Brooklyn doğumlu eski bir beyzbol dahisi olan ve iki kez All-Star seçilen Tommy Davis, art arda iki Ulusal Lig şampiyonluğu kazandı ve yıldızlarla dolu Los Angeles Dodgers’ı bir Dünya Serisi şampiyonluğuna götürdü 1963 yılında Phoenix’te Pazar günü öldü. 83 yaşındaydı.
Dodgers ölümünü duyurdu.
Davis, bir dış saha oyuncusu, 1965’te ayak bileği kırıldığında kariyeri raydan çıkana kadar Onur Listesi’ne aday görünüyordu. Daha sonra, 18 yıllık kariyerinde 11 farklı takımda oynayan bir kalfa oldu. 1970’lerde Amerikan Ligi’nde belirlenen vurucu kuralına öncülük etmeye yardımcı olurken.
2.000’den fazla vuruş ve 1.000’den fazla koşu dahil olmak üzere etkileyici kariyer vuruş istatistiklerine sahipti, ancak Hall of Fame statüsünün gerisinde kaldı ve çocukluk Brooklyn Dodger kahramanı Jackie ile karşılaştırmalara asla yetişemedi. Robinson.
1950’lerde, beyzbol draftının başlangıcından önce, oyuncular herhangi bir takımla sözleşme imzalayabiliyordu ve 1956’da Brooklyn’deki Erkek Lisesi’nden yeni mezun olan Davis, Dodgers’ın nefret ettiği crosstown tarafından ağır bir şekilde mahkemeye verildi. rakip, Yankees. Davis’in Yankees ile imzalama niyetini açıklamasının ardından Brooklyn’in genel menajeri Al Campanis son anda müdahale ederek fikrini değiştirmek için 17 yaşındaki Davis’i evinde ziyaret etti. Campanis’in Davis’e “Brooklyn’de bir Brooklyn oynamalı”
(980070
‘yi söylediği bildirildi. “Buradaki taraftarların nasıl tepki verdiğini biliyorsun. Bir gün Jackie Robinson’dan daha büyük bir kahraman olacaksın.”
Anlaşmayı imzalamak için Campanis, beyzbolun renk sınırını aşan Robinson’a, yine Siyah olan Davis’i aramasını sağladı. Yıldızlı bir Davis, Dodgers ile hemen 4.000 $ (bugün yaklaşık 38.000 $ ‘a eşdeğer) imzaladı.
Davis, 2005 tarihli kitabında “Tommy Davis: Dodgers’ Dugout’tan Masallar”da “Jackie’nin bir şey söylemesine gerek yoktu” dedi. “Sadece sesi beni sattı.”
Davis, tüm şehirde basketbol takımını kurmuş mükemmel bir atlet, sevgili Dodgers için Ebbets Field’da oynamayı hayal etti ama bu şansı asla bulamadı; Eylül 1959’da büyük liglere ulaştığında takım Los Angeles’a taşınmıştı.
Davis, 1962’de The New York Times’tan spor köşe yazarı Arthur Daley’e “Kalbimi kırdı” dedi. Los Angeles’ı sevmediğim anlamına gelmez. Yaparım. Ama…”
Davis, takım 1962’de Chavez Ravine’deki pırıl pırıl yeni stadyumuna taşındığında Dodgers’ın en parlak genç yıldızlarından biri olarak kabul edildi. 1960’da sağlam bir çaylak sezonu, .276 vuruş ve Yılın Çaylağı oylamasında beşinci sırada bitirdi.
1959’da World Series’i kazanan bir takımda Sandy Koufax, Don Drysdale, Willie Davis (ilişki yok) ve Maury Wills gibi kayan yazı isimlerine katıldı. Baskın vuruşu ve genç, yetenekli kadrosuyla Dodgers 1960’larda Ulusal Lig üstünlüğü için her yıl eşit derecede yıldızlarla dolu San Francisco Giants ile savaşan flama kazanan bir juggernaut oldu.
23 yaşında, sağ elini kullanan bir vurucu olan Davis, 1962’de lig lideri .346’lık bir vuruşla 230 vuruş, 27 ev koşusu ve 153 vuruşla ilk çıkış sezonunu geçirdi – bir Dodgers takımı RBI rekoru hala duruyor. En Değerli Oyuncu oylamasında üçüncü oldu ve dönemin baskın atıcılarından biri olarak ortaya çıkan başka bir Brooklyn ürünü olan Koufax’a katılarak takımı flama koşusunda yönetti.
Haziran ayında Davis, Koufax ve Dodgers’a as Bob Gibson ve St. Louis Cardinals’e karşı 1-0’lık bir zafer kazandırmak için dokuzuncu istekada bir ev sahibi koşusu yaptı. Jane Leavy’nin “Sandy Koufax: A Lefty’s Legacy” adlı biyografisine göre, Davis ve Koufax “kulüp binasının uğultusu etrafında dans ederek kutladılar, ‘Biz Brooklyn erkekleri birbirimize bağlı kalmalıyız!’”
2013’teki 1962 sezonunu hatırlayarak görüntülü röportajda Davis şunları söyledi: “Ben eve kaçmaya çalışmadım. Hat sürücülerine vurmaya, iyi temas kurmaya ve daha az çizik almaya çalıştım.” O sezon 556 plaka maçında sadece 59 kez gol attı.
Davis, 1962’de New York’ta Mets’e karşı mücadele etti. 1967’de oynadığı 11 takımdan biri olan Mets’e katıldı. Kredi… AP Fotoğraf/Fil
Dodgers ve Giants normal sezonu 101-61’lik rekorlarla bitirdi, ancak Willie Mays liderliğindeki Giants, üç maçlık bir playoff’ta flamayı kazandı. O yıl bir All-Star olan Davis, normal sezonun son gününde Ulusal Lig vuruş unvanını .346’ya ulaşan iki isabet alarak kazandı.
Playoff hayal kırıklığı, Dodger’ın 1963’te yeniden All-Star seçilen Davis olarak flamaya koşmasına neden oldu ve ardından başka bir vuruş unvanı aldı – sonuncusu Dodger bir tane kazanmak için – .326’ya varıyor. Dodgers, Dünya Serisinde Yankees’i Koufax ve Drysdale’in güçlü atışlarının ardında süpürdü. Davis, Seri için .400 vuruş ortalaması ile Dodgers’a liderlik etti.
Sezon dışında, Davis, art arda ikinci vuruş unvanını kazandığı için, o zamanlar 15.000 $’lık maaş artışı olarak kabul edilen 42.500 $’a (bugün yaklaşık 354.000 $) yükseldi. Ancak sakatlıklarla dolu bir 1964 sezonunda vuruş ortalamasının 50 puandan fazla düştüğü bir sezon geçirdikten sonra maaşı kesildi. Gelecek zor günlerin habercisiydi.
Mayıs 1965’te Davis, Los Angeles’ta Giants’a karşı oynanan bir oyunda sağ ayak bileğini kırarak ikinci kaleye geçti. Sezonun geri kalanını kaçırdı. 1966’da Dodgers’a döndü ve .313 vuruşla vuruş yaptı, ancak sadece 313 plaka maçına çıktı ve sadece üç ev koşusu ve 27 koşu yaptı. Baltimore Orioles tarafından Dünya Serisinde süpürüldükten sonra, Dodgers Davis’i alt sıralara takas etti. New York Mets’i.
Herman Thomas Davis Jr., 21 Mart 1939’da Herman Sr. ve Grace Lenore Davis’in tek çocuğu olarak doğdu. Brooklyn’in Bedford-Stuyvesant bölümünde büyüdü. Babası Herman’ın yanına gitti, bu yüzden annesi ona Tommy dedi. Boys High’da uzun atlamada rol aldı ve geleceğin NBA Onur Listesi’nde yer alacak Lenny Wilkens ile birlikte tüm şehirde basketbol yıldızı oldu, ancak beyzbol Davis’in ilk aşkıydı. 2013’te Dodger Staduim’deki bir Eski Zamanlayıcılar Maçı sırasında 9 yaşındayken
Davis’te hızlı vuruşlu softbol oynayarak nasıl vuracağını öğrendi. oyun günleri sona ermişti, Dodgers’ın halkla ilişkiler ofisinde çalışıyordu. Kredi… AP Photo/Kevin Reece
Küçük ligler Hornell, NY’de durduktan sonra; Kokomo, Ind.; Victoria, Teksas; Montreal; ve Spokane, Wash., Davis Eylül’de bir tekli için ana kulübe çağrıldı. 1960’ta Dodgers’ı kazandı ve All-Star potansiyelini hızla kanıtladı.
Sakatlanmasından ve Dodgers’tan ayrılmasından sonra Davis, majörlerde uzun, çok duraklı bir tura başladı. Hızı ve gücü azalmış olsa da, vuran gözü her zamanki gibi güçlü kaldı. 1967 Mets için .302 vuruş yaptı, ancak ertesi sezon White Sox’a takas edildi ve bu onu 1969 genişleme taslağına maruz bıraktı. Sonunda Seattle Pilots tarafından yakalandı ve bu sefer Houston Astros’a tekrar takas edilmeden önce beş ay dayandı.
Davis, 1970’de Chicago Cubs da dahil olmak üzere üç kulüp için toplam .284’e ulaştı ve Oakland A onu serbest bıraktı ve Davis’i üzgün bıraktı. “.284’e ulaştıktan sonra kimse serbest bırakılmaz; bunu hiç duydun mu?” o sırada sordu. Ve aynı yıl maaşı, Cubs ile zirvedeyken 80.000 dolardan yarıya indirildi.
Ancak Amerikan Ligi, 1973’te belirlenmiş vurucu kuralını kabul ettiğinde ve bir vuruş dizisindeki atıcıyı değiştirdiğinde kader araya girdi. 15 sezonda 10. takımı olan Orioles ile Davis, tam zamanlı DH olarak gelişti ve o pozisyonda ligin en iyi ortalaması olan .306’yı vurdu. 1974’te, 181 vuruş ve .289 ortalama ile bitirerek, yine önde gelen belirlenmiş vurucu oldu.
Davis, The Times’a “Belirlenen vurucu bu yaşlı adamın devini alıyor” dedi. “Uzunluk, maaş çeklerini eve getirmeme yardımcı oldu.”
1976’da Yankees’te başarısız olunca, o sezonu Kansas City Royals için DH olarak bitirdi. Ekim ayında, kariyerinin 1.999’uncusu olan son maçında, iki single’ı vardı ve bir ömür boyu .294 vuruş ortalaması, 153 ev koşusu, 1.052 RBI ve 2.121 vuruşla bitirdi.
Davis, 36 yaşında emekli olduktan sonra, yaklaşık bir yıl önce Arizona’ya taşınana kadar Dodgers toplum ilişkileri departmanında çalışarak beyzbolun yakınında kaldı.
İkinci eşi Carol A. Davis tarafından yaşatılmıştır; dört kızı, Morgana, Lauren, Carlyn ve Leslie; bir oğul, Herman; ve birkaç torun.
Dodgers ölümünü duyurdu.
Davis, bir dış saha oyuncusu, 1965’te ayak bileği kırıldığında kariyeri raydan çıkana kadar Onur Listesi’ne aday görünüyordu. Daha sonra, 18 yıllık kariyerinde 11 farklı takımda oynayan bir kalfa oldu. 1970’lerde Amerikan Ligi’nde belirlenen vurucu kuralına öncülük etmeye yardımcı olurken.
2.000’den fazla vuruş ve 1.000’den fazla koşu dahil olmak üzere etkileyici kariyer vuruş istatistiklerine sahipti, ancak Hall of Fame statüsünün gerisinde kaldı ve çocukluk Brooklyn Dodger kahramanı Jackie ile karşılaştırmalara asla yetişemedi. Robinson.
1950’lerde, beyzbol draftının başlangıcından önce, oyuncular herhangi bir takımla sözleşme imzalayabiliyordu ve 1956’da Brooklyn’deki Erkek Lisesi’nden yeni mezun olan Davis, Dodgers’ın nefret ettiği crosstown tarafından ağır bir şekilde mahkemeye verildi. rakip, Yankees. Davis’in Yankees ile imzalama niyetini açıklamasının ardından Brooklyn’in genel menajeri Al Campanis son anda müdahale ederek fikrini değiştirmek için 17 yaşındaki Davis’i evinde ziyaret etti. Campanis’in Davis’e “Brooklyn’de bir Brooklyn oynamalı”
(980070
‘yi söylediği bildirildi. “Buradaki taraftarların nasıl tepki verdiğini biliyorsun. Bir gün Jackie Robinson’dan daha büyük bir kahraman olacaksın.”
Anlaşmayı imzalamak için Campanis, beyzbolun renk sınırını aşan Robinson’a, yine Siyah olan Davis’i aramasını sağladı. Yıldızlı bir Davis, Dodgers ile hemen 4.000 $ (bugün yaklaşık 38.000 $ ‘a eşdeğer) imzaladı.
Davis, 2005 tarihli kitabında “Tommy Davis: Dodgers’ Dugout’tan Masallar”da “Jackie’nin bir şey söylemesine gerek yoktu” dedi. “Sadece sesi beni sattı.”
Davis, tüm şehirde basketbol takımını kurmuş mükemmel bir atlet, sevgili Dodgers için Ebbets Field’da oynamayı hayal etti ama bu şansı asla bulamadı; Eylül 1959’da büyük liglere ulaştığında takım Los Angeles’a taşınmıştı.
Davis, 1962’de The New York Times’tan spor köşe yazarı Arthur Daley’e “Kalbimi kırdı” dedi. Los Angeles’ı sevmediğim anlamına gelmez. Yaparım. Ama…”
Davis, takım 1962’de Chavez Ravine’deki pırıl pırıl yeni stadyumuna taşındığında Dodgers’ın en parlak genç yıldızlarından biri olarak kabul edildi. 1960’da sağlam bir çaylak sezonu, .276 vuruş ve Yılın Çaylağı oylamasında beşinci sırada bitirdi.
1959’da World Series’i kazanan bir takımda Sandy Koufax, Don Drysdale, Willie Davis (ilişki yok) ve Maury Wills gibi kayan yazı isimlerine katıldı. Baskın vuruşu ve genç, yetenekli kadrosuyla Dodgers 1960’larda Ulusal Lig üstünlüğü için her yıl eşit derecede yıldızlarla dolu San Francisco Giants ile savaşan flama kazanan bir juggernaut oldu.
23 yaşında, sağ elini kullanan bir vurucu olan Davis, 1962’de lig lideri .346’lık bir vuruşla 230 vuruş, 27 ev koşusu ve 153 vuruşla ilk çıkış sezonunu geçirdi – bir Dodgers takımı RBI rekoru hala duruyor. En Değerli Oyuncu oylamasında üçüncü oldu ve dönemin baskın atıcılarından biri olarak ortaya çıkan başka bir Brooklyn ürünü olan Koufax’a katılarak takımı flama koşusunda yönetti.
Haziran ayında Davis, Koufax ve Dodgers’a as Bob Gibson ve St. Louis Cardinals’e karşı 1-0’lık bir zafer kazandırmak için dokuzuncu istekada bir ev sahibi koşusu yaptı. Jane Leavy’nin “Sandy Koufax: A Lefty’s Legacy” adlı biyografisine göre, Davis ve Koufax “kulüp binasının uğultusu etrafında dans ederek kutladılar, ‘Biz Brooklyn erkekleri birbirimize bağlı kalmalıyız!’”
2013’teki 1962 sezonunu hatırlayarak görüntülü röportajda Davis şunları söyledi: “Ben eve kaçmaya çalışmadım. Hat sürücülerine vurmaya, iyi temas kurmaya ve daha az çizik almaya çalıştım.” O sezon 556 plaka maçında sadece 59 kez gol attı.
Davis, 1962’de New York’ta Mets’e karşı mücadele etti. 1967’de oynadığı 11 takımdan biri olan Mets’e katıldı. Kredi… AP Fotoğraf/Fil
Dodgers ve Giants normal sezonu 101-61’lik rekorlarla bitirdi, ancak Willie Mays liderliğindeki Giants, üç maçlık bir playoff’ta flamayı kazandı. O yıl bir All-Star olan Davis, normal sezonun son gününde Ulusal Lig vuruş unvanını .346’ya ulaşan iki isabet alarak kazandı.
Playoff hayal kırıklığı, Dodger’ın 1963’te yeniden All-Star seçilen Davis olarak flamaya koşmasına neden oldu ve ardından başka bir vuruş unvanı aldı – sonuncusu Dodger bir tane kazanmak için – .326’ya varıyor. Dodgers, Dünya Serisinde Yankees’i Koufax ve Drysdale’in güçlü atışlarının ardında süpürdü. Davis, Seri için .400 vuruş ortalaması ile Dodgers’a liderlik etti.
Sezon dışında, Davis, art arda ikinci vuruş unvanını kazandığı için, o zamanlar 15.000 $’lık maaş artışı olarak kabul edilen 42.500 $’a (bugün yaklaşık 354.000 $) yükseldi. Ancak sakatlıklarla dolu bir 1964 sezonunda vuruş ortalamasının 50 puandan fazla düştüğü bir sezon geçirdikten sonra maaşı kesildi. Gelecek zor günlerin habercisiydi.
Mayıs 1965’te Davis, Los Angeles’ta Giants’a karşı oynanan bir oyunda sağ ayak bileğini kırarak ikinci kaleye geçti. Sezonun geri kalanını kaçırdı. 1966’da Dodgers’a döndü ve .313 vuruşla vuruş yaptı, ancak sadece 313 plaka maçına çıktı ve sadece üç ev koşusu ve 27 koşu yaptı. Baltimore Orioles tarafından Dünya Serisinde süpürüldükten sonra, Dodgers Davis’i alt sıralara takas etti. New York Mets’i.
Herman Thomas Davis Jr., 21 Mart 1939’da Herman Sr. ve Grace Lenore Davis’in tek çocuğu olarak doğdu. Brooklyn’in Bedford-Stuyvesant bölümünde büyüdü. Babası Herman’ın yanına gitti, bu yüzden annesi ona Tommy dedi. Boys High’da uzun atlamada rol aldı ve geleceğin NBA Onur Listesi’nde yer alacak Lenny Wilkens ile birlikte tüm şehirde basketbol yıldızı oldu, ancak beyzbol Davis’in ilk aşkıydı. 2013’te Dodger Staduim’deki bir Eski Zamanlayıcılar Maçı sırasında 9 yaşındayken
Davis’te hızlı vuruşlu softbol oynayarak nasıl vuracağını öğrendi. oyun günleri sona ermişti, Dodgers’ın halkla ilişkiler ofisinde çalışıyordu. Kredi… AP Photo/Kevin Reece
Küçük ligler Hornell, NY’de durduktan sonra; Kokomo, Ind.; Victoria, Teksas; Montreal; ve Spokane, Wash., Davis Eylül’de bir tekli için ana kulübe çağrıldı. 1960’ta Dodgers’ı kazandı ve All-Star potansiyelini hızla kanıtladı.
Sakatlanmasından ve Dodgers’tan ayrılmasından sonra Davis, majörlerde uzun, çok duraklı bir tura başladı. Hızı ve gücü azalmış olsa da, vuran gözü her zamanki gibi güçlü kaldı. 1967 Mets için .302 vuruş yaptı, ancak ertesi sezon White Sox’a takas edildi ve bu onu 1969 genişleme taslağına maruz bıraktı. Sonunda Seattle Pilots tarafından yakalandı ve bu sefer Houston Astros’a tekrar takas edilmeden önce beş ay dayandı.
Davis, 1970’de Chicago Cubs da dahil olmak üzere üç kulüp için toplam .284’e ulaştı ve Oakland A onu serbest bıraktı ve Davis’i üzgün bıraktı. “.284’e ulaştıktan sonra kimse serbest bırakılmaz; bunu hiç duydun mu?” o sırada sordu. Ve aynı yıl maaşı, Cubs ile zirvedeyken 80.000 dolardan yarıya indirildi.
Ancak Amerikan Ligi, 1973’te belirlenmiş vurucu kuralını kabul ettiğinde ve bir vuruş dizisindeki atıcıyı değiştirdiğinde kader araya girdi. 15 sezonda 10. takımı olan Orioles ile Davis, tam zamanlı DH olarak gelişti ve o pozisyonda ligin en iyi ortalaması olan .306’yı vurdu. 1974’te, 181 vuruş ve .289 ortalama ile bitirerek, yine önde gelen belirlenmiş vurucu oldu.
Davis, The Times’a “Belirlenen vurucu bu yaşlı adamın devini alıyor” dedi. “Uzunluk, maaş çeklerini eve getirmeme yardımcı oldu.”
1976’da Yankees’te başarısız olunca, o sezonu Kansas City Royals için DH olarak bitirdi. Ekim ayında, kariyerinin 1.999’uncusu olan son maçında, iki single’ı vardı ve bir ömür boyu .294 vuruş ortalaması, 153 ev koşusu, 1.052 RBI ve 2.121 vuruşla bitirdi.
Davis, 36 yaşında emekli olduktan sonra, yaklaşık bir yıl önce Arizona’ya taşınana kadar Dodgers toplum ilişkileri departmanında çalışarak beyzbolun yakınında kaldı.
İkinci eşi Carol A. Davis tarafından yaşatılmıştır; dört kızı, Morgana, Lauren, Carlyn ve Leslie; bir oğul, Herman; ve birkaç torun.