Ocak 1967’de Haham Philip Hiat, Manhattan’ın Yukarı Batı Yakası’ndaki küçük bir Islahat tapınağı olan Mount Neboh Sinagogu’nda ruhani lider olarak kurulduğunda, bir Roma Katolik rahibi ve bir Protestan bakanı duruşmalara katıldı.
Bakan, Rahip Dan M. Potter yaptığı açıklamada, “Hıristiyanlar ve Yahudiler arasında ortak olarak kabul edilen ahlaki, etik ve sosyal ideallere dayanan geniş sosyal eylem alanlarının ciddi şekilde ihmal edildiğini” söyledi.
Bay Potter, bu ihmali ele alma ihtiyacının altını çizerek, Haham Hiat’a döndü ve “İnançlar arası ilişkiye devam etmek için gündeminizin üst sıralarında yer alacağınızı biliyoruz” diye ekledi.
Haham Hiat bu çağrıya kulak verdi ve sonraki yıllarda bir bilgin ve din adamı olarak kariyerinin ayırt edici özelliği olacak şekilde diğer dinlerin takipçileriyle bağlar kurdu.
New York’taki İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’nün Klau Kütüphanesi’nde fahri kütüphaneci ve Haham Hiat’s’ın yakın bir işbirlikçisi olan Philip E. Miller e-posta yoluyla “Bu sadece insanları bir araya getirmek isteyen bir adamdı” dedi.
Belki de bu arzunun en belirgin örneği, Haham Hiat’ın editörlüğünü yaptığı 1987 tarihli “Görsel Bir Tanıklık: Vatikan Kütüphanesinden Yahudilik” kitabıydı. Kitap gibi, Dr. Miller ve diğerlerinin yardımıyla bir araya getirilen bir refakat sergisi de vardı. Sergi, iki yıl boyunca Amerika’yı gezdi ve düzinelerce Yahudi elyazmasını ilk kez halka arz etti.
Haham Hiat’ın ümidi, kitabın teşekkür notlarında, Vatikan’ın Yahudilikle ilgili edebi ve tarihi materyal koleksiyonunu geniş çapta paylaşmanın “hem Katoliklerin hem de Yahudilerin çağlar boyunca benzersiz ilişkilerini anlamalarını” sağlayacağıydı.
Kitaptaki ve sergideki el yazmaları, Vatikan’ın yıllar içinde zengin ailelerin bağışladığı koleksiyonlardan ve bazı şehirlerin kütüphanelerinden topladığı yaklaşık 800 el yazması arasındaydı. Sergilenen eserler arasında, 1254’te bir doktor ve Hıristiyan bir cerrah tarafından yazılmış bir metinden çalışan Talmudik bilgin tarafından tamamlanan bir tıp ansiklopedisinin İbranice çevirisi; 13. yüzyıl İbrani bilmecelerinden oluşan bir kitap; ve Maimonides tarafından yazılmış bir Yahudi meşru kodu olan Mishneh Tevrat’ın 15. yüzyıl nüshası.
Sekizinci yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Fransa, Almanya, İtalya ve İspanya’da üretilen ve görkemli kırmızılar, yeşiller ve altınlarla resmedilen el yazmalarına erişim, daha önce çoğunlukla bilim adamlarıyla sınırlıydı.
Birkaç yıl önce “Büyüklüğün Parçaları: Polonya’dan Yahudilik” adlı gösteriyi Amerika’ya getirerek benzer bir girişime girişen Haham Hiat, 1984’te Katolik yetkililere eserlerin kamuoyuyla paylaşılması konusunda başvurdu. Neyse ki, onları bu fikre açık buldu ve Vatikan’a yaptığı birkaç geziden ve Los Angeles’taki İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’nde Yahudi tarihi profesörü olan Dr. Miller ve Michael Signer liderliğindeki kütüphane kasalarını taradıktan sonra , proje tamamlandı.
Haham Hiat, 1987’de Washington Post’a verdiği demeçte, İkinci Vatikan Konseyi’nin antisemitizmi reddeden ve Yahudilerle dostluğu teşvik eden 1965 Katolik Kilisesi ilanına atıfta bulunarak “’Nostra Aetate’ adımlarını sürdürüyoruz” dedi. “Vatikan’ın bir parçası olan bir Yahudi’den daha dramatik bir şey olabilir mi?”
Haham Hiat, 10 Eylül’de Manhattan’daki evinde öldü. 95 yaşındaydı. Ölümü ailesi tarafından doğrulandı.
Hakemler “Görsel Tanıklık” sergisini övdü. Bir Boston Globe eleştirmeni, koleksiyonu “nefes kesici” olarak nitelendirdi. The New York Times’ın haberine göre gösteri, “Yalnızca Yahudilik içinde bir düşünce gelişimi sunmakla kalmıyor, aynı zamanda Hıristiyanlar ve Yahudiler arasında bin yıllık kültürel ve entelektüel alışverişi de sunuyor.”
Nadir el yazmaları ile Manhattan’daki Mount Neboh Sinagogu’nda 1971 yılında Haham Hiat. Kredi… Jack Manning/New York Times
Philip Hiat, 10 Ekim 1926’da Brooklyn’de doğdu ve Ortodoks Yahudi bir ailenin üç çocuğunun en büyüğü olarak Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda büyüdü. Rusya’dan bir göçmen olan babası Samuel bir terziydi. Bir matbaa şirketinde büro müdürü olan annesi Anna (Plisner) Hiat, Avusturya’da doğdu.
Philip devlet okuluna gitti, Aşağı Doğu Yakası’ndaki Seward Park Lisesi’nden mezun oldu ve 18 yaşından sonra Orduya katıldı. Bir muharebe alayına atanarak II. Dünya Savaşı sırasında Pasifik tiyatrosunda görev yaptı.
Eve döndüğünde Yeshiva Üniversitesi’ne kaydoldu ve 1948’de mezun oldu. Aynı yıl, 5 yaşındayken İbranice okul oyun grubunda tanıştığı Sylvia Tischler ile evlendi.
Bir din eğitimcisi olan karısına ek olarak, Haham Hiat’ın hayatta kalanları arasında oğlu Herschel Hiat; iki kızı, State University of New York’un mütevelli heyeti başkanı Merryl H. Tisch ve Susan Tisch; altı torun; ve 13 torun çocuğu.
Lisans derecesini aldıktan sonra, Haham Hiat, İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’ne katıldı. Mezun oldu ve 1953’te haham olarak atandı.
Koordinasyonunun ardından, Neboh Dağı’nda dümeni almadan önce New York Hahamlar Kurulu ve Amerika Sinagog Konseyi’nde yönetici pozisyonlarında bulundu.
1968’de, orada haham olarak görev süresinin başlarında, Mount Neboh, Piskopos Fulton J. Sheen’in bir kardeşlik ödülü aldığı bir törene ev sahipliği yaptı. Yahudi Telgraf Ajansı’na göre, New York Başpiskoposluğunda ilk kez bir Katolik başpiskopos, İbrani Sebti’nde bir Yahudi kürsüsünden ibadet edenlere hitap etti.
Neboh Dağı 1978’de kapandı. Haham Hiat, Sovyetler Birliği’nin yanı sıra Vatikan ve Polonya’dan gelen materyaller de dahil olmak üzere tarihi dini eserlere olan ilgisini sürdürmeye devam etti. Manhattan’daki Merkez Sinagog’da kıdemli bir bilgin ve şimdi Islahat Yahudiliği Birliği olan Amerikan İbrani Cemaatleri Birliği’nin başkanının asistanıydı. Ayrıca Marymount Manhattan College’da yardımcı profesör, kampüs bakanı ve manevi danışmandı.
Haham Hiat, Manhattan’daki Emanu-El Tapınağı’nda uzun süredir Tevrat ve Talmud öğretmeniydi. New York City hastanesinde papaz olan Rita Sherman, onunla orada tanıştı ve onun üzerinde “biçimlendirici” bir etkisi olduğunu söyledi.
Bayan Sherman, “Bize nasıl düşüneceğimizi öğretti” dedi. “Bize kendi başımıza bulamayacağımız şekillerde zihnimizde bir şeyleri nasıl tersine çevireceğimizi öğretti” diye ekledi.
Kirsten Noyes araştırmaya katkıda bulundu.
Bakan, Rahip Dan M. Potter yaptığı açıklamada, “Hıristiyanlar ve Yahudiler arasında ortak olarak kabul edilen ahlaki, etik ve sosyal ideallere dayanan geniş sosyal eylem alanlarının ciddi şekilde ihmal edildiğini” söyledi.
Bay Potter, bu ihmali ele alma ihtiyacının altını çizerek, Haham Hiat’a döndü ve “İnançlar arası ilişkiye devam etmek için gündeminizin üst sıralarında yer alacağınızı biliyoruz” diye ekledi.
Haham Hiat bu çağrıya kulak verdi ve sonraki yıllarda bir bilgin ve din adamı olarak kariyerinin ayırt edici özelliği olacak şekilde diğer dinlerin takipçileriyle bağlar kurdu.
New York’taki İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’nün Klau Kütüphanesi’nde fahri kütüphaneci ve Haham Hiat’s’ın yakın bir işbirlikçisi olan Philip E. Miller e-posta yoluyla “Bu sadece insanları bir araya getirmek isteyen bir adamdı” dedi.
Belki de bu arzunun en belirgin örneği, Haham Hiat’ın editörlüğünü yaptığı 1987 tarihli “Görsel Bir Tanıklık: Vatikan Kütüphanesinden Yahudilik” kitabıydı. Kitap gibi, Dr. Miller ve diğerlerinin yardımıyla bir araya getirilen bir refakat sergisi de vardı. Sergi, iki yıl boyunca Amerika’yı gezdi ve düzinelerce Yahudi elyazmasını ilk kez halka arz etti.
Haham Hiat’ın ümidi, kitabın teşekkür notlarında, Vatikan’ın Yahudilikle ilgili edebi ve tarihi materyal koleksiyonunu geniş çapta paylaşmanın “hem Katoliklerin hem de Yahudilerin çağlar boyunca benzersiz ilişkilerini anlamalarını” sağlayacağıydı.
Kitaptaki ve sergideki el yazmaları, Vatikan’ın yıllar içinde zengin ailelerin bağışladığı koleksiyonlardan ve bazı şehirlerin kütüphanelerinden topladığı yaklaşık 800 el yazması arasındaydı. Sergilenen eserler arasında, 1254’te bir doktor ve Hıristiyan bir cerrah tarafından yazılmış bir metinden çalışan Talmudik bilgin tarafından tamamlanan bir tıp ansiklopedisinin İbranice çevirisi; 13. yüzyıl İbrani bilmecelerinden oluşan bir kitap; ve Maimonides tarafından yazılmış bir Yahudi meşru kodu olan Mishneh Tevrat’ın 15. yüzyıl nüshası.
Sekizinci yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Fransa, Almanya, İtalya ve İspanya’da üretilen ve görkemli kırmızılar, yeşiller ve altınlarla resmedilen el yazmalarına erişim, daha önce çoğunlukla bilim adamlarıyla sınırlıydı.
Birkaç yıl önce “Büyüklüğün Parçaları: Polonya’dan Yahudilik” adlı gösteriyi Amerika’ya getirerek benzer bir girişime girişen Haham Hiat, 1984’te Katolik yetkililere eserlerin kamuoyuyla paylaşılması konusunda başvurdu. Neyse ki, onları bu fikre açık buldu ve Vatikan’a yaptığı birkaç geziden ve Los Angeles’taki İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’nde Yahudi tarihi profesörü olan Dr. Miller ve Michael Signer liderliğindeki kütüphane kasalarını taradıktan sonra , proje tamamlandı.
Haham Hiat, 1987’de Washington Post’a verdiği demeçte, İkinci Vatikan Konseyi’nin antisemitizmi reddeden ve Yahudilerle dostluğu teşvik eden 1965 Katolik Kilisesi ilanına atıfta bulunarak “’Nostra Aetate’ adımlarını sürdürüyoruz” dedi. “Vatikan’ın bir parçası olan bir Yahudi’den daha dramatik bir şey olabilir mi?”
Haham Hiat, 10 Eylül’de Manhattan’daki evinde öldü. 95 yaşındaydı. Ölümü ailesi tarafından doğrulandı.
Hakemler “Görsel Tanıklık” sergisini övdü. Bir Boston Globe eleştirmeni, koleksiyonu “nefes kesici” olarak nitelendirdi. The New York Times’ın haberine göre gösteri, “Yalnızca Yahudilik içinde bir düşünce gelişimi sunmakla kalmıyor, aynı zamanda Hıristiyanlar ve Yahudiler arasında bin yıllık kültürel ve entelektüel alışverişi de sunuyor.”
Nadir el yazmaları ile Manhattan’daki Mount Neboh Sinagogu’nda 1971 yılında Haham Hiat. Kredi… Jack Manning/New York Times
Philip Hiat, 10 Ekim 1926’da Brooklyn’de doğdu ve Ortodoks Yahudi bir ailenin üç çocuğunun en büyüğü olarak Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda büyüdü. Rusya’dan bir göçmen olan babası Samuel bir terziydi. Bir matbaa şirketinde büro müdürü olan annesi Anna (Plisner) Hiat, Avusturya’da doğdu.
Philip devlet okuluna gitti, Aşağı Doğu Yakası’ndaki Seward Park Lisesi’nden mezun oldu ve 18 yaşından sonra Orduya katıldı. Bir muharebe alayına atanarak II. Dünya Savaşı sırasında Pasifik tiyatrosunda görev yaptı.
Eve döndüğünde Yeshiva Üniversitesi’ne kaydoldu ve 1948’de mezun oldu. Aynı yıl, 5 yaşındayken İbranice okul oyun grubunda tanıştığı Sylvia Tischler ile evlendi.
Bir din eğitimcisi olan karısına ek olarak, Haham Hiat’ın hayatta kalanları arasında oğlu Herschel Hiat; iki kızı, State University of New York’un mütevelli heyeti başkanı Merryl H. Tisch ve Susan Tisch; altı torun; ve 13 torun çocuğu.
Lisans derecesini aldıktan sonra, Haham Hiat, İbrani Birliği Koleji-Yahudi Din Enstitüsü’ne katıldı. Mezun oldu ve 1953’te haham olarak atandı.
Koordinasyonunun ardından, Neboh Dağı’nda dümeni almadan önce New York Hahamlar Kurulu ve Amerika Sinagog Konseyi’nde yönetici pozisyonlarında bulundu.
1968’de, orada haham olarak görev süresinin başlarında, Mount Neboh, Piskopos Fulton J. Sheen’in bir kardeşlik ödülü aldığı bir törene ev sahipliği yaptı. Yahudi Telgraf Ajansı’na göre, New York Başpiskoposluğunda ilk kez bir Katolik başpiskopos, İbrani Sebti’nde bir Yahudi kürsüsünden ibadet edenlere hitap etti.
Neboh Dağı 1978’de kapandı. Haham Hiat, Sovyetler Birliği’nin yanı sıra Vatikan ve Polonya’dan gelen materyaller de dahil olmak üzere tarihi dini eserlere olan ilgisini sürdürmeye devam etti. Manhattan’daki Merkez Sinagog’da kıdemli bir bilgin ve şimdi Islahat Yahudiliği Birliği olan Amerikan İbrani Cemaatleri Birliği’nin başkanının asistanıydı. Ayrıca Marymount Manhattan College’da yardımcı profesör, kampüs bakanı ve manevi danışmandı.
Haham Hiat, Manhattan’daki Emanu-El Tapınağı’nda uzun süredir Tevrat ve Talmud öğretmeniydi. New York City hastanesinde papaz olan Rita Sherman, onunla orada tanıştı ve onun üzerinde “biçimlendirici” bir etkisi olduğunu söyledi.
Bayan Sherman, “Bize nasıl düşüneceğimizi öğretti” dedi. “Bize kendi başımıza bulamayacağımız şekillerde zihnimizde bir şeyleri nasıl tersine çevireceğimizi öğretti” diye ekledi.
Kirsten Noyes araştırmaya katkıda bulundu.