Siyanürden 100 kat daha ölümcül olan ve botulizm olarak bilinen gıda kaynaklı hastalığın nedeni olan bir nörotoksindir. İkinci Dünya Savaşı sırasında ve sonraki birkaç yıl boyunca, Savunma Bakanlığı onu kimyasal bir silah olarak geliştirmeyi umuyordu. Ancak 1970’lerde bir göz doktoru olan Alan Scott, bu toksini Clostridium botulinum’u bir ilaca dönüştürdü ve ciddi göz bozuklukları için tıbbi bir tedavi olarak araştırmaya başladı.
O zamanlar, geliştirdiği terapötik ilacın, kozmetikte geçici bir kırışıklık silgisi olarak kullanılmasıyla ünlü milyar dolarlık bir endüstrinin temeli olacağını bilmiyordu.
“Botox’un Babası” olarak anılmaya başlayan Dr. Scott, 16 Aralık’ta Greenbrae, California’daki bir hastanede öldü. 89 yaşındaydı. Kızı Alison Ferguson, nedeninin sepsis komplikasyonları olduğunu söyledi.
1978’de Dr. Scott, gözünü bir tarafa çeken retina dekolmanı ameliyatı geçirmiş bir hastanın göz kaslarına güçlü felçli Clostridium botulinum’u ilk kez enjekte ettiğinde, kimin daha gergin olduğunu bilmiyordu, kendisi mi yoksa kendisi mi? Hastaya, 2016’da Scientific American dergisine söyledi.
Ancak prosedür başarılı oldu ve Dr. Scott, şaşılık, gözlerin yanlış hizalanması gibi rahatsızlıklardan muzdarip olanlar için dünyanın en ölümcül zehirlerinden birini yaşamı değiştiren bir tedaviye – Oculinum adını verdi – rafine etmeye devam edecekti.
Doktorlar ayrıca, diğer rahatsızlıkların yanı sıra migren ve çene sıkma tedavisinde de kullanmaya başladılar ve onların yaptığı gibi, memnun olan hastaların çoğu ilginç bir yan ürün fark ettiler: Toksinin hedeflenen yüz kaslarını felç etme yeteneği, etkileri yıpransa da etraflarındaki çizgileri yumuşattı. birkaç ay sonra kapanır.
Dr. Scott, ilacın yeni bir isim olan Botox altında etiket dışı gidişatı karşısında eğlendi. Ona odaklanması her zaman sadece terapötikti.
FDA’nın kozmetik amaçlı Botoks’u onayladığı 2002 yılında The San Francisco Chronicle’a “Bence bu büyüleyici, biraz anlamsız bir kullanım” dedi.
Dr. Scott ve meslektaşları, Oculinim adını verdikleri şeyi araştırmak ve üretmek için onlarca yıl harcamışlardı. Ancak patentleri olmadığı için hiçbir ilaç şirketi onu üretemezdi ve Dr. Scott evini ipotek ettirmeye ve doktorlardan küçük bağışlar istemeye başvurdu ve doktorlar daha sonra bunu klinik deneylerde kullandı.
O ve ekibi, gözlerin istem dışı kapanmasına neden olan bir durum olan şaşılık ve blefarospazm tedavisine başlamadan önce çeşitli maddelerle kasları doğru bir şekilde hedeflemek ve ardından toksini arıtmak için Teflon kaplı iğneler geliştirmişti. 1989’da Gıda ve İlaç İdaresi bu kullanımlar için onayladı.
Dr. Scott, ilaç üreticisi olmaya devam etmek istemiyordu ve 1991’de Oculinum’u distribütörü Allergan’a açıklanmayan bir miktar karşılığında sattı. Ertesi yıl şirket ilacın adını Botox olarak değiştirdi.
Takip eden yıllarda, halkın buna bir yüz geliştirme olarak olan iştahı patladı. Film yönetmenleri, oyuncuların kaşlarını çatma veya düzgün bir şekilde gülümseme yeteneklerini kaybettiğinden şikayet etmeye başladı – “donmuş yüz”, tabloidlerin bir mecazı haline geldi. Gençlik takıntılı bir toplumun zararlı bir etkinleştiricisi olarak alay edildi, en iyi realite televizyonunun yıldızlarına bırakılan bir uygulama.
Ancak uygulayıcılar onu uygulama konusunda daha yetenekli hale geldiler ve daha fazla kadın bunun yaş ayrımcılığı kültüründe iş güvenliği için gerekli bir araç olduğunu iddia ettikçe, taraftarlarının yaşı düşmeye devam etti. Botox artık herkesin bildiği bir isim, kullanımı görünüşte yüz bakımı kadar yaygın.
Dr. Scott tarafından geliştirilen ciddi göz bozukluklarını tedavi etmek için kullanılan bir ilacın ilginç bir yan ürünü olduğu bulundu: hedeflenen yüz kaslarını felç etme ve etraflarındaki çizgileri yumuşatma. Böylece milyar dolarlık bir kozmetik endüstrisi doğdu. Kredi. . . Shannon Stapleton/Reuters
Alan Brown Scott, 13 Temmuz 1932’de Berkeley, Kaliforniya’da doğdu. Babası Marion Irving Scott, diş hekimiydi; annesi Helen Elizabeth (Brown) Scott, Berkeley’deki California Üniversitesi’nde bir laboratuvarda çalıştı.
Dr. Scott, 1953’te UC Berkeley’den tıp bilimleri alanında lisans derecesi ve San Francisco California Üniversitesi’nden tıp diploması aldı. Minnesota Üniversitesi’nde cerrahi stajı ve beyin cerrahisi ihtisasını, ardından Stanford Üniversitesi’nde oftalmoloji ihtisasını yaptı. San Francisco’daki Smith-Kettlewell Göz Araştırma Enstitüsü’nün kurucu üyesi ve yirmi yılı aşkın bir süredir enstitünün kıdemli bilim adamı ve yardımcı direktörüydü.
1956’da öğretmen ve ev hanımı olan Ruth White ile evlendi. O, 2009’da öldü. Dr. Scott’ın kızı Alison’a ek olarak, eşi Jacquelyn Lehmer’ın yanında hayatta kaldı; diğer üç kızı Jennifer, Heidi ve Ann Scott; bir oğul, Nathaniel; dört üvey kız, Suzanne, Mary, Sally ve Phillis Lehmer; 20 torun; ve iki torun çocuğu.
Dr. Scott, Clostridium botulinum’un terapötik potansiyelini keşfeden ilk bilim insanı değildi. Alman şair ve doktor Justinus Kerner’in 1820’lerde patojen olarak adlandırdığı şey “sosis zehri”; tek bir dev sosisin 13 kişiyi hasta etmesi ve bunlardan altısının ölmesinden sonra kasabasında gıda zehirlenmesinin felç edici etkilerini gözlemlemişti. Salyangozlara, çekirgelere ve tavşanlara enjekte ettikten sonra, Dr. Kerner nihayet kendi içine enjekte etti, otonom ve motor sinir sistemleri üzerindeki engelleyici etkisine dikkat çekti ve belirli nöral durumlar için tıbbi bir tedavi olarak kullanıldığını varsaydı. (Onlarca yıl sonra, bir mikrobiyolog, sosis için Latince kelime olan botulus’tan sonra ona Bacillus botulinum adını verdi.)
2013 yılında, Dr. Scott, California, Mill Valley’de Şaşılık Araştırma Vakfı’nı kurdu ve burada bir lokal anestezik olan bipuvicain kullanımını geliştirdi. Ölümünde, aynı zamanda, implante edilmiş küçük bir kalp pili benzeri cihaz aracılığıyla göz kaslarının elektrikle uyarılmasını içeren bir tedavi prosedürü üzerinde çalışıyordu.
Bu arada, tıbbi ve kozmetik tedaviler için Botox satışları artmaya devam etti. 2021’in ilk dokuz ayında, 3 dolardan fazla küresel gelir elde etti. 2020’de Allergan’ı satın alan şirket olan AbbVie’nin o döneme ilişkin kazanç raporuna göre, kozmetik satışları bu rakamın yarısından biraz daha azını oluşturuyor.
Ama Dr. Scott ilacı sattığı için asla pişman olmadı.
The San Francisco Chronicle’a “Evimi ödettim, çocuklarım eğitim gördü” dedi. “Ve kesinlikle harika tıbbi sonuçlar görmenin memnuniyetini yaşadım. Bu yüzden memnun kaldım. “Zaten para vermekte ve harcamakta pek iyi değilim. ”
O zamanlar, geliştirdiği terapötik ilacın, kozmetikte geçici bir kırışıklık silgisi olarak kullanılmasıyla ünlü milyar dolarlık bir endüstrinin temeli olacağını bilmiyordu.
“Botox’un Babası” olarak anılmaya başlayan Dr. Scott, 16 Aralık’ta Greenbrae, California’daki bir hastanede öldü. 89 yaşındaydı. Kızı Alison Ferguson, nedeninin sepsis komplikasyonları olduğunu söyledi.
1978’de Dr. Scott, gözünü bir tarafa çeken retina dekolmanı ameliyatı geçirmiş bir hastanın göz kaslarına güçlü felçli Clostridium botulinum’u ilk kez enjekte ettiğinde, kimin daha gergin olduğunu bilmiyordu, kendisi mi yoksa kendisi mi? Hastaya, 2016’da Scientific American dergisine söyledi.
Ancak prosedür başarılı oldu ve Dr. Scott, şaşılık, gözlerin yanlış hizalanması gibi rahatsızlıklardan muzdarip olanlar için dünyanın en ölümcül zehirlerinden birini yaşamı değiştiren bir tedaviye – Oculinum adını verdi – rafine etmeye devam edecekti.
Doktorlar ayrıca, diğer rahatsızlıkların yanı sıra migren ve çene sıkma tedavisinde de kullanmaya başladılar ve onların yaptığı gibi, memnun olan hastaların çoğu ilginç bir yan ürün fark ettiler: Toksinin hedeflenen yüz kaslarını felç etme yeteneği, etkileri yıpransa da etraflarındaki çizgileri yumuşattı. birkaç ay sonra kapanır.
Dr. Scott, ilacın yeni bir isim olan Botox altında etiket dışı gidişatı karşısında eğlendi. Ona odaklanması her zaman sadece terapötikti.
FDA’nın kozmetik amaçlı Botoks’u onayladığı 2002 yılında The San Francisco Chronicle’a “Bence bu büyüleyici, biraz anlamsız bir kullanım” dedi.
Dr. Scott ve meslektaşları, Oculinim adını verdikleri şeyi araştırmak ve üretmek için onlarca yıl harcamışlardı. Ancak patentleri olmadığı için hiçbir ilaç şirketi onu üretemezdi ve Dr. Scott evini ipotek ettirmeye ve doktorlardan küçük bağışlar istemeye başvurdu ve doktorlar daha sonra bunu klinik deneylerde kullandı.
O ve ekibi, gözlerin istem dışı kapanmasına neden olan bir durum olan şaşılık ve blefarospazm tedavisine başlamadan önce çeşitli maddelerle kasları doğru bir şekilde hedeflemek ve ardından toksini arıtmak için Teflon kaplı iğneler geliştirmişti. 1989’da Gıda ve İlaç İdaresi bu kullanımlar için onayladı.
Dr. Scott, ilaç üreticisi olmaya devam etmek istemiyordu ve 1991’de Oculinum’u distribütörü Allergan’a açıklanmayan bir miktar karşılığında sattı. Ertesi yıl şirket ilacın adını Botox olarak değiştirdi.
Takip eden yıllarda, halkın buna bir yüz geliştirme olarak olan iştahı patladı. Film yönetmenleri, oyuncuların kaşlarını çatma veya düzgün bir şekilde gülümseme yeteneklerini kaybettiğinden şikayet etmeye başladı – “donmuş yüz”, tabloidlerin bir mecazı haline geldi. Gençlik takıntılı bir toplumun zararlı bir etkinleştiricisi olarak alay edildi, en iyi realite televizyonunun yıldızlarına bırakılan bir uygulama.
Ancak uygulayıcılar onu uygulama konusunda daha yetenekli hale geldiler ve daha fazla kadın bunun yaş ayrımcılığı kültüründe iş güvenliği için gerekli bir araç olduğunu iddia ettikçe, taraftarlarının yaşı düşmeye devam etti. Botox artık herkesin bildiği bir isim, kullanımı görünüşte yüz bakımı kadar yaygın.
Dr. Scott tarafından geliştirilen ciddi göz bozukluklarını tedavi etmek için kullanılan bir ilacın ilginç bir yan ürünü olduğu bulundu: hedeflenen yüz kaslarını felç etme ve etraflarındaki çizgileri yumuşatma. Böylece milyar dolarlık bir kozmetik endüstrisi doğdu. Kredi. . . Shannon Stapleton/Reuters
Alan Brown Scott, 13 Temmuz 1932’de Berkeley, Kaliforniya’da doğdu. Babası Marion Irving Scott, diş hekimiydi; annesi Helen Elizabeth (Brown) Scott, Berkeley’deki California Üniversitesi’nde bir laboratuvarda çalıştı.
Dr. Scott, 1953’te UC Berkeley’den tıp bilimleri alanında lisans derecesi ve San Francisco California Üniversitesi’nden tıp diploması aldı. Minnesota Üniversitesi’nde cerrahi stajı ve beyin cerrahisi ihtisasını, ardından Stanford Üniversitesi’nde oftalmoloji ihtisasını yaptı. San Francisco’daki Smith-Kettlewell Göz Araştırma Enstitüsü’nün kurucu üyesi ve yirmi yılı aşkın bir süredir enstitünün kıdemli bilim adamı ve yardımcı direktörüydü.
1956’da öğretmen ve ev hanımı olan Ruth White ile evlendi. O, 2009’da öldü. Dr. Scott’ın kızı Alison’a ek olarak, eşi Jacquelyn Lehmer’ın yanında hayatta kaldı; diğer üç kızı Jennifer, Heidi ve Ann Scott; bir oğul, Nathaniel; dört üvey kız, Suzanne, Mary, Sally ve Phillis Lehmer; 20 torun; ve iki torun çocuğu.
Dr. Scott, Clostridium botulinum’un terapötik potansiyelini keşfeden ilk bilim insanı değildi. Alman şair ve doktor Justinus Kerner’in 1820’lerde patojen olarak adlandırdığı şey “sosis zehri”; tek bir dev sosisin 13 kişiyi hasta etmesi ve bunlardan altısının ölmesinden sonra kasabasında gıda zehirlenmesinin felç edici etkilerini gözlemlemişti. Salyangozlara, çekirgelere ve tavşanlara enjekte ettikten sonra, Dr. Kerner nihayet kendi içine enjekte etti, otonom ve motor sinir sistemleri üzerindeki engelleyici etkisine dikkat çekti ve belirli nöral durumlar için tıbbi bir tedavi olarak kullanıldığını varsaydı. (Onlarca yıl sonra, bir mikrobiyolog, sosis için Latince kelime olan botulus’tan sonra ona Bacillus botulinum adını verdi.)
2013 yılında, Dr. Scott, California, Mill Valley’de Şaşılık Araştırma Vakfı’nı kurdu ve burada bir lokal anestezik olan bipuvicain kullanımını geliştirdi. Ölümünde, aynı zamanda, implante edilmiş küçük bir kalp pili benzeri cihaz aracılığıyla göz kaslarının elektrikle uyarılmasını içeren bir tedavi prosedürü üzerinde çalışıyordu.
Bu arada, tıbbi ve kozmetik tedaviler için Botox satışları artmaya devam etti. 2021’in ilk dokuz ayında, 3 dolardan fazla küresel gelir elde etti. 2020’de Allergan’ı satın alan şirket olan AbbVie’nin o döneme ilişkin kazanç raporuna göre, kozmetik satışları bu rakamın yarısından biraz daha azını oluşturuyor.
Ama Dr. Scott ilacı sattığı için asla pişman olmadı.
The San Francisco Chronicle’a “Evimi ödettim, çocuklarım eğitim gördü” dedi. “Ve kesinlikle harika tıbbi sonuçlar görmenin memnuniyetini yaşadım. Bu yüzden memnun kaldım. “Zaten para vermekte ve harcamakta pek iyi değilim. ”