Yeşil ekonominin ve sosyal açıdan sorumlu yatırımın havarisi haline gelen ve “küresel düşün, yerel hareket et” sloganını popülerleştiren, kendi kendini yetiştirmiş bir çevreci ve fütürist olan Hazel Henderson öldü – ya da kendi ifadesiyle “sanallaştı”. Pazar günü St. Augustine, Fla’daki evinde 89 yaşındaydı.
Henderson’ın 2004’te kurduğu medya şirketi Ethical Markets’in CEO’su Linda C. Crompton, bunun nedeninin cilt kanserinin komplikasyonları olduğunu söyledi. tüm paydaşlar.”
Geleneksel iktisatçılarla alay ederek – ve bazı çevrelerde bir çapkın olarak ününün tadını çıkararak – gayri safi milli hasılayı, yalnızca yıllık üretilen mal ve hizmetlerin nakit değeri temelindeki maddi başarıyı değil, aynı zamanda bir refah ölçüsü olarak yeniden tanımlamaya çalıştı. Senatör Robert F. Kennedy’nin 1968’de Bayan Henderson tarafından bilgilendirildikten sonra ilan ettiği gibi, “hayatı değerli kılan” sağlık, sosyal, eğitim ve diğer ölçütleri içerir.
Tüketici aktivisti Ralph Nader bir telefon görüşmesinde, “Şirket ekonomisinin baskın parasal ölçütlerinin aksine, demokratik bir ekonomiye odaklanan insanlar için uygun niteliksel ölçümler için baskı yapmada etkili oldu” dedi ve “ağ oluşturma yoluyla bu önlemleri yaydı. uluslararası sivil toplum genelinde.”
Çevreci ve yazar Bill McKibben, Bayan Henderson’ı Twitter’da “vizyoner bir ekolojik ekonomist” olarak tanımladı.
Bayan Henderson kendisini, ulusun kurucuları gibi, parti siyasetinin doğurduğu hizipçilik hakkında uyarı bayrakları yükselten “bağımsız, serbest çalışan bir fütürist” olarak nitelendirdi. Dokuz kitap, belki de en önemlisi, çevre hareketinin kömür ve petrol gibi fosil yakıtların ikamesi olarak sürdürülebilir enerji kaynaklarını benimsemesini müjdeleyen “Güneş Çağı Politikası” (1981) yazdı.
The Politics of the Solar Age’i inceleyen siyaset bilimci Langdon Winner, The New York Times Book Review’da, “Small Is Beautiful: A Study of Economics as” kitabının yazarı EF Schumacher’in “yetenekli bir halefi” olarak nitelendirdi. İnsanlar Önemliyse” (1973).
Bay Winner, Bayan Henderson’ın “hepimiz için önemli olan meseleler hakkında canlı, bilgili, kasıtlı olarak aşırı bir üslupla” yazdığını söyledi ve ekledi, “Eski püskü liberal ekonomiden bıkmış ve günümüzün muhafazakar nostrumlarından tiksinenler burada bulacaklar. düşünülecek çok şey var.”
Bayan Henderson ayrıca daha sonra bir PBS televizyon dizisinin temeli olan “Etik Pazarlar: Yeşil Ekonomiyi Büyütmek” (2007) yazdı.
Bayan Henderson’ın kitaplarından belki de en dikkate değer olanı, “Güneş Çağının Politikası”, çevre hareketinin sürdürülebilir enerji kaynaklarını benimsemesinin habercisiydi.
Kasıtlı olsun ya da olmasın, tarzı, “ekonominin bir tür beyin hasarı olduğu” sonucuna varan akademi üyelerini öfkelendirdi ve profesyonel bir gündemde “ekonomi rahipliğini çözmeyi” hedeflediğini söyledi.
Adam Smith’in tasavvur ettiği hayırsever ‘görünmez el’in, artan sayıda Amerikalı için sosyal, insani ve çevresel değerleri çiğneyen beceriksiz, umursamaz bir ‘görünmez ayak’ haline geldiği bile söylenebilir.
Bayan Henderson’ın kendi mesleki evrimi çağdaş bir Sindirella hikayesiydi: Üniversiteye gitmeye hiç ilgisi olmayan İngiliz doğumlu bir lise mezunu, Amerika’ya göç etti ve New York’un çöp yakma tesisinden fışkıran kül tarafından çevre hareketinde vaftiz edildi. yakma fırınları.
Sırf bir is lekesini çıkarmak için bebek kızını her gün yıkamaya zorlanan ve belediyeye kirlilikten şikayet ettiğinde kayıtsız yetkililer tarafından reddedilen Bayan Henderson ve Manhattan’daki bir başka ilgili ebeveyn Carolyn Konheim, bir çığır açan Temiz Hava için Vatandaşlar’ı kurdu. çevreci grup. Kuruluşları, diğer yeniliklerin yanı sıra, belirsiz bir ölçüm olan hava kirliliği endeksini günlük hava durumu raporlarının demirbaşlarına dönüştürdü.
Jean Hazel Mustard, 27 Mart 1933’te Bristol, Somerset, İngiltere’de doğdu. Babası Kenneth bir iş adamıydı. Annesi Dorothy May (Jesseman) Mustard’ı meyve ve sebze yetiştiren ve tavuk yetiştiren bir çevreci olarak hatırlıyordu. (Hazel daha sonra bir vejetaryen oldu ve İskoç planlamacı Patrick Geddes’in 20. yüzyılın başlarındaki “küresel düşün, yerel hareket et” aksiyomunu ilan etmesine uygun olarak tuvalet kağıdı da dahil olmak üzere geri dönüştürülmüş ürünleri tercih etti.)
“Britanya’daki bir köle ticareti limanı olan Bristol’de tipik bir ataerkil ailede büyüyen deneyimlerimden, kadınların verenler, erkeklerin ise baskın alanlar olarak eğitildiğini öğrendim” diye yazdı. kendisini “radikal merkez için bir düşünce kuruluşu” olarak adlandıran Radix’in web sitesi. “Annem, güçlü bir şirket yöneticisi olan babam tarafından beş parasız tutuldu ve o, bakkal faturalarımızı tıslamak için onu para için yaltaklanmaya zorladı.”
Bir kız lisesi olan Clifton Okulu’ndan 1950’de mezun oldu; telefon operatörü, pazarlamacı ve otel memuru olarak çalıştı; 1957’de The Wall Street Journal’da yazan Carter Henderson ile evlendi, aynı yıl New York’a taşındı. 1962’de vatandaşlığa kabul edildi ve 1970’lerin ortalarında Florida’ya taşındı.
Hayatta kalanlar arasında 1981’de boşanmayla sonuçlanan bu evlilikten kızı Alexandra Leslie Camille Henderson ve bir torunu var.
1996’da Boston Araştırma Merkezi’nin Küresel Vatandaş Ödülü’nü 1980’de Nobel Barış Ödülü’ne layık görülen Arjantinli A. Pérez Esquivel ile paylaştı. Aynı yıl, Wall Street’te bilgisayarlı bir Wall Street kurmuş olan bir internet öncüsü olan Alan F. Kay ile evlendi. ticaret endişesi ve Etik Piyasalar’ın kuruluşunu kimin üstlendiği. Birlikte ayrıca Birleşmiş Milletler’i finanse etmek için Küresel Komisyonu başlattılar. Bay Kay, 2016 yılında öldü.
1960’larda ve 70’lerde Harvard Business Review için yazdı; 1967’de New York County Medical Society tarafından “yılın vatandaşı” seçildi; Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara’da vekillerin öğretim görevlisiydi; Berkeley’deki California Üniversitesi’nde koruma alanında bir kürsüye sahipti; ve ABD Teknoloji Değerlendirme Ofisi, Ulusal Mühendislik Akademisi ve Ulusal Bilim Vakfı’na tavsiyelerde bulundu.
2005’te The Tampa Bay Tribune’e verdiği demeçte, serbest meslek sahibi olmaya devam etti, çünkü “itaatsizlik için herhangi bir işten kovulurdum”.
Pek çok fütürist gibi onun başarısı da bilgili bir sezgiye dayanıyordu. Aynı zamanda, kısmen, çoğu insanın önceden tahmin ettiğini unutacak kadar çok zaman geçmesine ya da henüz gerçekleşmemiş olmasına dayanıyordu.
Örneğin 1982’de The Times, kendisinden bin yılın nasıl görüneceğini tahmin etmesini istedi.
Henderson, “Bunun kesinlikle daha insani bir topluma döndüğünü göreceksiniz” dedi. “Daha verimli olacak ve işleri yerel olarak yapacak. Illinois’de pişmiş Wonder Bread satın almak mantıklı olmayacak. Gelecekte, çim biçme makineleri, dondurucular ve evler gibi sermaye mallarını paylaşacağız.”
Tahminlerinden herhangi birinde yanılmış mıydı? “Yalnızca zamanlama hakkında,” dedi Bay Nader. “İyimser olduğu için diğer insanlardan daha hızlı düşündü.”
Henderson’ın 2004’te kurduğu medya şirketi Ethical Markets’in CEO’su Linda C. Crompton, bunun nedeninin cilt kanserinin komplikasyonları olduğunu söyledi. tüm paydaşlar.”
Geleneksel iktisatçılarla alay ederek – ve bazı çevrelerde bir çapkın olarak ününün tadını çıkararak – gayri safi milli hasılayı, yalnızca yıllık üretilen mal ve hizmetlerin nakit değeri temelindeki maddi başarıyı değil, aynı zamanda bir refah ölçüsü olarak yeniden tanımlamaya çalıştı. Senatör Robert F. Kennedy’nin 1968’de Bayan Henderson tarafından bilgilendirildikten sonra ilan ettiği gibi, “hayatı değerli kılan” sağlık, sosyal, eğitim ve diğer ölçütleri içerir.
Tüketici aktivisti Ralph Nader bir telefon görüşmesinde, “Şirket ekonomisinin baskın parasal ölçütlerinin aksine, demokratik bir ekonomiye odaklanan insanlar için uygun niteliksel ölçümler için baskı yapmada etkili oldu” dedi ve “ağ oluşturma yoluyla bu önlemleri yaydı. uluslararası sivil toplum genelinde.”
Çevreci ve yazar Bill McKibben, Bayan Henderson’ı Twitter’da “vizyoner bir ekolojik ekonomist” olarak tanımladı.
Bayan Henderson kendisini, ulusun kurucuları gibi, parti siyasetinin doğurduğu hizipçilik hakkında uyarı bayrakları yükselten “bağımsız, serbest çalışan bir fütürist” olarak nitelendirdi. Dokuz kitap, belki de en önemlisi, çevre hareketinin kömür ve petrol gibi fosil yakıtların ikamesi olarak sürdürülebilir enerji kaynaklarını benimsemesini müjdeleyen “Güneş Çağı Politikası” (1981) yazdı.
The Politics of the Solar Age’i inceleyen siyaset bilimci Langdon Winner, The New York Times Book Review’da, “Small Is Beautiful: A Study of Economics as” kitabının yazarı EF Schumacher’in “yetenekli bir halefi” olarak nitelendirdi. İnsanlar Önemliyse” (1973).
Bay Winner, Bayan Henderson’ın “hepimiz için önemli olan meseleler hakkında canlı, bilgili, kasıtlı olarak aşırı bir üslupla” yazdığını söyledi ve ekledi, “Eski püskü liberal ekonomiden bıkmış ve günümüzün muhafazakar nostrumlarından tiksinenler burada bulacaklar. düşünülecek çok şey var.”
Bayan Henderson ayrıca daha sonra bir PBS televizyon dizisinin temeli olan “Etik Pazarlar: Yeşil Ekonomiyi Büyütmek” (2007) yazdı.
Bayan Henderson’ın kitaplarından belki de en dikkate değer olanı, “Güneş Çağının Politikası”, çevre hareketinin sürdürülebilir enerji kaynaklarını benimsemesinin habercisiydi.
Kasıtlı olsun ya da olmasın, tarzı, “ekonominin bir tür beyin hasarı olduğu” sonucuna varan akademi üyelerini öfkelendirdi ve profesyonel bir gündemde “ekonomi rahipliğini çözmeyi” hedeflediğini söyledi.
Adam Smith’in tasavvur ettiği hayırsever ‘görünmez el’in, artan sayıda Amerikalı için sosyal, insani ve çevresel değerleri çiğneyen beceriksiz, umursamaz bir ‘görünmez ayak’ haline geldiği bile söylenebilir.
Bayan Henderson’ın kendi mesleki evrimi çağdaş bir Sindirella hikayesiydi: Üniversiteye gitmeye hiç ilgisi olmayan İngiliz doğumlu bir lise mezunu, Amerika’ya göç etti ve New York’un çöp yakma tesisinden fışkıran kül tarafından çevre hareketinde vaftiz edildi. yakma fırınları.
Sırf bir is lekesini çıkarmak için bebek kızını her gün yıkamaya zorlanan ve belediyeye kirlilikten şikayet ettiğinde kayıtsız yetkililer tarafından reddedilen Bayan Henderson ve Manhattan’daki bir başka ilgili ebeveyn Carolyn Konheim, bir çığır açan Temiz Hava için Vatandaşlar’ı kurdu. çevreci grup. Kuruluşları, diğer yeniliklerin yanı sıra, belirsiz bir ölçüm olan hava kirliliği endeksini günlük hava durumu raporlarının demirbaşlarına dönüştürdü.
Jean Hazel Mustard, 27 Mart 1933’te Bristol, Somerset, İngiltere’de doğdu. Babası Kenneth bir iş adamıydı. Annesi Dorothy May (Jesseman) Mustard’ı meyve ve sebze yetiştiren ve tavuk yetiştiren bir çevreci olarak hatırlıyordu. (Hazel daha sonra bir vejetaryen oldu ve İskoç planlamacı Patrick Geddes’in 20. yüzyılın başlarındaki “küresel düşün, yerel hareket et” aksiyomunu ilan etmesine uygun olarak tuvalet kağıdı da dahil olmak üzere geri dönüştürülmüş ürünleri tercih etti.)
“Britanya’daki bir köle ticareti limanı olan Bristol’de tipik bir ataerkil ailede büyüyen deneyimlerimden, kadınların verenler, erkeklerin ise baskın alanlar olarak eğitildiğini öğrendim” diye yazdı. kendisini “radikal merkez için bir düşünce kuruluşu” olarak adlandıran Radix’in web sitesi. “Annem, güçlü bir şirket yöneticisi olan babam tarafından beş parasız tutuldu ve o, bakkal faturalarımızı tıslamak için onu para için yaltaklanmaya zorladı.”
Bir kız lisesi olan Clifton Okulu’ndan 1950’de mezun oldu; telefon operatörü, pazarlamacı ve otel memuru olarak çalıştı; 1957’de The Wall Street Journal’da yazan Carter Henderson ile evlendi, aynı yıl New York’a taşındı. 1962’de vatandaşlığa kabul edildi ve 1970’lerin ortalarında Florida’ya taşındı.
Hayatta kalanlar arasında 1981’de boşanmayla sonuçlanan bu evlilikten kızı Alexandra Leslie Camille Henderson ve bir torunu var.
1996’da Boston Araştırma Merkezi’nin Küresel Vatandaş Ödülü’nü 1980’de Nobel Barış Ödülü’ne layık görülen Arjantinli A. Pérez Esquivel ile paylaştı. Aynı yıl, Wall Street’te bilgisayarlı bir Wall Street kurmuş olan bir internet öncüsü olan Alan F. Kay ile evlendi. ticaret endişesi ve Etik Piyasalar’ın kuruluşunu kimin üstlendiği. Birlikte ayrıca Birleşmiş Milletler’i finanse etmek için Küresel Komisyonu başlattılar. Bay Kay, 2016 yılında öldü.
1960’larda ve 70’lerde Harvard Business Review için yazdı; 1967’de New York County Medical Society tarafından “yılın vatandaşı” seçildi; Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara’da vekillerin öğretim görevlisiydi; Berkeley’deki California Üniversitesi’nde koruma alanında bir kürsüye sahipti; ve ABD Teknoloji Değerlendirme Ofisi, Ulusal Mühendislik Akademisi ve Ulusal Bilim Vakfı’na tavsiyelerde bulundu.
2005’te The Tampa Bay Tribune’e verdiği demeçte, serbest meslek sahibi olmaya devam etti, çünkü “itaatsizlik için herhangi bir işten kovulurdum”.
Pek çok fütürist gibi onun başarısı da bilgili bir sezgiye dayanıyordu. Aynı zamanda, kısmen, çoğu insanın önceden tahmin ettiğini unutacak kadar çok zaman geçmesine ya da henüz gerçekleşmemiş olmasına dayanıyordu.
Örneğin 1982’de The Times, kendisinden bin yılın nasıl görüneceğini tahmin etmesini istedi.
Henderson, “Bunun kesinlikle daha insani bir topluma döndüğünü göreceksiniz” dedi. “Daha verimli olacak ve işleri yerel olarak yapacak. Illinois’de pişmiş Wonder Bread satın almak mantıklı olmayacak. Gelecekte, çim biçme makineleri, dondurucular ve evler gibi sermaye mallarını paylaşacağız.”
Tahminlerinden herhangi birinde yanılmış mıydı? “Yalnızca zamanlama hakkında,” dedi Bay Nader. “İyimser olduğu için diğer insanlardan daha hızlı düşündü.”