Soğuk Savaş sırasında CIA için yıllarca gizli ajanlar yöneten ve daha sonra Washington’daki Uluslararası Casusluk Müzesi’nin ilk yönetici direktörü olarak bu uzmanlığından yararlanan Peter Earnest, 13 Şubat’ta öldü. Arlington, Va’da bir hastane. 88 yaşındaydı.
Eşi Karen Rice, nedeninin konjestif kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Ağzı sıkı olma eğiliminde olan birçok eski istihbarat ajanının aksine, Bay Earnest, CIA’deki kariyeri hakkında bilgili ve hevesli bir öykücüydü, Avrupa ve Orta Doğu’da geçirdiği yıllar da dahil olmak üzere CIA’de çalıştı. Sovyetler Birliği ve uyduları üzerinde casusluk yapan yönetilen ajanlar. Bu deneyimler – ve tutumu – onu uluslararası casusluğa adanmış bir müze işletmek için mükemmel bir seçim haline getirdi.
En sevdiği hikayelerden biri, 1978’de bir Sovyet sığınmacısı olan Arkady N. Schevchenko’yu korumak ve ondan bilgi almak için yaptığı bir görevle ilgiliydi ve onu New York’taki dairesinden Virginia banliyölerine gizli göreve taşıdı. Birleşmiş Milletler’de genel sekreter yardımcısı olarak görevlendirilen Bay Shevchenko, zaten CIA için casusluk yapıyordu ve Amerikalılar, onun KGB
tarafından haftalarca yakalanmak üzere olduğundan endişeleniyorlardı. Bay Earnest’in ekibi Bay Shevchenko ile görüştü – sorgulayıcıları arasında Aldrich Ames vardı, daha sonra kendisinin bir Sovyet casusu olduğu ortaya çıktı – ve onun sonsuz giyim, kız arkadaşlar ve hatta Karayipler’e tatil talepleri ile ilgilendi. Bay Earnest, Rus sığınmacının FBI görevlilerine nakit vererek hepsini ödedi.
Sıkı harcama protokollerine alışmış FBI ajanları şaşkına dönmüştü, “İş Gizliliği: CIA İçinden Kurumsal Başarı Dersleri”nde (2010) hatırladı. , Maryann Karinch ile birlikte yazdı. “’Tanrı’dan başka kimse böyle para dağıtamaz’ dediler.”
Bay Earnest’in teşkilattaki son görevi, teşkilatın baş sözcüsüydü. CIA, İran-kontra skandalını, Sovyetler Birliği’nin çöküşünü ve Soğuk Savaş materyallerinin gizliliğini kaldırmaya yönelik kongre baskısını yıpratırken, haber medyasına hünerli bir el gösterdi. Birçok hesaba göre, kısmen CIA tabanı ona güvendiği için başarılıydı.
Ajansta 39 yıl görev yapan Burton Gerber bir telefon görüşmesinde “Halkla ilişkiler istemeyen bir takım için halkla ilişkiler elemanı olmak zor” dedi. “Peter’ı sevdik çünkü o bizden biriydi.”
Ve Bay Earnest, çalışmaların bir kısmının eğlenceli olduğunu söyledi: Örneğin, Harrison Ford’u “Patriot Games” (1992) filmini çekmek üzere ajansın genel merkezini ziyaret edecek bir yapım ekibinin ayarlanmasına yardım ettikten sonra tanıdı. , ilk kez bir filmin binanın içinde çekilmesine izin verildi.
Earnest’in yönetici direktör olarak emekli olduğu 2002 ile 2017 yılları arasında casus müzesini dokuz milyon kişi ziyaret etti. Kredi… The New York Times için Justin T. Gellerson
Bu tür deneyimler, Bay Earnest’i, 2002’de Washington şehir merkezinde açılan 34 milyon dolarlık bir girişim olan Uluslararası Casusluk Müzesi’ne liderlik etmek için doğal bir seçim yaptı. Yönetici direktör olarak, sergilerden ve konferans dizilerinden her şeyde parmağı vardı. halkla ilişkilere; muhabirlerle neredeyse CIA’de
‘de olduğu kadar sık konuştu. müzenin ilk varlıklarını oluşturan casusluk eserlerinin çoğunu bağışlayan tarihçi ve koleksiyoncu H. Keith Melton, dedi. “Peter’ın bu yetenek setleri vardı.”
Müzenin yönetim kurulunun ilk üyelerinden biri olan Bay Melton, Bay Earnest’in işe alınmasında etkili oldu ve Bay Earnest daha sonra Bay Melton’ı kalan koleksiyonunun büyük bir kısmını, dahil olmak üzere yaklaşık 7.000 parçayı bağışlamaya ikna etmeye yardımcı oldu. sürgündeki Rus devrimci Leon Troçki’ye suikast yapmak için kullanılan buz baltası.
Bay Earnest, müzeyi yalnızca bir turistik cazibe merkezi olmaktan daha fazlasını yapmanın önemini de anladı. Emekli istihbarat görevlileri ve tarihçilerle dolu danışma kurulları düzenledi ve casus kamera teknolojisi gibi gizli konuları ve terörle savaş gibi güncel olayları inceleyen hem kalıcı hem de geçici sergiler kurdu.
Ve müzeye kişisel bir dokunuş kattı: Koleksiyonu arasında Yunanistan ve Kıbrıs’ta gizli çalışırken giydiği ilik kameralı bir palto vardı.
Çabalarının karşılığını aldı. Birçok müzenin ücretsiz olduğu bir şehirde giriş ücretli olmasına rağmen, 2002’den 2017’de emekli olana kadar, müzeyi kurucularının ilk beklentilerinin çok üzerinde dokuz milyon kişi ziyaret etti. (Yetişkin biletleri şimdi 26,95 $’a mal oluyor.)
“O, yalnızca şeffaflığa değil, aynı zamanda halkın casusluğun ne olduğunu anlamasına derinden ve tutkuyla inanan gerçek bir casustu”, Tamara Christian, müzenin başkanı ve CEO, bir telefon görüşmesinde söyledi. “İnsanların casusluğu bir James Bond filmi olarak düşünmeyi bırakmasını istedi” diye ekledi.
Hızlı zekâsı ve zarif stil anlayışıyla, “The Colbert Report” gibi televizyon programlarının ve NPR yarışması gibi radyo programlarının da popüler bir misafiriydi. Ev sahibi Ophira Eisenberg’in, casusların içkilerini karıştırarak değil, çalkalayarak sevip sevmediğini merak ettiği “Bana Başka Bir Şey Sor” programı.
“İçeceklerinizi nasıl seversiniz?” diye sordu.
Vakit kaybetmeden, “Birbiri ardına” diye yanıtladı.
Bay. 2015’te Earnest. İçeceklerinizi nasıl seversiniz, diye soruldu – çalkalandı mı yoksa karıştırıldı mı? “Birbiri ardına” diye yanıtladı. Kredi… Earnest ailesi aracılığıyla
Edwin Peter Earnest, 1 Ocak 1934’te babası Edwin Burchett Earnest’in ABD konsolosluğunda diplomat olarak görev yaptığı Edinburgh’da doğdu. İngiltere’de doğan annesi Emily (Keating) Earnest bir ev hanımıydı.
Aile 1939’da Amerika Birleşik Devletleri’ne döndü ve Bethesda’ya yerleşti, Md. Peter’ın babası 1946’da beyin tümöründen öldü; annesi daha sonra Amerikan vatandaşı oldu ve Dışişleri Bakanlığı için çalışmaya başladı.
Bay Earnest, 1955’te Georgetown Üniversitesi’nden tarih ve siyaset bilimi derecesi ile mezun oldu ve hemen Deniz Piyadeleri’ne katıldı ve burada Japonya’da bir gezi yaptı. Döndüğünde, Washington’daki bir CIA saha ofisinde çalışan nişanlısı Janet Chesney, üstlerini onu işe almaya çağırdı.
Bayan Chesney ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. 1988’de CIA’de çalışan Bayan Rice ile evlendi. Onunla birlikte, ilk evliliğinden dört kızı, Nancy Cintorino, Carol Earnest, Patricia Earnest ve Sheila Gorman tarafından hayatta kaldı; altı torun; ve sekiz torun çocuğu.
Bay Earnest, teşkilatın gizli servisinde 25 yıl çalıştı, ardından teşkilatın genel müfettişlik ofisinde ve Senato irtibat görevlisi olarak çalıştı. 1970’lerin sonlarında, sözde Kilise Komitesi’nin CIA’in yıllarca darbelere ve suikastlara karıştığını ortaya çıkardıktan sonra Kongre ile ilişkileri yumuşatmak için geldi.
Müze başkanı, Bay Earnest’in “insanların casusluğu bir James Bond filmi gibi düşünmeyi bırakmasını istediğini” söyledi. Ancak bu, müzenin 2012’de açılan “Nefis Evil: 50 Yıllık Bond Kötüleri” gibi sergiler açmasını engellemedi. Kredi… Tyrone Turner için The New York Times
Mr. Earnest istihbarat çalışmalarını güzelleştirmemeye dikkat ederken, aynı zamanda ara sıra çekmekten hoşlanıyor gibiydi. casusun hayatının perdesini aralayın.
Uluslararası Casusluk Müzesi’ne verdiği bir röportajda, üstlerinin çift taraflı ajan olduğundan şüphelenilen birinin evine böcek yerleştirmekle görevlendirildiğini anlattı. Bir gece şüpheli, Bay Earnest ve karısını evindeki küçük bir resepsiyona davet etti.
Ev sahibi bakmadığında, smokin giymiş Bay Earnest, adamın ofisine indi ve masasının altına kaydı, bir delik açtı ve bir dinleme cihazı yerleştirdi, üzerine bir mendil koydu. göğsünü talaşı yakalamak için. Fark edilmeden partiye döndü.
“Bağlanma anı” olduğunu söyledi ve işe yaradı: Böcek, şüpheli ile diğer taraftaki işleyicisi arasındaki bir konuşmayı yakaladı.
“Ama bir an için,” dedi, “o masanın altında yatarken, o ofise gelseydi ne yanıt verirdim diye düşünmek zorunda kaldım.”
Eşi Karen Rice, nedeninin konjestif kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Ağzı sıkı olma eğiliminde olan birçok eski istihbarat ajanının aksine, Bay Earnest, CIA’deki kariyeri hakkında bilgili ve hevesli bir öykücüydü, Avrupa ve Orta Doğu’da geçirdiği yıllar da dahil olmak üzere CIA’de çalıştı. Sovyetler Birliği ve uyduları üzerinde casusluk yapan yönetilen ajanlar. Bu deneyimler – ve tutumu – onu uluslararası casusluğa adanmış bir müze işletmek için mükemmel bir seçim haline getirdi.
En sevdiği hikayelerden biri, 1978’de bir Sovyet sığınmacısı olan Arkady N. Schevchenko’yu korumak ve ondan bilgi almak için yaptığı bir görevle ilgiliydi ve onu New York’taki dairesinden Virginia banliyölerine gizli göreve taşıdı. Birleşmiş Milletler’de genel sekreter yardımcısı olarak görevlendirilen Bay Shevchenko, zaten CIA için casusluk yapıyordu ve Amerikalılar, onun KGB
tarafından haftalarca yakalanmak üzere olduğundan endişeleniyorlardı. Bay Earnest’in ekibi Bay Shevchenko ile görüştü – sorgulayıcıları arasında Aldrich Ames vardı, daha sonra kendisinin bir Sovyet casusu olduğu ortaya çıktı – ve onun sonsuz giyim, kız arkadaşlar ve hatta Karayipler’e tatil talepleri ile ilgilendi. Bay Earnest, Rus sığınmacının FBI görevlilerine nakit vererek hepsini ödedi.
Sıkı harcama protokollerine alışmış FBI ajanları şaşkına dönmüştü, “İş Gizliliği: CIA İçinden Kurumsal Başarı Dersleri”nde (2010) hatırladı. , Maryann Karinch ile birlikte yazdı. “’Tanrı’dan başka kimse böyle para dağıtamaz’ dediler.”
Bay Earnest’in teşkilattaki son görevi, teşkilatın baş sözcüsüydü. CIA, İran-kontra skandalını, Sovyetler Birliği’nin çöküşünü ve Soğuk Savaş materyallerinin gizliliğini kaldırmaya yönelik kongre baskısını yıpratırken, haber medyasına hünerli bir el gösterdi. Birçok hesaba göre, kısmen CIA tabanı ona güvendiği için başarılıydı.
Ajansta 39 yıl görev yapan Burton Gerber bir telefon görüşmesinde “Halkla ilişkiler istemeyen bir takım için halkla ilişkiler elemanı olmak zor” dedi. “Peter’ı sevdik çünkü o bizden biriydi.”
Ve Bay Earnest, çalışmaların bir kısmının eğlenceli olduğunu söyledi: Örneğin, Harrison Ford’u “Patriot Games” (1992) filmini çekmek üzere ajansın genel merkezini ziyaret edecek bir yapım ekibinin ayarlanmasına yardım ettikten sonra tanıdı. , ilk kez bir filmin binanın içinde çekilmesine izin verildi.
Earnest’in yönetici direktör olarak emekli olduğu 2002 ile 2017 yılları arasında casus müzesini dokuz milyon kişi ziyaret etti. Kredi… The New York Times için Justin T. Gellerson
Bu tür deneyimler, Bay Earnest’i, 2002’de Washington şehir merkezinde açılan 34 milyon dolarlık bir girişim olan Uluslararası Casusluk Müzesi’ne liderlik etmek için doğal bir seçim yaptı. Yönetici direktör olarak, sergilerden ve konferans dizilerinden her şeyde parmağı vardı. halkla ilişkilere; muhabirlerle neredeyse CIA’de
‘de olduğu kadar sık konuştu. müzenin ilk varlıklarını oluşturan casusluk eserlerinin çoğunu bağışlayan tarihçi ve koleksiyoncu H. Keith Melton, dedi. “Peter’ın bu yetenek setleri vardı.”
Müzenin yönetim kurulunun ilk üyelerinden biri olan Bay Melton, Bay Earnest’in işe alınmasında etkili oldu ve Bay Earnest daha sonra Bay Melton’ı kalan koleksiyonunun büyük bir kısmını, dahil olmak üzere yaklaşık 7.000 parçayı bağışlamaya ikna etmeye yardımcı oldu. sürgündeki Rus devrimci Leon Troçki’ye suikast yapmak için kullanılan buz baltası.
Bay Earnest, müzeyi yalnızca bir turistik cazibe merkezi olmaktan daha fazlasını yapmanın önemini de anladı. Emekli istihbarat görevlileri ve tarihçilerle dolu danışma kurulları düzenledi ve casus kamera teknolojisi gibi gizli konuları ve terörle savaş gibi güncel olayları inceleyen hem kalıcı hem de geçici sergiler kurdu.
Ve müzeye kişisel bir dokunuş kattı: Koleksiyonu arasında Yunanistan ve Kıbrıs’ta gizli çalışırken giydiği ilik kameralı bir palto vardı.
Çabalarının karşılığını aldı. Birçok müzenin ücretsiz olduğu bir şehirde giriş ücretli olmasına rağmen, 2002’den 2017’de emekli olana kadar, müzeyi kurucularının ilk beklentilerinin çok üzerinde dokuz milyon kişi ziyaret etti. (Yetişkin biletleri şimdi 26,95 $’a mal oluyor.)
“O, yalnızca şeffaflığa değil, aynı zamanda halkın casusluğun ne olduğunu anlamasına derinden ve tutkuyla inanan gerçek bir casustu”, Tamara Christian, müzenin başkanı ve CEO, bir telefon görüşmesinde söyledi. “İnsanların casusluğu bir James Bond filmi olarak düşünmeyi bırakmasını istedi” diye ekledi.
Hızlı zekâsı ve zarif stil anlayışıyla, “The Colbert Report” gibi televizyon programlarının ve NPR yarışması gibi radyo programlarının da popüler bir misafiriydi. Ev sahibi Ophira Eisenberg’in, casusların içkilerini karıştırarak değil, çalkalayarak sevip sevmediğini merak ettiği “Bana Başka Bir Şey Sor” programı.
“İçeceklerinizi nasıl seversiniz?” diye sordu.
Vakit kaybetmeden, “Birbiri ardına” diye yanıtladı.
Bay. 2015’te Earnest. İçeceklerinizi nasıl seversiniz, diye soruldu – çalkalandı mı yoksa karıştırıldı mı? “Birbiri ardına” diye yanıtladı. Kredi… Earnest ailesi aracılığıyla
Edwin Peter Earnest, 1 Ocak 1934’te babası Edwin Burchett Earnest’in ABD konsolosluğunda diplomat olarak görev yaptığı Edinburgh’da doğdu. İngiltere’de doğan annesi Emily (Keating) Earnest bir ev hanımıydı.
Aile 1939’da Amerika Birleşik Devletleri’ne döndü ve Bethesda’ya yerleşti, Md. Peter’ın babası 1946’da beyin tümöründen öldü; annesi daha sonra Amerikan vatandaşı oldu ve Dışişleri Bakanlığı için çalışmaya başladı.
Bay Earnest, 1955’te Georgetown Üniversitesi’nden tarih ve siyaset bilimi derecesi ile mezun oldu ve hemen Deniz Piyadeleri’ne katıldı ve burada Japonya’da bir gezi yaptı. Döndüğünde, Washington’daki bir CIA saha ofisinde çalışan nişanlısı Janet Chesney, üstlerini onu işe almaya çağırdı.
Bayan Chesney ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. 1988’de CIA’de çalışan Bayan Rice ile evlendi. Onunla birlikte, ilk evliliğinden dört kızı, Nancy Cintorino, Carol Earnest, Patricia Earnest ve Sheila Gorman tarafından hayatta kaldı; altı torun; ve sekiz torun çocuğu.
Bay Earnest, teşkilatın gizli servisinde 25 yıl çalıştı, ardından teşkilatın genel müfettişlik ofisinde ve Senato irtibat görevlisi olarak çalıştı. 1970’lerin sonlarında, sözde Kilise Komitesi’nin CIA’in yıllarca darbelere ve suikastlara karıştığını ortaya çıkardıktan sonra Kongre ile ilişkileri yumuşatmak için geldi.
Müze başkanı, Bay Earnest’in “insanların casusluğu bir James Bond filmi gibi düşünmeyi bırakmasını istediğini” söyledi. Ancak bu, müzenin 2012’de açılan “Nefis Evil: 50 Yıllık Bond Kötüleri” gibi sergiler açmasını engellemedi. Kredi… Tyrone Turner için The New York Times
Mr. Earnest istihbarat çalışmalarını güzelleştirmemeye dikkat ederken, aynı zamanda ara sıra çekmekten hoşlanıyor gibiydi. casusun hayatının perdesini aralayın.
Uluslararası Casusluk Müzesi’ne verdiği bir röportajda, üstlerinin çift taraflı ajan olduğundan şüphelenilen birinin evine böcek yerleştirmekle görevlendirildiğini anlattı. Bir gece şüpheli, Bay Earnest ve karısını evindeki küçük bir resepsiyona davet etti.
Ev sahibi bakmadığında, smokin giymiş Bay Earnest, adamın ofisine indi ve masasının altına kaydı, bir delik açtı ve bir dinleme cihazı yerleştirdi, üzerine bir mendil koydu. göğsünü talaşı yakalamak için. Fark edilmeden partiye döndü.
“Bağlanma anı” olduğunu söyledi ve işe yaradı: Böcek, şüpheli ile diğer taraftaki işleyicisi arasındaki bir konuşmayı yakaladı.
“Ama bir an için,” dedi, “o masanın altında yatarken, o ofise gelseydi ne yanıt verirdim diye düşünmek zorunda kaldım.”