Don kishot
New member
Astronominin emekleme periyotlarından günümüze, uzayla ilgilenenleri her vakit büyülemeyi başarmış olan Ay, dünyamızın gecelerini aydınlatıyor, üstündeki çekim tesiriyle de günümüzün 24 saat sürmesine katkıda bulunuyor. bununla birlikte gelgitleri bir bakıma denetim eden uydumuz, bu üzere biroldukça özelliğiyle dünyadaki hayatın devamlılığına katkıda bulunuyor.
Pekala, bu denli yararıyla milyarlarca yıl dünyadaki tertibe katkı sağlamış olan Ay, bir gün üzerimize hakikat gelmeye başlasaydı ne olurdu? Baştan söyleyelim, kıyamet senaryolu sinemalarda anlatıldığı üzere kocaman bir kaya yığını üzerimize düşmeyecek. Daha epeyce, üzerimize geldiği sırada tesirleri o kadar makûs olacak ki “keşke düşse de bitse” diyeceksiniz.
Öncelikle ortadan çıkarmamız gereken mevzu: Ay’ın Dünya’ya gelmesi niye imkânsız olarak görülüyor?
Astronomi alanının önde gelen isimlerinin açıklamalarına nazaran yörünge ve sürat tabirlerini kullanarak Ay’ı küçük bir topa benzetebiliriz. Olağan kurallarda bir tenis topunu fırlattığımızda bir yörünge izler lakin havanın tesiriyle eninde sonunda yere düşer.
Ama şayet gereğince süratli fırlatılırsa teoride bu top, izlediği yörüngeyle birlikte size geri dönebilir. bir daha de söylemiş olduğimiz üzere havanın yavaşlatıcı tesiri yüzünden topunuzu ne kadar süratli fırlatırsanız fırlatın eninde sonunda düşecektir. Şayet hava olmasaydı, yavaşlamayacağından sonsuza kadar yörüngesinde kalacaktı.
Ay da dünyamızın etrafında fırlatılmış ve yörüngeye girmiş bir top üzere süratle dönüyor. Lakin uzayda hava üzere yavaşlatıcı bir etken olmadığından bu suratı koruyarak yörüngesinde kalabiliyor. Durduk yere yavaşlaması da pek mümkün olmadığından Ay’ın üzerimize gelmesi olağan kurallarda pek muhtemel değil diyebiliriz.
Biz bir daha de geldiğini düşünelim: Ay’ın bu hareketi başta fark edilmeyecek ve dünyamıza ulaşması tam 1 yıl alacak:
Prof. Matt Caplan’ın ‘Ay, Dünya’ya yaklaştıkça konumunun nasıl değişeceğine’ dair yaptığı simülasyona dayalı olan bu bilginin devamında 12 ay ortasında gerçekleşecek olan felaketlere de değiniliyor. Gelin, birinci birkaç haftadan 12’nci aya kadar neler değişecek ve her şey bitmiş olduğinde neler olacak bir arada bakalım.
Birinci günlerde rastgele bir fark yok, Ay yalnızca her zamankinden biraz daha parlak
Ay’ın parlaklığına ek olarak gelgitler de dikkat çekiyor. Ay’ın kendi çekimiyle meydana gelen bu olay, her geçen gün dünyanın farklı kıyı bölgelerinde farklı biçimde hissediliyor. Dalgaların uzunluğu her geçen gün daha da artıyor ve kıyı kısımlarda görülen bu durum pek de düzgüne işaret etmiyor.
Bu bağlamda 1 ay ortasında dalga uzunlukları 4 metreyi görmüş olacak. Daha da berbatı, yükselen bu dalgalar geri gitmeyecek. Tersine, her geçen gün daha da yükseliyor olacak. Ancak daha çarpışma(!) kısmına yaklaşmadık bile.
Daha ikinci aydayız lakin herkes şimdiden paniklemeye başladı:
Kıyı bölümlerde yaşayan beşerler, 10 metreye ulaşan deniz düzeyi sebebiyle iç kesitlere hakikat gitmek zorunda kaldı. Ancak bu bir kurtuluş yolu değil. Zira ırmak ve akarsu üzere su kaynakları, deniz düzeyinin yükselmesiyle hem kirlendi tıpkı vakitte taştı. Bu da iç kısımlarda de kimsenin inançlı olmadığına, taşkınların bir süre daha sonra kentlere ulaşacağına işaret ediyor.
Artık akaryakıt fiyatlarından kaygı etmenize gerek yok, zira akaryakıt kıtlığında akaryakıt bulsanız bile yollar otomobil sürmeye elverişli değil:
Taşkınlar sebebiyle farklı tesisler artık başıboş kalmış durumda. Petrol rafinerileri, baz istasyonları ve yerdeki öteki tesisler deniz suyu sebebiyle artık kullanılamaz biçimde. Bu da internette, temel muhtaçlık karşılamada ve öteki birfazlaca alanda sorun yaşanacak demek.
Kentlerde vandallarla karşılaşmak mümkün. Hâlâ hayattaysanız, yüksek ihtimalle binaların çatısındasınız demektir.
Üçüncü aydan beşinci aya kadar yaşayacaklarımız: Sıkıntılarımızın en küçüğü olacak olan internete elveda diyelim
İkinci ayda 10 metreye ulaşan deniz düzeyi, dördüncü ayı takip eden birkaç hafta içerisinde 100 metreyi bakılırsacek. Bu da beşinci aya gerçek daha da artacak ve binalarımız artık okyanus suları altında kalacak.
Okyanusların gösterisi bittiğine bakılırsa zelzeleleri piste alalım:
“Ay üzerimize geliyor, sarsıntı ne alaka?” diye düşünebilirsiniz. Ama bu durum da Ay’ın çekim gücünden kaynaklanıyor. Yer çekiminin tesiriyle sıkıştırılan gezegenimizin tabanında çatlamalar meydana geliyor ve bu çatlaklar yalnızca büyük çaplı zelzeleler oluşturmakla yetinmiyor.
Kelam konusu sıkışma durumu yüzünden artık büyük tesire sahip yanardağ patlamaları da görüyoruz.
Daha yılı anca yarıladık ve artık sabit duruyormuş üzere görünen bir uydumuz var
Artık Ay o kadar yakın ki Dünya’yı 24 saatte turlayabiliyor. Gezegenimiz de birebir süreyi kendi etrafında dönerken geçirdiğinden artık Dünya’nın yalnızca bir yarısına görünen bir Ay’ımız var. Bu sebeple Dünya’nın Ay’a bakan yüzünde okyanuslar kentleri ele geçirmişken öteki yüzünde sular geri çekilmiş olacak.
Geldik aksiyonun asıl başladığı kısma: Yaklaştıkça hızlanan uydumuz hal değiştiriyor
Dünya’nın yer çekimi kuvveti Ay’dakinden çok olduğundan Ay’ın gezegenimize bakan kısmına, öbür tarafına nazaran daha epey çekim kuvveti uygulanıyor. Bu da Ay’ın, belirli bir süre ortasında, daha fazlaca yumurtaya emsal bir hal alacağı manasına geliyor.
Dünyamız Ay’ın çekimi yüzünden nasıl zelzelelerle baş başa kaldıysa, Ay da birebir yazgısı form değiştirirken yaşıyor.
Buna ek olarak Ay’ın, gezegenimizi artık 24 saatte turladığını söylemiştik. Sekizinci aydan itibaren bu sürat daha da artacak ve daha yüksek çaplı zelzelelerle yanardağ patlamalarına yol açacak. Buradan çıkan dumanlar da güneş ışığının epeyce az bir ölçüsünün gezegenimize ulaşmasına müsaade veriyor olacak.
Bu da adeta donacağız demek:
Güneş ışığının da azalması ve dumanların gökyüzünü sarmasıyla artık kuvvetli asit yağmurları kapıda olacak. Bu da bitkilerin adeta silineceği manasına geliyor.
Hayal kırıklığına uğrattığımız için üzgünüz ancak Ay, Dünya’ya çarpmayacak. Fakat âlâ yanından bakalım, artık Satürn üzere halkalarımız var
Dünya’mızın öteki gezegenler üzere bir ‘Roche Limiti’ var. Bunu kabaca, bir gök cisminin kendisinden daha büyük bir gök cismine parçalanmadan yaklaşabileceği en yakın ara olarak tanımlayabiliriz.
Yani Ay bu limite ulaştığında Dünya’nın çekim gücü kendi yer çekiminden kuvvetli olacak ve bir süre daha sonra da yer çekimi Ay’ın kesimlerini tutamayacağından Ay, kesimlere ayrılacak. Bunun kararında da bu kesimler yörüngeye girecek ve tıpkı Satürn’de olduğu üzere halkalarımız olacak.
Maalesef bu noktaya kadar milyarlarca insan hayatını yitirmiş olacak. sonrasındasındasında medeniyet bir daha dirilir mi dirilmez mi bilemeyiz. Lakin halkaları olan bir Dünya’nın nasıl görüneceğini ve üzerinde hayatın nasıl olacağını merak ediyorsanız bu mevzuyu işlediğimiz içeriğimize göz atabilirsiniz.
Kaynaklar: Kurzgesagt, Quora, Space.com
Pekala, bu denli yararıyla milyarlarca yıl dünyadaki tertibe katkı sağlamış olan Ay, bir gün üzerimize hakikat gelmeye başlasaydı ne olurdu? Baştan söyleyelim, kıyamet senaryolu sinemalarda anlatıldığı üzere kocaman bir kaya yığını üzerimize düşmeyecek. Daha epeyce, üzerimize geldiği sırada tesirleri o kadar makûs olacak ki “keşke düşse de bitse” diyeceksiniz.
Öncelikle ortadan çıkarmamız gereken mevzu: Ay’ın Dünya’ya gelmesi niye imkânsız olarak görülüyor?
Astronomi alanının önde gelen isimlerinin açıklamalarına nazaran yörünge ve sürat tabirlerini kullanarak Ay’ı küçük bir topa benzetebiliriz. Olağan kurallarda bir tenis topunu fırlattığımızda bir yörünge izler lakin havanın tesiriyle eninde sonunda yere düşer.
Ama şayet gereğince süratli fırlatılırsa teoride bu top, izlediği yörüngeyle birlikte size geri dönebilir. bir daha de söylemiş olduğimiz üzere havanın yavaşlatıcı tesiri yüzünden topunuzu ne kadar süratli fırlatırsanız fırlatın eninde sonunda düşecektir. Şayet hava olmasaydı, yavaşlamayacağından sonsuza kadar yörüngesinde kalacaktı.
Ay da dünyamızın etrafında fırlatılmış ve yörüngeye girmiş bir top üzere süratle dönüyor. Lakin uzayda hava üzere yavaşlatıcı bir etken olmadığından bu suratı koruyarak yörüngesinde kalabiliyor. Durduk yere yavaşlaması da pek mümkün olmadığından Ay’ın üzerimize gelmesi olağan kurallarda pek muhtemel değil diyebiliriz.
Biz bir daha de geldiğini düşünelim: Ay’ın bu hareketi başta fark edilmeyecek ve dünyamıza ulaşması tam 1 yıl alacak:
Prof. Matt Caplan’ın ‘Ay, Dünya’ya yaklaştıkça konumunun nasıl değişeceğine’ dair yaptığı simülasyona dayalı olan bu bilginin devamında 12 ay ortasında gerçekleşecek olan felaketlere de değiniliyor. Gelin, birinci birkaç haftadan 12’nci aya kadar neler değişecek ve her şey bitmiş olduğinde neler olacak bir arada bakalım.
Birinci günlerde rastgele bir fark yok, Ay yalnızca her zamankinden biraz daha parlak
Ay’ın parlaklığına ek olarak gelgitler de dikkat çekiyor. Ay’ın kendi çekimiyle meydana gelen bu olay, her geçen gün dünyanın farklı kıyı bölgelerinde farklı biçimde hissediliyor. Dalgaların uzunluğu her geçen gün daha da artıyor ve kıyı kısımlarda görülen bu durum pek de düzgüne işaret etmiyor.
Bu bağlamda 1 ay ortasında dalga uzunlukları 4 metreyi görmüş olacak. Daha da berbatı, yükselen bu dalgalar geri gitmeyecek. Tersine, her geçen gün daha da yükseliyor olacak. Ancak daha çarpışma(!) kısmına yaklaşmadık bile.
Daha ikinci aydayız lakin herkes şimdiden paniklemeye başladı:
Kıyı bölümlerde yaşayan beşerler, 10 metreye ulaşan deniz düzeyi sebebiyle iç kesitlere hakikat gitmek zorunda kaldı. Ancak bu bir kurtuluş yolu değil. Zira ırmak ve akarsu üzere su kaynakları, deniz düzeyinin yükselmesiyle hem kirlendi tıpkı vakitte taştı. Bu da iç kısımlarda de kimsenin inançlı olmadığına, taşkınların bir süre daha sonra kentlere ulaşacağına işaret ediyor.
Artık akaryakıt fiyatlarından kaygı etmenize gerek yok, zira akaryakıt kıtlığında akaryakıt bulsanız bile yollar otomobil sürmeye elverişli değil:
Taşkınlar sebebiyle farklı tesisler artık başıboş kalmış durumda. Petrol rafinerileri, baz istasyonları ve yerdeki öteki tesisler deniz suyu sebebiyle artık kullanılamaz biçimde. Bu da internette, temel muhtaçlık karşılamada ve öteki birfazlaca alanda sorun yaşanacak demek.
Kentlerde vandallarla karşılaşmak mümkün. Hâlâ hayattaysanız, yüksek ihtimalle binaların çatısındasınız demektir.
Üçüncü aydan beşinci aya kadar yaşayacaklarımız: Sıkıntılarımızın en küçüğü olacak olan internete elveda diyelim
- Su altındaki internet kabloları
İkinci ayda 10 metreye ulaşan deniz düzeyi, dördüncü ayı takip eden birkaç hafta içerisinde 100 metreyi bakılırsacek. Bu da beşinci aya gerçek daha da artacak ve binalarımız artık okyanus suları altında kalacak.
Okyanusların gösterisi bittiğine bakılırsa zelzeleleri piste alalım:
“Ay üzerimize geliyor, sarsıntı ne alaka?” diye düşünebilirsiniz. Ama bu durum da Ay’ın çekim gücünden kaynaklanıyor. Yer çekiminin tesiriyle sıkıştırılan gezegenimizin tabanında çatlamalar meydana geliyor ve bu çatlaklar yalnızca büyük çaplı zelzeleler oluşturmakla yetinmiyor.
Kelam konusu sıkışma durumu yüzünden artık büyük tesire sahip yanardağ patlamaları da görüyoruz.
Daha yılı anca yarıladık ve artık sabit duruyormuş üzere görünen bir uydumuz var
Artık Ay o kadar yakın ki Dünya’yı 24 saatte turlayabiliyor. Gezegenimiz de birebir süreyi kendi etrafında dönerken geçirdiğinden artık Dünya’nın yalnızca bir yarısına görünen bir Ay’ımız var. Bu sebeple Dünya’nın Ay’a bakan yüzünde okyanuslar kentleri ele geçirmişken öteki yüzünde sular geri çekilmiş olacak.
Geldik aksiyonun asıl başladığı kısma: Yaklaştıkça hızlanan uydumuz hal değiştiriyor
Dünya’nın yer çekimi kuvveti Ay’dakinden çok olduğundan Ay’ın gezegenimize bakan kısmına, öbür tarafına nazaran daha epey çekim kuvveti uygulanıyor. Bu da Ay’ın, belirli bir süre ortasında, daha fazlaca yumurtaya emsal bir hal alacağı manasına geliyor.
Dünyamız Ay’ın çekimi yüzünden nasıl zelzelelerle baş başa kaldıysa, Ay da birebir yazgısı form değiştirirken yaşıyor.
Buna ek olarak Ay’ın, gezegenimizi artık 24 saatte turladığını söylemiştik. Sekizinci aydan itibaren bu sürat daha da artacak ve daha yüksek çaplı zelzelelerle yanardağ patlamalarına yol açacak. Buradan çıkan dumanlar da güneş ışığının epeyce az bir ölçüsünün gezegenimize ulaşmasına müsaade veriyor olacak.
Bu da adeta donacağız demek:
Güneş ışığının da azalması ve dumanların gökyüzünü sarmasıyla artık kuvvetli asit yağmurları kapıda olacak. Bu da bitkilerin adeta silineceği manasına geliyor.
Hayal kırıklığına uğrattığımız için üzgünüz ancak Ay, Dünya’ya çarpmayacak. Fakat âlâ yanından bakalım, artık Satürn üzere halkalarımız var
Dünya’mızın öteki gezegenler üzere bir ‘Roche Limiti’ var. Bunu kabaca, bir gök cisminin kendisinden daha büyük bir gök cismine parçalanmadan yaklaşabileceği en yakın ara olarak tanımlayabiliriz.
Yani Ay bu limite ulaştığında Dünya’nın çekim gücü kendi yer çekiminden kuvvetli olacak ve bir süre daha sonra da yer çekimi Ay’ın kesimlerini tutamayacağından Ay, kesimlere ayrılacak. Bunun kararında da bu kesimler yörüngeye girecek ve tıpkı Satürn’de olduğu üzere halkalarımız olacak.
Maalesef bu noktaya kadar milyarlarca insan hayatını yitirmiş olacak. sonrasındasındasında medeniyet bir daha dirilir mi dirilmez mi bilemeyiz. Lakin halkaları olan bir Dünya’nın nasıl görüneceğini ve üzerinde hayatın nasıl olacağını merak ediyorsanız bu mevzuyu işlediğimiz içeriğimize göz atabilirsiniz.
Kaynaklar: Kurzgesagt, Quora, Space.com