MADRID — Ana şehri Barselona’yı Akdeniz’in başlıca turizm destinasyonlarından biri haline getirmeye yardımcı olan İspanyol mimar ve şehir plancısı Oriol Bohigas, 30 Kasım’da oradaki evinde öldü. 95 yaşındaydı.
Ölümü, babasının birkaç yıldır Parkinson hastalığı olduğunu ekleyen oğlu Josep Bohigas tarafından doğrulandı.
Barselona şehir yönetimi için çalışan Bay Bohigas, 1992 Olimpiyat Oyunlarına hazırlıkta kentin elden geçirilmesinin, özellikle de terkedilmiş bir sanayi bölgesi haline gelen deniz kıyısının dönüştürülmesinin beyinlerinden biriydi.
Bay Bohigas, diğer iki mimarla ortaklaşa olarak, Olimpik yelken yarışmalarına ev sahipliği yapan yeni bir yat limanının yanı sıra, Vila Olimpica olarak bilinen, sporcuları barındıracak bir halk parkı ve bir köy tasarladı. Şehir, deniz kıyısının neredeyse üç milini plaj olarak rehabilite etti ve Oyunlar bittiğinde bölge popüler bir yerleşim bölgesi haline geldi.
Katalonya’nın bölgesel lideri Pere Aragonès, Twitter’da Bay Bohigas’ı “Barselona’nın büyük dönüştürücüsü” olarak nitelendirdi. ”
Sn. 2002’de Bohigas. Katalonya’nın bölge lideri ona “Barselona’nın büyük dönüştürücüsü” dedi. ” Kredi. . . Alamy
Yaz Olimpiyatlarının Barselona üzerindeki etkisi, daha sonra etkinliğe ev sahipliği yapan Londra ve diğer şehirler için bir model olurken, Bay Bohigas ve ortakları, binaları eklemek ve Barselona’nın diğer bölümlerinin yeniden tasarlanmasına yardımcı olmak için başarılarını bir sıçrama tahtası olarak kullandılar. köhne Raval mahallesi. Barselona’daki Pompeu Fabra Üniversitesi’nin 2000 yılında açılan yeni kampüsü haline gelen ordu kışlaları gibi, dönüm noktası niteliğindeki projelerinden bazıları kullanılmayan altyapıyı elden geçirdi.
Madrid’deki IE School of Architecture and Design’ın dekanı Martha Thorne, e-posta yoluyla yaptığı açıklamada, Bay Bohigas’ın “sadece Barselona’nın dönüşümünde değil, aynı zamanda şehirleri anlamamızda da temel olduğunu” söyledi. “Kentsel akupunktur fikirleri – yeni meydanlar ve küçük yeşil alanlar dahil olmak üzere bir bütünün parçası olarak anlaşılabilecek zaman içindeki küçük eylemler – sakinler tarafından benimsendi ve mahalleler üzerinde olumlu bir etki yarattı. ”
Bay Bohigas, Barselona’ya odaklanmaya devam etse de, 1992’de İspanya’da düzenlenen diğer büyük uluslararası etkinliğe de katkıda bulundu: Seville’deki Expo ’92, kendisi ve ortakları pavyonlardan birini inşa etti. Pavyon daha sonra onlarca yıl terk edildi, ancak bu yıl bölgesel arşivlerin yeni evi olarak yeniden açıldı.
O ve ortakları, Latin Amerika’nın yanı sıra Almanya, Fransa ve İtalya’da da projeler üstlendi. Bunlar arasında Berlin’de Kochstrasse’de bir apartman bloğu, Meksika’da Puerto Vallarta’da bir otel ve Fransa’da Aix-en-Provence ve İtalya’da Salerno şehirlerinde yeni mahalleler için kentsel planlama yer alıyordu.
1992 Olimpiyatlarına hazırlanırken, Bay Bohigas ve ortakları, Olimpik yelken yarışmalarına ev sahipliği yapan yeni bir yat limanının yanı sıra, Vila Olimpica olarak bilinen, sporcuların barınacağı bir halka açık park ve bir köy tasarladı. Kredi. . . Alamy
Oriol Bohigas Guardiola, 20 Aralık 1925’te Barselona’da doğdu. Babası Pere Bohigas, Barselona Şehri için çalıştı ve kısa bir süre şehrin tiyatro okulunu yönetti. Annesi María Guardiola bir ev hanımıydı.
Bay Bohigas, 1943’te, Gen. Francisco Franco’nun İspanya İç Savaşı’nı kazandıktan sonra diktatörlüğünü pekiştirdiği gibi, Barselona’nın mimarlık okuluna kaydoldu. Bay Bohigas, sonunda, Franco’nun ölümünden kısa bir süre sonra, 1977’de mimarlık okulunun müdürü olarak atandı. Mimarlığı ve şehir planlamasını Franco diktatörlüğünün muhafazakar katılığından kurtarmayı ve Barselona’yı 19. ve 20. yüzyılın başlarında şehri yeniden şekillendiren ana kültürel hareketlerle ilişkili yenilikçi düşünceye geri döndürmeyi hayatının misyonunun bir parçası olarak gördü.
“Hatırlıyorum,” diye hatırlıyor 2010’da bir röportajında, “1951’de bitirdiğim tüm mimarlık eğitimimi, sadece klasik mimari hakkında konuşan ve her yönüyle aşırı muhafazakarlığı savunan insanları dinleyerek geçirdim. Çağdaş mimari hakkında hiçbir şey öğrenmedik. Evet, benim kuşağım, Franco’nun ilk evresinde kaybolan moderniteyi geri kazanmak için çaba sarf eden kuşak olduğuna inanıyorum. ”
1974 yılında, Bay Bohigas’ın firması, Thau adında, dersliksiz ve mümkün olduğunca az duvarlı bir okul inşa etmek için ödüllü bir projeyle öne çıktı. Kredi. . . Francesc Català Roca
1951’de Bay Bohigas, adını soyadının baş harflerinden alan bir firma kurmak için diğer iki mimar, Josep Martorell ve David Mackay ile birleşti: MBM. Firma, 1974 yılında, Thau adında, dersliksiz ve mümkün olduğunca az duvarlı bir okul inşa etmek için ödüllü bir projeyle öne çıktı.
Son önemli projesi, 2014’te açılan Barselona Tasarım Müzesi’nin binasıydı. Ancak İspanyol perakendeci El Corte Ingles’in amiral gemisi Barselona mağazasını genişletmek için daha önceki bir MBM projesi gibi, tasarım müzesi de herkesi memnun etmedi. The New York Times’taki bir makale, “ön ve arka konsollara sahip bodur, çinko kaplı bir yapı” olan binanın “dış biçimiyle tam olarak kutlanmadığını” belirtti ve “Bazıları buna “demeye başladı” dedi. Zımbalı. ‘”
Bay Bohigas hiçbir zaman bir siyasi partiye katılmamış olmaktan gurur duyuyordu, ancak solcu fikirleri benimsedi ve Barselona şehir yönetiminde, 1980’lerde şehir planlamasında ve 1990’ların başında Barselona’nın kültür bakanlığından sorumlu yetkili olarak farklı görevlerde bulundu. , şehir olimpiyatlara ev sahipliği yaptığında. Ayrıca, Katalonya’da on yıl önce ivme kazanmaya başlayan ayrılıkçı hareketi de destekledi.
Sn. Bohigas’ın son önemli projesi, 2014’te açılan Barselona Tasarım Müzesi oldu. Kredi. . . Alamy
Barselona’nın kültürel yaşamına katılımı Belediye Binası’nın çok ötesine geçti. Edicions 62 yayınevinin kurucusuydu. 1980’lerde, adını verdiği ressam tarafından kurulan ve Barselona’da eserlerinin sergilendiği bir müzesi bulunan Joan Miró Vakfı’nın başkanıydı. 2011 yılında, Bay Bohigas, sekiz yıl sonra, şehrin en etkili kültür derneklerinden biri olan Ateneo Barcelonés’in başkanlığından istifa etti.
Oğlu Josep’e ek olarak, Bay Bohigas, ayrıldığı karısı Isabel Arnau tarafından hayatta kaldı; evliliklerinden diğer dört çocuk, Gloria, María, Eulalia ve Pere; dokuz torun; bir torun torunu; ve arkadaşı Beth Gali.
Son yıllarda, Bay Bohigas, Diagonal Mar olarak bilinen şehrin Broadway tarzı caddesinin genişletilmesi de dahil olmak üzere Barselona’nın gelişiminin birçok yönünü eleştirdi. Ayrıca Barselona’da emlak spekülasyonunun yükselişinden yakındı ve gecekondu hakkını savundu terk edilmiş binalarda yaşamak.
2010’da, İspanya’nın kötü emlak kredilerinin tetiklediği bir bankacılık krizine battığı gibi, “açıktır ki” dedi, “bu kadar çok boş evi ve evi olmayan bir sürü insanı olan bir toplum, kamu ve özel varlıklarının paylaşımı açısından sorunludur. ”
Ölümü, babasının birkaç yıldır Parkinson hastalığı olduğunu ekleyen oğlu Josep Bohigas tarafından doğrulandı.
Barselona şehir yönetimi için çalışan Bay Bohigas, 1992 Olimpiyat Oyunlarına hazırlıkta kentin elden geçirilmesinin, özellikle de terkedilmiş bir sanayi bölgesi haline gelen deniz kıyısının dönüştürülmesinin beyinlerinden biriydi.
Bay Bohigas, diğer iki mimarla ortaklaşa olarak, Olimpik yelken yarışmalarına ev sahipliği yapan yeni bir yat limanının yanı sıra, Vila Olimpica olarak bilinen, sporcuları barındıracak bir halk parkı ve bir köy tasarladı. Şehir, deniz kıyısının neredeyse üç milini plaj olarak rehabilite etti ve Oyunlar bittiğinde bölge popüler bir yerleşim bölgesi haline geldi.
Katalonya’nın bölgesel lideri Pere Aragonès, Twitter’da Bay Bohigas’ı “Barselona’nın büyük dönüştürücüsü” olarak nitelendirdi. ”
Sn. 2002’de Bohigas. Katalonya’nın bölge lideri ona “Barselona’nın büyük dönüştürücüsü” dedi. ” Kredi. . . Alamy
Yaz Olimpiyatlarının Barselona üzerindeki etkisi, daha sonra etkinliğe ev sahipliği yapan Londra ve diğer şehirler için bir model olurken, Bay Bohigas ve ortakları, binaları eklemek ve Barselona’nın diğer bölümlerinin yeniden tasarlanmasına yardımcı olmak için başarılarını bir sıçrama tahtası olarak kullandılar. köhne Raval mahallesi. Barselona’daki Pompeu Fabra Üniversitesi’nin 2000 yılında açılan yeni kampüsü haline gelen ordu kışlaları gibi, dönüm noktası niteliğindeki projelerinden bazıları kullanılmayan altyapıyı elden geçirdi.
Madrid’deki IE School of Architecture and Design’ın dekanı Martha Thorne, e-posta yoluyla yaptığı açıklamada, Bay Bohigas’ın “sadece Barselona’nın dönüşümünde değil, aynı zamanda şehirleri anlamamızda da temel olduğunu” söyledi. “Kentsel akupunktur fikirleri – yeni meydanlar ve küçük yeşil alanlar dahil olmak üzere bir bütünün parçası olarak anlaşılabilecek zaman içindeki küçük eylemler – sakinler tarafından benimsendi ve mahalleler üzerinde olumlu bir etki yarattı. ”
Bay Bohigas, Barselona’ya odaklanmaya devam etse de, 1992’de İspanya’da düzenlenen diğer büyük uluslararası etkinliğe de katkıda bulundu: Seville’deki Expo ’92, kendisi ve ortakları pavyonlardan birini inşa etti. Pavyon daha sonra onlarca yıl terk edildi, ancak bu yıl bölgesel arşivlerin yeni evi olarak yeniden açıldı.
O ve ortakları, Latin Amerika’nın yanı sıra Almanya, Fransa ve İtalya’da da projeler üstlendi. Bunlar arasında Berlin’de Kochstrasse’de bir apartman bloğu, Meksika’da Puerto Vallarta’da bir otel ve Fransa’da Aix-en-Provence ve İtalya’da Salerno şehirlerinde yeni mahalleler için kentsel planlama yer alıyordu.
1992 Olimpiyatlarına hazırlanırken, Bay Bohigas ve ortakları, Olimpik yelken yarışmalarına ev sahipliği yapan yeni bir yat limanının yanı sıra, Vila Olimpica olarak bilinen, sporcuların barınacağı bir halka açık park ve bir köy tasarladı. Kredi. . . Alamy
Oriol Bohigas Guardiola, 20 Aralık 1925’te Barselona’da doğdu. Babası Pere Bohigas, Barselona Şehri için çalıştı ve kısa bir süre şehrin tiyatro okulunu yönetti. Annesi María Guardiola bir ev hanımıydı.
Bay Bohigas, 1943’te, Gen. Francisco Franco’nun İspanya İç Savaşı’nı kazandıktan sonra diktatörlüğünü pekiştirdiği gibi, Barselona’nın mimarlık okuluna kaydoldu. Bay Bohigas, sonunda, Franco’nun ölümünden kısa bir süre sonra, 1977’de mimarlık okulunun müdürü olarak atandı. Mimarlığı ve şehir planlamasını Franco diktatörlüğünün muhafazakar katılığından kurtarmayı ve Barselona’yı 19. ve 20. yüzyılın başlarında şehri yeniden şekillendiren ana kültürel hareketlerle ilişkili yenilikçi düşünceye geri döndürmeyi hayatının misyonunun bir parçası olarak gördü.
“Hatırlıyorum,” diye hatırlıyor 2010’da bir röportajında, “1951’de bitirdiğim tüm mimarlık eğitimimi, sadece klasik mimari hakkında konuşan ve her yönüyle aşırı muhafazakarlığı savunan insanları dinleyerek geçirdim. Çağdaş mimari hakkında hiçbir şey öğrenmedik. Evet, benim kuşağım, Franco’nun ilk evresinde kaybolan moderniteyi geri kazanmak için çaba sarf eden kuşak olduğuna inanıyorum. ”
1974 yılında, Bay Bohigas’ın firması, Thau adında, dersliksiz ve mümkün olduğunca az duvarlı bir okul inşa etmek için ödüllü bir projeyle öne çıktı. Kredi. . . Francesc Català Roca
1951’de Bay Bohigas, adını soyadının baş harflerinden alan bir firma kurmak için diğer iki mimar, Josep Martorell ve David Mackay ile birleşti: MBM. Firma, 1974 yılında, Thau adında, dersliksiz ve mümkün olduğunca az duvarlı bir okul inşa etmek için ödüllü bir projeyle öne çıktı.
Son önemli projesi, 2014’te açılan Barselona Tasarım Müzesi’nin binasıydı. Ancak İspanyol perakendeci El Corte Ingles’in amiral gemisi Barselona mağazasını genişletmek için daha önceki bir MBM projesi gibi, tasarım müzesi de herkesi memnun etmedi. The New York Times’taki bir makale, “ön ve arka konsollara sahip bodur, çinko kaplı bir yapı” olan binanın “dış biçimiyle tam olarak kutlanmadığını” belirtti ve “Bazıları buna “demeye başladı” dedi. Zımbalı. ‘”
Bay Bohigas hiçbir zaman bir siyasi partiye katılmamış olmaktan gurur duyuyordu, ancak solcu fikirleri benimsedi ve Barselona şehir yönetiminde, 1980’lerde şehir planlamasında ve 1990’ların başında Barselona’nın kültür bakanlığından sorumlu yetkili olarak farklı görevlerde bulundu. , şehir olimpiyatlara ev sahipliği yaptığında. Ayrıca, Katalonya’da on yıl önce ivme kazanmaya başlayan ayrılıkçı hareketi de destekledi.
Sn. Bohigas’ın son önemli projesi, 2014’te açılan Barselona Tasarım Müzesi oldu. Kredi. . . Alamy
Barselona’nın kültürel yaşamına katılımı Belediye Binası’nın çok ötesine geçti. Edicions 62 yayınevinin kurucusuydu. 1980’lerde, adını verdiği ressam tarafından kurulan ve Barselona’da eserlerinin sergilendiği bir müzesi bulunan Joan Miró Vakfı’nın başkanıydı. 2011 yılında, Bay Bohigas, sekiz yıl sonra, şehrin en etkili kültür derneklerinden biri olan Ateneo Barcelonés’in başkanlığından istifa etti.
Oğlu Josep’e ek olarak, Bay Bohigas, ayrıldığı karısı Isabel Arnau tarafından hayatta kaldı; evliliklerinden diğer dört çocuk, Gloria, María, Eulalia ve Pere; dokuz torun; bir torun torunu; ve arkadaşı Beth Gali.
Son yıllarda, Bay Bohigas, Diagonal Mar olarak bilinen şehrin Broadway tarzı caddesinin genişletilmesi de dahil olmak üzere Barselona’nın gelişiminin birçok yönünü eleştirdi. Ayrıca Barselona’da emlak spekülasyonunun yükselişinden yakındı ve gecekondu hakkını savundu terk edilmiş binalarda yaşamak.
2010’da, İspanya’nın kötü emlak kredilerinin tetiklediği bir bankacılık krizine battığı gibi, “açıktır ki” dedi, “bu kadar çok boş evi ve evi olmayan bir sürü insanı olan bir toplum, kamu ve özel varlıklarının paylaşımı açısından sorunludur. ”