Halk şarkıcısı Bill Staines, en iyi bilinen şarkısı “A Place in the Choir”in en tuhaf dizesi hakkında bir hikaye anlatırdı, şarkı sözleri hayvanlar aleminin ve dolayısıyla insanın çeşitliliğini kutlar.
Sayısız kapak versiyonu ve en çok satan resimli kitap sayesinde, sayısız çocuk ve yetişkin size koroyu söyleyebilir:
Tanrı’nın tüm yaratıkları koroda yer aldı,
Bazıları alçaktan, bazıları daha yüksekten şarkı söyler,
Bazıları telefon kablosunda yüksek sesle şarkı söyler,
Bazıları sadece ellerini, patilerini ya da sahip oldukları herhangi bir şeyi çırpar.
Peki ya ayetlerden birini bitiren satır? “Su samurunun söyleyecek fazla bir şeyi yok ve kirpi kendi kendine konuşuyor. “O kirpi ne oluyor?
Sır, Bay Staines’in sık sık anlattığı gibi, kendisi ve karısı Karen Elrod Staines’in güneybatı Montana’daki Tütün Kökü Dağları’na yaptıkları bir kamp gezisinden geliyordu. Saat 4’te çadırlarında uyanık yatıyorlar. m. , diye dışarıda garip bir gevezelik duydu.
2009’da bir izleyiciye hikayeyi anlattı “Ve düşündüm ki, İndiler,” dedi. Ama çadırın kapağına baktığında, uzaylılar değildi; kendi kendine konuşan bir kirpiydi.
Bay Staines, 5 Aralık’ta Rollinsford, N.H.’deki evinde öldü. 74 yaşındaydı.
Eşi sebebinin prostat kanseri olduğunu söyledi.
Özel eğitim alanında çalışan Bayan Staines, ilk olarak Bay Staines’in 1979 tarihli “The Whistle of the Jay” albümünde yer alan şarkının hiçbirinde kariyer vurgusu olarak öne çıkmadığını söyledi.
“Bill ‘P. I.C.’ ve okuldan eve geldiğimde benim için çaldı, ikimiz de başımızı salladık ve ‘Bu bir kaleci mi değil mi bilmiyorum’ dedik” diye e-posta ile söyledi. “Açıkçası ve şanslıyız ki yanılmışız. ”
Şarkının cover’ı Peter, Paul ve Mary tarafından yapılmıştır; Kırmızı Gramer; Tommy Makem ve Liam Clancy; Ve bircok digerleri. İrlandalı Celtic Thunder grubunun YouTube’daki heyecan verici canlı performansı yedi milyondan fazla izlendi.
Yaklaşık 30 albüm kaydeden Bay Staines, 2013 yılında The Register of Yarmouth, Mass.’a verdiği demeçte, “Şarkılar, önemsediğiniz çocuklar gibidir” dedi. “Bir şarkı yazarsınız ve o doğar ve onu bir süre beslemeniz gerekir ve büyür. sağlıklı ve güçlü hale gelir ve sonra sizinle hiçbir ilgisi olmayan insanlarla ilişkiler geliştirir. ‘Koroda Bir Yer’in kendine ait bir hayatı var. Sanki büyüyüp gitmiş bir çocuk gibi. ”
William Russell Staines, 6 Şubat 1947’de Medford, Massachusetts’te William Henry ve Dorothy (Trask) Staines’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Lexington, Mass’ta büyüdü ve iki çocukluk arkadaşı Dick ve John Curtis, performans kariyerinin katalizörleriydi.
2018’de Quincy, Mass.’dan The Patriot Ledger’a konuşan Bay Staines, “Ben 11 yaşlarındayken Dick bir gitar aldı, bu yüzden elbette bir tane almam gerekiyordu” dedi. “Bu bir Sears Silvertone üç çeyrek boyutlu gitardı. üzerine boyanmış bir kovboy ile. Kovboyu ön taraftan zımparaladım ve Dick ve John ile akustik gitarlarımızda kontak alıcıları olan küçük bir rock ‘n’ roll grubu kurduk. ”
Çok geçmeden solo gitti ve kendi şarkılarını yazmaya başladı, tam boy bir gitara geçiş yaptı ve bu gitarı alışılmadık bir şekilde: baş aşağı çaldı.
“İlk gitarımı aldığımda, onu aldım ve doğru şekilde, sağ elle tuttum” dedi Quincy gazetesine. “Ama ben solakım ve bu bana doğru gelmiyor. Bu yüzden ters çevirdim ve bunun solak oynama şekli olması gerektiğini düşündüm. Bilirsiniz, bir D akoru hala bir D akorudur, bu yüzden ona farklı şekilde yaklaşmam gerekiyordu. ”
Bu yaklaşım, başparmağıyla yüksek tellere vurduğu için seçmesine biraz farklı bir ses verdi. En az bir gitarist arkadaşı etkilendi.
2009’da The Wenatchee World of Washington State’e konuşan Bay Staines, “Yaklaşık dört yıl önce California’da harika bir gitarist olan ve ‘Tarzınızın kulağa hoş gelmesini seviyorum’ diyen bu adamla tanıştım. bir yıl önce, dışarı çıkıp solak bir gitar almış ve sağ elle çalıyordu. Yani bu daha garip için bir adım bile. ”
Bay Staines sayısız şarkı yazdı. Birçoğu, en iyi bilinenlerinden biri olan ve hüzünlü nakaratıyla “River” gibi doğal dünyayı çağrıştırdı:
Sen eski ırmağı akıtıyorsun, sen eski ırmağı değiştiriyorsun,
Hadi sen ve ben nehir, denize koşalım.
Diğerleri ise karakter taslaklarıydı – LE McCullough’un 1986’da The Austin American-Statesman’da belirttiği gibi, “ortak yaşamların ortak ayrıntılarını alışılmadık belagat ve güzellikteki şarkılara çevirme yetenekleriyle özellikle akılda kalıcı hale getirilen dalgın, derinlemesine anlatılar”. Örneğin, bir çiftin ilk karşılaşması ve kalıcı aşkları hakkında “The Roseville Fair” vardı. Melodiyi kapatanlar arasında Bay Staines’i “benim kuşağımın şarkı yazarlarının Woody Guthrie’si” olarak adlandıran Nanci Griffith de vardı. Ağustos ayında vefat eden Bayan Griffith, Bay Staines’e onu kendi kariyeri konusunda cesaretlendirdiği için teşekkür etti.
Sn. Gösteri yapmak için her yıl on binlerce mil seyahat eden eski kafalı bir ozan olan Staines, işe kahve dükkanlarında ve diğer küçük mekanlarda başladı. Kariyerinin başlarında, Cambridge, Mass’taki ünlü Club 47’de Sunday hootenanny’nin M.C.’siydi.
Yarım yüzyıl sonra hâlâ bir yol savaşçısıydı. 2018’deki en son albümünün adı “Üçüncü Milyon Mil. ”
1976’da evlendiği Bayan Staines’e ek olarak, Bay Staines’in bir oğlu Bowen Keith Staines ve bir erkek kardeşi Stephen tarafından hayatta kaldı.
Bay Staines’in başka bir yeteneği daha vardı: Yodeling. Bazen beceri üzerine atölyeler verdi. The Christian Science Monitor’ün bildirdiğine göre, 1975’te Teksas’taki Kerrville Halk Festivali’nde bir yodeling yarışmasını kazandı – “bazı huysuz İsviçreli yodeleri yenerek”.
Sayısız kapak versiyonu ve en çok satan resimli kitap sayesinde, sayısız çocuk ve yetişkin size koroyu söyleyebilir:
Tanrı’nın tüm yaratıkları koroda yer aldı,
Bazıları alçaktan, bazıları daha yüksekten şarkı söyler,
Bazıları telefon kablosunda yüksek sesle şarkı söyler,
Bazıları sadece ellerini, patilerini ya da sahip oldukları herhangi bir şeyi çırpar.
Peki ya ayetlerden birini bitiren satır? “Su samurunun söyleyecek fazla bir şeyi yok ve kirpi kendi kendine konuşuyor. “O kirpi ne oluyor?
Sır, Bay Staines’in sık sık anlattığı gibi, kendisi ve karısı Karen Elrod Staines’in güneybatı Montana’daki Tütün Kökü Dağları’na yaptıkları bir kamp gezisinden geliyordu. Saat 4’te çadırlarında uyanık yatıyorlar. m. , diye dışarıda garip bir gevezelik duydu.
2009’da bir izleyiciye hikayeyi anlattı “Ve düşündüm ki, İndiler,” dedi. Ama çadırın kapağına baktığında, uzaylılar değildi; kendi kendine konuşan bir kirpiydi.
Bay Staines, 5 Aralık’ta Rollinsford, N.H.’deki evinde öldü. 74 yaşındaydı.
Eşi sebebinin prostat kanseri olduğunu söyledi.
Özel eğitim alanında çalışan Bayan Staines, ilk olarak Bay Staines’in 1979 tarihli “The Whistle of the Jay” albümünde yer alan şarkının hiçbirinde kariyer vurgusu olarak öne çıkmadığını söyledi.
“Bill ‘P. I.C.’ ve okuldan eve geldiğimde benim için çaldı, ikimiz de başımızı salladık ve ‘Bu bir kaleci mi değil mi bilmiyorum’ dedik” diye e-posta ile söyledi. “Açıkçası ve şanslıyız ki yanılmışız. ”
Şarkının cover’ı Peter, Paul ve Mary tarafından yapılmıştır; Kırmızı Gramer; Tommy Makem ve Liam Clancy; Ve bircok digerleri. İrlandalı Celtic Thunder grubunun YouTube’daki heyecan verici canlı performansı yedi milyondan fazla izlendi.
Yaklaşık 30 albüm kaydeden Bay Staines, 2013 yılında The Register of Yarmouth, Mass.’a verdiği demeçte, “Şarkılar, önemsediğiniz çocuklar gibidir” dedi. “Bir şarkı yazarsınız ve o doğar ve onu bir süre beslemeniz gerekir ve büyür. sağlıklı ve güçlü hale gelir ve sonra sizinle hiçbir ilgisi olmayan insanlarla ilişkiler geliştirir. ‘Koroda Bir Yer’in kendine ait bir hayatı var. Sanki büyüyüp gitmiş bir çocuk gibi. ”
William Russell Staines, 6 Şubat 1947’de Medford, Massachusetts’te William Henry ve Dorothy (Trask) Staines’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Lexington, Mass’ta büyüdü ve iki çocukluk arkadaşı Dick ve John Curtis, performans kariyerinin katalizörleriydi.
2018’de Quincy, Mass.’dan The Patriot Ledger’a konuşan Bay Staines, “Ben 11 yaşlarındayken Dick bir gitar aldı, bu yüzden elbette bir tane almam gerekiyordu” dedi. “Bu bir Sears Silvertone üç çeyrek boyutlu gitardı. üzerine boyanmış bir kovboy ile. Kovboyu ön taraftan zımparaladım ve Dick ve John ile akustik gitarlarımızda kontak alıcıları olan küçük bir rock ‘n’ roll grubu kurduk. ”
Çok geçmeden solo gitti ve kendi şarkılarını yazmaya başladı, tam boy bir gitara geçiş yaptı ve bu gitarı alışılmadık bir şekilde: baş aşağı çaldı.
“İlk gitarımı aldığımda, onu aldım ve doğru şekilde, sağ elle tuttum” dedi Quincy gazetesine. “Ama ben solakım ve bu bana doğru gelmiyor. Bu yüzden ters çevirdim ve bunun solak oynama şekli olması gerektiğini düşündüm. Bilirsiniz, bir D akoru hala bir D akorudur, bu yüzden ona farklı şekilde yaklaşmam gerekiyordu. ”
Bu yaklaşım, başparmağıyla yüksek tellere vurduğu için seçmesine biraz farklı bir ses verdi. En az bir gitarist arkadaşı etkilendi.
2009’da The Wenatchee World of Washington State’e konuşan Bay Staines, “Yaklaşık dört yıl önce California’da harika bir gitarist olan ve ‘Tarzınızın kulağa hoş gelmesini seviyorum’ diyen bu adamla tanıştım. bir yıl önce, dışarı çıkıp solak bir gitar almış ve sağ elle çalıyordu. Yani bu daha garip için bir adım bile. ”
Bay Staines sayısız şarkı yazdı. Birçoğu, en iyi bilinenlerinden biri olan ve hüzünlü nakaratıyla “River” gibi doğal dünyayı çağrıştırdı:
Sen eski ırmağı akıtıyorsun, sen eski ırmağı değiştiriyorsun,
Hadi sen ve ben nehir, denize koşalım.
Diğerleri ise karakter taslaklarıydı – LE McCullough’un 1986’da The Austin American-Statesman’da belirttiği gibi, “ortak yaşamların ortak ayrıntılarını alışılmadık belagat ve güzellikteki şarkılara çevirme yetenekleriyle özellikle akılda kalıcı hale getirilen dalgın, derinlemesine anlatılar”. Örneğin, bir çiftin ilk karşılaşması ve kalıcı aşkları hakkında “The Roseville Fair” vardı. Melodiyi kapatanlar arasında Bay Staines’i “benim kuşağımın şarkı yazarlarının Woody Guthrie’si” olarak adlandıran Nanci Griffith de vardı. Ağustos ayında vefat eden Bayan Griffith, Bay Staines’e onu kendi kariyeri konusunda cesaretlendirdiği için teşekkür etti.
Sn. Gösteri yapmak için her yıl on binlerce mil seyahat eden eski kafalı bir ozan olan Staines, işe kahve dükkanlarında ve diğer küçük mekanlarda başladı. Kariyerinin başlarında, Cambridge, Mass’taki ünlü Club 47’de Sunday hootenanny’nin M.C.’siydi.
Yarım yüzyıl sonra hâlâ bir yol savaşçısıydı. 2018’deki en son albümünün adı “Üçüncü Milyon Mil. ”
1976’da evlendiği Bayan Staines’e ek olarak, Bay Staines’in bir oğlu Bowen Keith Staines ve bir erkek kardeşi Stephen tarafından hayatta kaldı.
Bay Staines’in başka bir yeteneği daha vardı: Yodeling. Bazen beceri üzerine atölyeler verdi. The Christian Science Monitor’ün bildirdiğine göre, 1975’te Teksas’taki Kerrville Halk Festivali’nde bir yodeling yarışmasını kazandı – “bazı huysuz İsviçreli yodeleri yenerek”.