Kevin Lippert 1981’de Princeton’da mimarlık alanında yüksek lisans öğrencisiyken, o ve diğer öğrencileri tarihi metinleri incelemeye teşvik edildi. Ancak bu kitaplar eski, kırılgan, büyük boyutlu ve hantaldı ve bunlara erişim sınırlıydı.
Daha küçük formatlarda yeniden basılabilse ve makul bir fiyata sunulabilse, öğrencilerin onlar için seve seve tıslayacaklarını düşündü.
Ve böylece fikrini bir girdap verdi. Okulun kütüphanecilerini, nadir bulunan kitapları çıkarmasına ve kopyalamasına izin vermeye ikna etti; öğrencilerin kendi kopyaları olsaydı, orijinallere zarar vermeyeceklerini savundu.
Bir pilot projede, ilk olarak 1800 yılında Fransız mimar Jean-Nicolas tarafından yayınlanan bir kitap olan “Recueil et Parallèle des Edifices de Tout Genre” (“Her Türlü Binaların Anketi ve Karşılaştırılması”) ile deneyler yaptı. -Louis Durand. 20 x 26 inç boyutlarında büyük sayfalarda ayrıntılı kopyalar yaptı ve onları daha iyi korumak için tahta kutulara yerleştirdi. Parça başı 300 dolardan güzellerdi ama çok pratik değillerdi.
İtirazı genişletmek için bir sonraki kitabının daha küçük olmasına ve ciltlenmesine karar verdi. Klasik bir metin seçti: Paul Letarouilly’nin üç ciltlik başyapıtı olan “Edifices de Rome Moderne” (1840), bazen Rönesans mimarisi üzerine şimdiye kadar yayınlanmış en güzel kitap olarak anılır. Çalışmayı, kullanımı kolay 9 x 12 inç ölçen ve 1.000 kopya basan tek bir ciltte yoğunlaştıran bir yazıcı buldu.
Bay Lippert, onları arabasının bagajından öğrencilere 55 dolara sattı. Hemen tükendiler.
Böylece, kurucusu ve yayıncısı olduğu Princeton Architectural Press doğdu. Sonunda klasik yeniden basım serisinin ötesine geçerek mimari, tasarım ve görsel kültür üzerine yüksek kaliteli kitaplar ve daha sonra hobiler ve el sanatları üzerine kitaplar, çocuk kitapları ve not kartları üretti.
Yayıncılık girişimi, 29 Mart’ta Albany’nin güneydoğusundaki Ghent, NY’deki evinde ölen çok yönlü Bay Lippert’i canlandıran girişimci ruhun erken bir örneğiydi. 63 yaşındaydı.
Karısı Rachel Rose Lippert, nedeninin beyin kanseriyle ikinci bir savaşın komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay. Lippert adını bir yayıncı olarak yaptı, ama o bundan daha fazlasıydı. İlk kez 6 yaşında sahne alan ve ilk olarak 8 yaşında müzik besteleyen bir klasik piyanistti. Princeton’da tıp öncesi öğrencisi olarak başladı, ta ki bilim tarihi ve felsefesi ile büyülenene ve anadal değiştirene kadar. Phi Beta Kappa’ya seçilerek yüksek lisans derecesini Princeton Mimarlık Okulu’ndan aldı. Bilgisayar dehasıydı ve iş tasarlamak için donanım ve yazılım satan bir teknoloji hizmetleri şirketi işletiyordu.
Diğer yandan yemek pişirir, bisiklete biner, doğa yürüyüşü yapar, mobilya yapar, bahçe işleri yapar ve sayısız fincan espresso ile kendine yakıt doldururdu. Aynı zamanda bir tarihçiydi ve Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’nın 1920’lerde ve 30’larda birbirlerini işgal etmek için yaptıkları gizli planlar hakkında “Kırmızı Savaş Planı” (2015) adlı bir kitap yazdı.
Princeton Architectural Press’te onun için çalışan ve şu anda The Dallas Morning News’de mimarlık eleştirmeni olan Mark Lamster, ölümünden sonra bir övgüde “O gerçek bir bilgeydi” diye yazdı.
Ancak Bay Lippert ilgi alanları ile doluyken, kalıcı mirası mimarlık alanında olmuştur. Princeton’da kurulan, önce Manhattan’a, sonra şehir dışına, Hudson, NY’ye ve sonra tekrar Manhattan’a taşınan basının, Bay Lippert’in Princeton referansları ona itibar kazandırsa da, Princeton Üniversitesi ile resmi bir bağlantısı yoktu.
“İnsanların düşünmesini istiyorum,” Bay Lippert “Kitaplarımızdan biriyse, neredeyse kesinlikle ilginç, yakışıklı, iyi kurgulanmış ve iyi yapılmış” dedi.
Daha önce Eastman Kodak’ın bir temsilcisiyle tanışmış ve özel fotoğrafçılıkta kullanılan kimyasalları öğrenmiştir. Daha sonra kitaplarının plakalarını kendisi fotoğrafladı ve geliştirdi, yüksek kaliteli işler üretti.
2004’te çevrimiçi bir mimarlık forumu olan Archinect’e “İnsanların düşünmesini istiyorum” dedi, “eğer kitaplarımızdan biriyse, neredeyse kesinlikle ilginç, yakışıklı, iyi düzenlenmiş ve iyi yapılmış.”
Amacı, mimariyi mümkün olan en geniş kitleye ulaştırmak ve sohbete yeni sesler katmaktı.
“Akademik, teori ağırlıklı MIT Press ile Rizzoli’nin kahveciliği arasında bir boşluk vardı” diye yazdı. ”
Bay Lippert, yükselen mimarları savundu. 1989’da Steven Holl’un ufuk açıcı mimari manifestosu “Anchoring”i yayınladı ve aynı adlı kitabın girişini yazdı. Bay Holl, web sitesinde Bay Lippert’e bir övgüde, onu “mimarlık kültürü için kararlı bir entelektüel ve izlenimci” olarak nitelendirdi.
Bay Lippert, Kuzeybatı Pasifik’te önde gelen bir mimar olan ve birlikte dört monografi yayınladığı Tom Kundig’in çalışmalarını da destekledi.
“Hayatımı değiştirdi ve bence birçok insanın hayatını değiştirdi” dedi Bay Kundig Architectural Record’a. “Yayınladığı kitapların listesine bakın. Bütün bir mimari evren yarattı.”
Kevin Christopher Lippert, 20 Ocak 1959’da İngiltere’nin Leeds kentinde doğdu. O sırada, ebeveynleri Ernest ve Maureen (Ellis) Lippert, Leeds Üniversitesi’nde okuyorlardı.
Babası analitik kimya alanındaki akademik çalışmalarını Nashville’deki Vanderbilt Üniversitesi’nde sürdürürken aile Tennessee’ye taşındı. Daha sonra Ohio’ya taşındılar ve Kevin esas olarak Toledo’da büyüdü.
4 yaşında büyükannesinin piyanosunu çalmayı kendi kendine öğrendi, çok sayıda yarışma kazandı ve hayatının geri kalanında çalmaya devam etti. kampüs radyo istasyonu, WPRB müzik direktörü olarak görev yaptı. Lisans derecesini 1980’de ve yüksek lisans derecesini 1983’te aldı.
Daha sonra Princeton’da öğretmenlik yaptı. Dijital teknolojilerde uzman, bilgisayarla çizim ve 3 boyutlu görselleştirme araçlarının kullanımının erken bir savunucusuydu.
2020 yılında Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi’nden mimaride sanat ve edebiyat ödülü aldı.
Bay Lippert, karısına ek olarak babası tarafından hayatta kalır; annesi, şimdi Maureen Rudzik; iki oğlu, Christopher ve Cooper; kızı Kate Lippert; ve bir kız kardeş, Kari Lippert. Önceki üç evliliği boşanmayla sonuçlandı.
Daha küçük formatlarda yeniden basılabilse ve makul bir fiyata sunulabilse, öğrencilerin onlar için seve seve tıslayacaklarını düşündü.
Ve böylece fikrini bir girdap verdi. Okulun kütüphanecilerini, nadir bulunan kitapları çıkarmasına ve kopyalamasına izin vermeye ikna etti; öğrencilerin kendi kopyaları olsaydı, orijinallere zarar vermeyeceklerini savundu.
Bir pilot projede, ilk olarak 1800 yılında Fransız mimar Jean-Nicolas tarafından yayınlanan bir kitap olan “Recueil et Parallèle des Edifices de Tout Genre” (“Her Türlü Binaların Anketi ve Karşılaştırılması”) ile deneyler yaptı. -Louis Durand. 20 x 26 inç boyutlarında büyük sayfalarda ayrıntılı kopyalar yaptı ve onları daha iyi korumak için tahta kutulara yerleştirdi. Parça başı 300 dolardan güzellerdi ama çok pratik değillerdi.
İtirazı genişletmek için bir sonraki kitabının daha küçük olmasına ve ciltlenmesine karar verdi. Klasik bir metin seçti: Paul Letarouilly’nin üç ciltlik başyapıtı olan “Edifices de Rome Moderne” (1840), bazen Rönesans mimarisi üzerine şimdiye kadar yayınlanmış en güzel kitap olarak anılır. Çalışmayı, kullanımı kolay 9 x 12 inç ölçen ve 1.000 kopya basan tek bir ciltte yoğunlaştıran bir yazıcı buldu.
Bay Lippert, onları arabasının bagajından öğrencilere 55 dolara sattı. Hemen tükendiler.
Böylece, kurucusu ve yayıncısı olduğu Princeton Architectural Press doğdu. Sonunda klasik yeniden basım serisinin ötesine geçerek mimari, tasarım ve görsel kültür üzerine yüksek kaliteli kitaplar ve daha sonra hobiler ve el sanatları üzerine kitaplar, çocuk kitapları ve not kartları üretti.
Yayıncılık girişimi, 29 Mart’ta Albany’nin güneydoğusundaki Ghent, NY’deki evinde ölen çok yönlü Bay Lippert’i canlandıran girişimci ruhun erken bir örneğiydi. 63 yaşındaydı.
Karısı Rachel Rose Lippert, nedeninin beyin kanseriyle ikinci bir savaşın komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay. Lippert adını bir yayıncı olarak yaptı, ama o bundan daha fazlasıydı. İlk kez 6 yaşında sahne alan ve ilk olarak 8 yaşında müzik besteleyen bir klasik piyanistti. Princeton’da tıp öncesi öğrencisi olarak başladı, ta ki bilim tarihi ve felsefesi ile büyülenene ve anadal değiştirene kadar. Phi Beta Kappa’ya seçilerek yüksek lisans derecesini Princeton Mimarlık Okulu’ndan aldı. Bilgisayar dehasıydı ve iş tasarlamak için donanım ve yazılım satan bir teknoloji hizmetleri şirketi işletiyordu.
Diğer yandan yemek pişirir, bisiklete biner, doğa yürüyüşü yapar, mobilya yapar, bahçe işleri yapar ve sayısız fincan espresso ile kendine yakıt doldururdu. Aynı zamanda bir tarihçiydi ve Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’nın 1920’lerde ve 30’larda birbirlerini işgal etmek için yaptıkları gizli planlar hakkında “Kırmızı Savaş Planı” (2015) adlı bir kitap yazdı.
Princeton Architectural Press’te onun için çalışan ve şu anda The Dallas Morning News’de mimarlık eleştirmeni olan Mark Lamster, ölümünden sonra bir övgüde “O gerçek bir bilgeydi” diye yazdı.
Ancak Bay Lippert ilgi alanları ile doluyken, kalıcı mirası mimarlık alanında olmuştur. Princeton’da kurulan, önce Manhattan’a, sonra şehir dışına, Hudson, NY’ye ve sonra tekrar Manhattan’a taşınan basının, Bay Lippert’in Princeton referansları ona itibar kazandırsa da, Princeton Üniversitesi ile resmi bir bağlantısı yoktu.
“İnsanların düşünmesini istiyorum,” Bay Lippert “Kitaplarımızdan biriyse, neredeyse kesinlikle ilginç, yakışıklı, iyi kurgulanmış ve iyi yapılmış” dedi.
Daha önce Eastman Kodak’ın bir temsilcisiyle tanışmış ve özel fotoğrafçılıkta kullanılan kimyasalları öğrenmiştir. Daha sonra kitaplarının plakalarını kendisi fotoğrafladı ve geliştirdi, yüksek kaliteli işler üretti.
2004’te çevrimiçi bir mimarlık forumu olan Archinect’e “İnsanların düşünmesini istiyorum” dedi, “eğer kitaplarımızdan biriyse, neredeyse kesinlikle ilginç, yakışıklı, iyi düzenlenmiş ve iyi yapılmış.”
Amacı, mimariyi mümkün olan en geniş kitleye ulaştırmak ve sohbete yeni sesler katmaktı.
“Akademik, teori ağırlıklı MIT Press ile Rizzoli’nin kahveciliği arasında bir boşluk vardı” diye yazdı. ”
Bay Lippert, yükselen mimarları savundu. 1989’da Steven Holl’un ufuk açıcı mimari manifestosu “Anchoring”i yayınladı ve aynı adlı kitabın girişini yazdı. Bay Holl, web sitesinde Bay Lippert’e bir övgüde, onu “mimarlık kültürü için kararlı bir entelektüel ve izlenimci” olarak nitelendirdi.
Bay Lippert, Kuzeybatı Pasifik’te önde gelen bir mimar olan ve birlikte dört monografi yayınladığı Tom Kundig’in çalışmalarını da destekledi.
“Hayatımı değiştirdi ve bence birçok insanın hayatını değiştirdi” dedi Bay Kundig Architectural Record’a. “Yayınladığı kitapların listesine bakın. Bütün bir mimari evren yarattı.”
Kevin Christopher Lippert, 20 Ocak 1959’da İngiltere’nin Leeds kentinde doğdu. O sırada, ebeveynleri Ernest ve Maureen (Ellis) Lippert, Leeds Üniversitesi’nde okuyorlardı.
Babası analitik kimya alanındaki akademik çalışmalarını Nashville’deki Vanderbilt Üniversitesi’nde sürdürürken aile Tennessee’ye taşındı. Daha sonra Ohio’ya taşındılar ve Kevin esas olarak Toledo’da büyüdü.
4 yaşında büyükannesinin piyanosunu çalmayı kendi kendine öğrendi, çok sayıda yarışma kazandı ve hayatının geri kalanında çalmaya devam etti. kampüs radyo istasyonu, WPRB müzik direktörü olarak görev yaptı. Lisans derecesini 1980’de ve yüksek lisans derecesini 1983’te aldı.
Daha sonra Princeton’da öğretmenlik yaptı. Dijital teknolojilerde uzman, bilgisayarla çizim ve 3 boyutlu görselleştirme araçlarının kullanımının erken bir savunucusuydu.
2020 yılında Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi’nden mimaride sanat ve edebiyat ödülü aldı.
Bay Lippert, karısına ek olarak babası tarafından hayatta kalır; annesi, şimdi Maureen Rudzik; iki oğlu, Christopher ve Cooper; kızı Kate Lippert; ve bir kız kardeş, Kari Lippert. Önceki üç evliliği boşanmayla sonuçlandı.