzbol maçı deneyimini evde oturmanın çok ötesine taşıyor.”